Police-Voice blog ➤
Ήταν νωρίς το πρωί της Κυριακής, 21 Φεβρουαρίου 2022. Ο 22χρονος φοιτητής από τα Χανιά Νίκος Μπιτσάκης που σπούδαζε στη Λάρισα, γύριζε από διασκέδαση με τους φίλους του. Περνώντας από ένα εγκαταλειμμένο σπίτι στην οδό Ασκληπιού, κλώτσησε ένα ετοιμόρροπο τοιχείο. Αυτό κατέρρευσε και τραυμάτισε θανάσιμα το νεαρό, βυθίζοντας στο πένθος τη χώρα.
Οι μήνες πέρασαν, όμως ο χαμός του νεαρού φοιτητή δε ξεθώριασε, αφού τα ερωτήματα των δικών του ανθρώπων παραμένουν αναπάντητα. Ο πατέρας του, Μάνος Μπιτσάκης παραδίδει μαθήματα μεγαλοκαρδίας, ευγνωμονώντας την πόλη, όπου ο γιος του έχασε την ζωή του, για την στάση που έχει κρατήσει.
«”Νίκο δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ”. Λέξεις που όταν τις ακούω δεν σας κρύβω ότι η καρδιά μου γίνετε κομμάτια, γιατί ξέρω ότι είναι για τον γιο μου που δεν θα δω ποτέ ξανά. Λέξεις όμως που όταν τις διαβάζω για τον Νικόλα μου, από άγνωστους για μένα ανθρώπους με κάνουν περήφανο και χαρούμενο (όσο χαρούμενος μπορεί να νιώσει ένας πατέρας που έχει χάσει το μοναχοπαίδι του)» ανέφερε αρχικά και συνέχισε:
«Πριν τρία χρόνια που ήρθαμε στην Λάρισα για να βρούμε σπίτι, για τον φοιτητή τότε Νίκο, μείναμε πολύ ευχαριστημένοι που ο γιος μας θα ήταν σε μια τόσο όμορφη και υπέροχη πόλη. Τώρα καταλάβαμε ότι αυτή η πόλη έχει και υπέροχους ανθρώπους. Σας ευχαριστούμε μέσα απ’ την καρδιά μας για όλα όσα έχετε κάνει για τον Νικόλα μας και σας ευχόμαστε καλές γιορτές με υγεία. Δείχνετε έμπρακτα αυτό το ”Νίκο δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ”. Σας ευχαριστώ».
Η ευθύνη του δήμου και η τραγική ειρωνεία
«Ψάχνω κάθε μέρα να βρω μία κουβέντα για τον γιο μου, με ανακουφίζει αυτό. Και βλέπω πως στη Λάρισα δεν τον έχετε ξεχάσει. Μου δίνει μεγάλη παρηγοριά» εξηγεί ο κ. Μάνος, που αναμένει από τη δικαιοσύνη να εκκινήσει η διαδικασία απόδοσης ευθυνών, αφού από την πρώτη στιγμή υπέβαλε μήνυση κατά παντός υπευθύνου για το θάνατο του γιού του.
Στο ερώτημα «ποιος φταίει», ο πατέρας του Νίκου είναι ξεκάθαρος: «Θεωρώ πως το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης το φέρει ο Δήμος. Εάν το παιδί ήταν μέσα στη αυλή του σπιτιού, δε θα μπορούσα να πω τίποτε σε κανένα. Το παιδί μου όμως περπατούσε απλά στο πεζοδρόμιο… Αν είναι δυνατό να κλωτσήσει κάποιος ένα τοίχο και να χάσει τη ζωή του. Ο τοίχος ήταν εκεί και περίμενε να πέσει. Θα μπορούσε να πέσει σε ένα καροτσάκι, σε έναν άνθρωπο που θα έσκυβε να δέσει τα κορδόνια του ή θα ακουμπούσε λίγο να ξεκουραστεί… Αυτός ο τοίχος είχε δώσει τροφή για συζήτηση πολύ καιρό πριν στη Λάρισα. Αν μη, τι άλλο, ένας Δήμος ή μία πολεοδομία όταν βλέπει ότι ο ιδιοκτήτης δε μένει εκεί, πρέπει να αναλάβει δράση. Να τον γκρεμίσει και να του χρεώσει. Δε ξέρω τι γίνεται εκεί στη Λάρισα, αλλά εδώ στα Χανιά όταν ο τοίχος είναι έτοιμος να πέσει έρχεται ο Δήμος και σου δίνει ένα μπιλιετάκι, μία προθεσμία και μετά στο γκρεμίζει…».
Τέλος, ο πατέρας του αδικοχαμένου φοιτητή αναφέρθηκε στο τραγικό παιχνίδι της μοίρας. Έξι μήνες πριν κοπεί τόσο ξαφνικά και άδικα το νήμα της ζωής του, ο Νίκος είχε χάσει τον καλύτερό του φίλο, αυτόν που ήταν μαζί από παιδιά. «Καθόταν συνεχώς πάνω από το μνήμα και μιλούσε στο φίλο του… Τώρα είναι εκεί δίπλα. Το μνήμα άδειασε μία βδομάδα πριν φύγει ο Νίκος…» κατέληξε ο πατέρας.
Πηγή ➤
https://www.newsbreak.gr
