«Πτήση ζωής για τον Ιωάννη», ήταν ο τίτλος τουρκικών εφημερίδων για τη μεταφορά του 62χρονου Έλληνα υπηκόου, Ι.Κ., με ελικόπτερο του τουρκικού Στρατού, από την Ιμβρο όπου υπηρετούσε εδώ και ένα χρόνο ως καθηγητής μαθηματικών στο ελληνικό Λύκειο, στα Δαρδανέλια (νοσοκομείο του Τσανάκαλε).
Δεδομένου ότι τα πλοία δεν πραγματοποιούσαν δρομολόγια, αναφέρει ο τουρκικός Τύπος, εστάλη στρατιωτικό ελικόπτερο για τη μεταφορά του, την οποία τουρκικά ΜΜΕ χαρακτήρισαν ως «μεγάλη υγειονομική επιχείρηση» (!), επειδή αντιμετώπιζε αναπνευστικά προβλήματα εξαιτίας του κορονοϊού.
Ο καθηγητής, δυστυχώς, σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα, τελικά δεν στάθηκε δυνατόν να σωθεί.
Ως εδώ, παρά την υπερπροβολή του δυστυχούς γεγονότος, ουδέν αξιοπερίεργο. Εξάλλου, τέτοιες πτήσεις είναι συνηθισμένο, καθημερινό φαινόμενο για τα ελικόπτερα ή άλλα μέσα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, τα οποία σπεύδουν σε περιοχές όπου υπάρχει ανάγκη.
Το θέμα, ωστόσο, αποκτά ενδιαφέρον από την εμφανή προσπάθεια της τουρκικής πλευράς να εκμεταλλευτεί το συμβάν, προκειμένου, εμμέσως πλην σαφώς, να ανακινήσει και πάλι θέμα μειονοτήτων.
Έτσι, μετά τη μεταφορά του ασθενούς με το ελικόπτερο, κατέφθασε στην Ίμβρο ο υπουργός Άμυνας της γείτονος, Χουλούσι Ακάρ, συνοδευόμενος από μια κουστωδία στρατιωτικών παραγόντων. Ούτε λίγο ούτε πολύ, κουβάλησε μαζί του σχεδόν όλη την ηγεσία των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Συνοδευόταν, χαρακτηριστικά, όπως έσπευσε το ίδιο το τουρκικό υπουργείο Άμυνας να διαφημίσει μέσα από την ιστοσελίδα του, από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, τον διοικητή χερσαίων δυνάμεων, τον διοικητή Πολεμικής Αεροπορίας, και τον διοικητή του Πολεμικού Ναυτικού.
Στην Ίμβρο, όπως ήταν φυσικό, τον υποδέχτηκαν οι τοπικοί παράγοντες, οι μουφτής, μητροπολίτης Ίμβρου-Τενέδου και ο διευθυντής του ιδιωτικού Γυμνασίου του νησιού, οπότε, ως είθισθαι σε τέτοιες περιπτώσεις, τον ευχαρίστησαν για τη συνδρομή με στρατιωτικό ελικόπτερο.
Μάλιστα, η σχετική ανάρτηση στον δικτυακό τόπο του τουρκικού υπουργείου Άμυνας είχε τίτλο: «Ευχαριστίες στον υπουργό και στη διοίκηση των τουρκικών ΕΔ από την ελληνική κοινότητα στην Ίμβρο».
Κατά τη «φιλική συνάντηση», όπως αναφέρεται στην ανάρτηση, που είχε με τους τοπικούς παράγοντες, ο Χ.Ακάρ είπε πως τόσο στην Ίμβρο, «όσο και σε ολόκληρη την Τουρκία δεν υπάρχει καμία διάκριση όσον αφορά τις ανθρώπινες αξίες, τα δικαιώματα του πολίτη, το δίκαιο, τις ελευθερίες. Δυστυχώς, παρατηρούμε ότι σε ορισμένες χώρες σημειώνονται απειλές και περιορισμοί».
Ο στόχος «έβγαζε μάτι». Ήταν η Ελλάδα. Μόλις προ ημερών, το Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας έκανε λόγο για καταπάτηση των δικαιωμάτων της «τουρκικής», και όχι μουσουλμανικής, μειονότητας στη Θράκη.
Κι' όλα αυτά, όταν η Τουρκία, ειδικά στην περίπτωση της Ιμβρου και της Τενέδου έχει κάνει, δεκαετίες τώρα, κουρελόχαρτο τις συμφωνίες που έχει υπογράψει, με αποτέλεσμα τον μαζικό ξεριζωμό των Ελλήνων.
Πόσο μάλλον, όταν, ενώ στη Θράκη η ελληνική μουσουλμανική μειονότητα αυξάνεται και έχει θεαματικά καλύτερες υπηρεσίες, μεταξύ των άλλων και υγειονομικές, από την άλλοτε πολυπληθή και ακμάζουσα ελληνική μειονότητα στην Πόλη, δεν έχουν απομείνει περί τις δύο - δυόμισι χιλιάδες άνθρωποι.
Να σημειωθεί ότι το «μειονοτικό ζήτημα», η Άγκυρα το θέτει μονίμως στην ελληνική πλευρά εδώ και χρόνια. Και τώρα, κατά τις διερευνητικές επαφές Ελλάδας - Τουρκίας, στο πλαίσιο του «πακέτου προβλημάτων» που βάζει η Άγκυρα στο τραπέζι, το έθεσε, σύμφωνα με πληροφορίες, πάλι.
Καθίσταται εμφανές ότι, στο πλαίσιο του ελληνο-τουρκικού «διαλόγου» που έχει ξεκινήσει, η Άγκυρα σπεύδει να εκμεταλλευτεί τα πάντα, ακόμα και να ασκήσει «διπλωματία του κορονοϊού», ούτως ώστε να δημιουργήσει εντυπώσεις διεθνώς και ταυτόχρονα να αυξήσει το διαπραγματευτικό βάρος της, προκειμένου να αποσπάσει όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη, σε όλα τα «μέτωπα».
