Police-Voice blog ➤
Η λεκτική προκλητικότητα του Τούρκου προέδρου βρίσκεται στο ζενίθ, ενώ πληθαίνουν και οι κινήσεις των στρατιωτικών δυνάμεων σε διάφορα επιμέρους μέτωπα.
Γράφει ο Αθανάσιος Ε. Δρούγος*
Αφού μέσα στο Σαββατοκύριακο με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από το συνέδριο του SIVAS και την ουσιαστικά πολιτικο-στρατιωτική αντεπίθεση του Κεμάλ σε βάρος των δυνάμεών μας (1920-1922) ο Ερντογάν προχώρησε σε απύθμενα εμπρηστικές δηλώσεις και πρωτοφανείς απειλές κατά της Ελλάδος, το υπουργείο Αμυνας στην Αγκυρα εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία επισημαίνει ότι το Πολεμικό Ναυτικό θα συνεχίσει τις αποστολές του στην Ανατολική Μεσόγειο και δεν θα επιτρέψει ποτέ και με τίποτα τον εκφοβισμό στην περιοχή.
Είναι πασιφανές ότι ο Ερντογάν δεν δείχνει να αλλάζει στάση, καθώς πλησιάζουμε προς τις ημερομηνίες της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. , όπου -υπό λογικές συνθήκες- αναμένονται κάποιες αποφάσεις που αφορούν την «αναχαίτιση» της πολυεπίπεδης τουρκικής προκλητικής κινητικότητας. Επίσης, το Σάββατο ο υπουργός Αμυνας, στρατηγός ε.α. Χουλουσί Ακάρ, μιλώντας στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Αμυνας, επανέφερε «τα περί διαλόγου», αλλά παράλληλα άσκησε σφοδρότατη κριτική στη Γαλλία για τις θέσεις της αναφορικά με την Ανατολική Μεσόγειο, τη Λιβύη και την περίπτωση των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ.
Στην ευρύτερη περιοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας και στο θαλάσσιο-εναέριο χώρο μεταξύ των ακτών της Τουρκίας και των κατεχομένων περιοχών (Αμμόχωστο-Κρύνεια-Καρπασία) οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις άρχισαν χθες σταδιακά την ετήσια διακλαδική άσκηση «Μάρτυρας-Σμηναγός Τσενγκίζ Τοπέλ» (είχε χάσει τη ζωή του ως πιλότος στις επιχειρήσεις του 1964), η οποία θα διαρκέσει πέντε ημέρες και στην οποία συμμετέχουν στρατιωτικές μονάδες από σχηματισμούς προερχόμενους κυρίως από τα νοτιοανατολικά της χώρας, από κοινού με δυνάμεις από τα κατοχικά στρατεύματα των δύο μεραρχιών του «Αττίλα» ως επίσης και της ΤΟΥΡΔΥΚ.
Πληροφορίες του υπογράφοντα από γαλλικές πηγές στη Λευκωσία και στην Τουλόν (βάση του γαλλικού στόλου της Μεσογείου) φέρουν το Παρίσι να επιδιώκει τη μόνιμη παρουσία μικρού αριθμού αεροσκαφών RAFALE στη βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο, κάτι που δεν έχει τύχει καθόλου θετικής ανταπόκρισης από τη Μ. Βρετανία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, αλλά και τη Ρωσία.
Το βέβαιο είναι ότι συνεχίζονται οι στρατιωτικές επαφές ανάμεσα σε Παρίσι και Λευκωσία (με συνεχή εμπλοκή των στρατιωτικών ακολούθων) σε αναζήτηση λύσης, στη βάση των πρόσφατων συζητήσεων Μακρόν-Λε Ντριάν, με τους Αναστασιάδη και Χριστοδουλίδη στην γαλλική πρωτεύουσα. Πάντως οι «αντιδράσεις» ειδικά των Βρετανών που έχουν σημαντική αεροπορική και κατασκοπευτική παρουσία στην Κύπρο είναι λίαν υπολογίσιμες και με «έγγραφά» τους έχουν μεταφέρει και σε άλλα/επιλεκτικά κράτη-μέλη στην Ατλαντική Συμμαχία την αντίδρασή τους για τις γαλλικές ενέργειες.
Η ρωσική διπλωματία και εν όψει της επίσκεψης του Σεργκέι Λαβρόφ στη Λευκωσία προχώρησε σε μία αρκετά -όπως πάντα- διφορούμενη διπλωματική θέση σχετικά με το εύρος των χωρικών υδάτων και τα 12 ν.μ., δίνοντας έμφαση σε «ιδιαιτερότητες» γεωγραφικών περιοχών, κάτι που η Αγκυρα το εκλαμβάνει ως «υποστηρικτικό στο δικό της οπλοστάσιο των αμφισβητήσεων», ενώ παρενέβη λέγοντας:
«Η ηγεσία της Ελλάδος γνωρίζει καλά τη γνώμη της Ρωσίας σχετικά με αυτό το θέμα. Οταν πρόκειται για καταστάσεις όπου επηρεάζονται άμεσα τα ρωσικά συμφέροντα, θα το αντιμετωπίσουμε κατά περίπτωση. Μέχρι στιγμής, όμως, δεν βλέπουμε να υπάρχει λόγος για αυτό».
Συγκεκριμένα μεταξύ άλλων τονίζεται:
Η Ρωσία έχει υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 (UNCLOS-III) και η θέση της βασίζεται σε διεθνή νομικά πρότυπα που περιλαμβάνονται σε αυτό το έγγραφο με έμφαση το άρθρο 3 της Σύμβασης, το οποίο προβλέπει ότι κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίζει το εύρος των χωρικών του υδάτων έως όριο που δεν υπερβαίνει τα 12 ναυτικά μίλια, μετρούμενο από γραμμές βάσης που καθορίζονται σύμφωνα με την παρούσα σύμβαση.
Είναι γνωστό ότι από την εποχή της πρώην Σοβιετικής Ενωσης η Μόσχα «δεν διάκειται θετικά στην επέκταση των εθνικών μας χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. στο Αιγαίο» γιατί μια τέτοια ενέργεια από τότε θα είχε επιπτώσεις στα αγκυροβόλια του σοβιετικού/ρωσικού στόλου σε περιοχές κοντά στα νησιά Λήμνος-Κύθηρα και Αστυπάλαια. Σε συζητήσεις που είχε στη Μόσχα προ καιρού ο αρχηγός των ναυτικών δυνάμεων της Τουρκίας, ναύαρχος Αντνάν Οζμπάλ με τον Ρώσο ομόλογό του, ναύαρχο Νικολάι Γιεβμένοφ, η Μόσχα εμμένει στο ότι «το Αιγαίο είναι θάλασσα ειδικών γεωγραφικών περιστάσεων».
Σύμφωνα με προσωπικές πληροφορίες του υπογράφοντα, η επί του παρόντος ηγεσία του ρωσικού Ναυτικού προέρχεται από θέσεις που διαχρονικά κατείχαν στο στόλο της Μαύρης Θάλασσας, με αποτέλεσμα τουλάχιστον οι δύο από τους τρεις ναυάρχους να «συγκλίνουν» προς την Αγκυρα. Η τρέχουσα ηγεσία των ναυτικών δυνάμεων της Ρωσίας, πέραν του ναυάρχου Γιεβμένοφ, απαρτίζεται από τους ναυάρχους Αλεξάντερ Βίτκο και Βλαντιμίρ Κασατόνοφ (γόνο ιστορικής και ναυτικής οικογένειας με στενές σχέσεις με την Αγκυρα και με διατριβή που έχει τονίσει ορισμένα «θέματα» συνεργασίας στον Εύξεινο Πόντο και όχι μόνο).
Για αυτό και η Μαρία Ζαχάροβα πρόσθεσε:
«Σε ορισμένες περιπτώσεις, χώρες, για τον έναν ή τον άλλον λόγο, καθορίζουν μια στενότερη χωρική θάλασσα.
Προχωρούμε με την υπόθεση ότι σε αυτό το ζήτημα τα κράτη καθοδηγούνται από την κοινή λογική και λαμβάνουν υπόψη τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες μιας περιοχής».
Εκταση έλαβε το θέμα της μετακίνησης 40 τουρκικών αρμάτων μάχης από τα σύνορα Τουρκίας-Συρίας προς το λιμάνι του Ισκεντερούν και από εκεί σιδηροδρομικά προς την Αδριανούπολη στην ανατολική Θράκη. Ασφαλώς οι Τούρκοι προσπάθησαν να «προκαλέσουν εντυπώσεις», αλλά λίγο αργότερα το επίσημο πρακτορείο Anadolu ανέφερε ότι «δεν έχουν καμία σχέση με την κατάσταση στον Εβρο», ενώ πάντοτε η Αγκυρα διεξάγει πολυμέτωπες ψυχολογικές επιχειρήσεις.
Ειδικότερα -βάσει αποκλειστικών πληροφοριών μου-, οι Τούρκοι ενίσχυσαν δύο φορές από τους σχηματισμούς τεθωρακισμένων και μηχανοκίνητων δυνάμεων της 1ης στρατιάς (έδρα την Κωνσταντινούπολη) τις δυνάμεις της δεύτερης στρατιάς (έδρα η Μαλάτεια), που είναι η υπεύθυνη για όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις στη Συρία και στο Ιράκ. Συγκεκριμένα από τις τεθωρακισμένες ταξιαρχίες του 5ου σώματος στρατού (έδρα Κορλού-Τεκιρντάγκ), που εδρεύουν στις περιοχές Μπαμπαέσκι και Τσερκεζγκόι, είχαν μεταφερθεί άρματα μάχης στο 6ο σώμα στρατού/Αδανα και από εκεί στις συνοριακές πόλεις με τη Συρία (Χατάι-Γκαζιαντέμπ-Ακσακαλέ και Ρειχανλί). Εκεί παρέμειναν μέχρι προ 3-4 ημερών. Επιστρέφουν πίσω στις βάσεις τους, αφού επί του παρόντος το μέτωπο της Συρίας -στο πλαίσιο της συνεργασίας με τη Ρωσία- είναι σε γενικές γραμμές ήρεμο, ενώ ελέγχεται πιο πολύ από επίλεκτες δυνάμεις του στρατού και της στρατοχωροφυλακής.
Ως εκ τούτου τα όσα κατ’ αρχάς αναφέρθηκαν από Τούρκους δημοσιογράφους δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα. Πάντως ανεξάρτητα των εξελίξεων, η ελληνική πλευρά παρακολουθεί τις εξελίξεις στην ανατολική Θράκη, που δεν αποκλείεται η Αγκυρα να προκαλέσει εκ νέου «οπλοποιώντας» το μεταναστευτικό. Είναι μία απύθμενα απειλητική θέση που εξέφρασε προ τριών ημερών ο γραμματέας και εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος AKP, Ομέρ Τσελίκ.
Πιέζουν να τεθεί από τα Τίρανα θέμα Τσαμουριάς
Προκλήσεων συνέχεια από τους ανιστόρητους και ανθέλληνες τσάμηδες με αφορμή την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. στο Ιόνιο, καθώς και την -προς το παρόν- πρόθεση Αθήνας και Τιράνων να προχωρήσουν στην επανάληψη του διαλόγου για τα ανοικτά θέματα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ των δύο κρατών.
Ο επικεφαλής του κόμματος PDIU ως και των τσάμηδων και γνωστός ανθέλληνας, Σπετίμ Ιντρίζι, σε ακρόαση που είχε με τον Αλβανό πρόεδρο, Ιλίρ Μέτα, υποστήριξε ότι λόγω της πολιτικής τοποθέτησης του πρωθυπουργού Εντι Ράμα, που εμφανίστηκε θετικός στο ζήτημα της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στο Ιόνιο από τις Διαπόντιες νήσους μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοπόννήσου στα 12 ν.μ., «είναι ώρα να τεθεί εκ νέου το θέμα της Τσαμουριάς ως και να συζητηθεί/αρθεί η ισχύουσα κατάσταση του εμπολέμου στην ελληνοαλβανική μεθοριακή ζώνη!!».
Ο επικεφαλής της λεγόμενης Τσαμουριάς άφησε αιχμές για τη θέση του Εντι Ράμα και την αποδοχή συζήτησης για τα ελληνοαλβανικά ζητήματα που αφορούν τη δικαιοδοσία στις θαλάσσιες ζώνες. Πληροφορίες φέρουν -εκτός απροόπτων εξελίξεων- λόγω της επιρροής της Αγκυρας στα Τίρανα, τον Ελληνα ΥΠΕΞ, Νίκο Δένδια, προσεχώς να επισκέπτεται τα Τίρανα. Σημειώνεται ότι τους τελευταίους οκτώ μήνες η τουρκική στρατιωτική και ναυτική παρουσία στα λιμάνια του Αυλώνα και του Δυρραχείου είναι ενισχυμένη, ενώ η τουρκική μυστική υπηρεσία πληροφοριών εμφανίζεται αρκετά εμπλεκόμενη σε περιοχές έναντι Αυλώνας (νήσος Σάσων) αλλά και εν μέσω μεταφερθέντων μεταναστών στην περιοχή των Αγίων Σαράντα (έναντι Κέρκυρας). Επίσης, ο ακόλουθος Αμυνας της Τουρκίας στα Τίρανα εμφανίζεται υπερδραστήριος και είναι της προσωπικής επιρροής του Τούρκου υπουργού Αμυνας, Χουλουσί Ακάρ.
Η ελληνοαλβανική μεθόριος στο χερσαίο τμήμα της βασίζεται στα Πρωτόκολλα της Φλωρεντίας της περιόδου 1914-1926, αλλά υπάρχουν αρκετά σημεία που χρειάζονται «διευκρινίσεις» ως και συντήρηση συνοριακών ορόσημων, γιατί οι Αλβανοί εγείρουν ανιστόρητα σημεία και αιτήματα. Με εξαίρεση τις συνοριακές πυραμίδες (περίπου 177) από το τριεθνές των Πρεσπών, μέσα από την οροσειρά του Γράμμου μέχρι τον όρμο της Φτελιάς στο Ιόνιο, δεν υπάρχουν άλλα σημεία που ευκρινέστατα να καθορίζουν τα διαχωριστικά, ενώ κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί ορισμένα συνοριακά επεισόδια με ευθύνη της αλβανικής πλευράς.
Σε επίσημο επίπεδο υπάρχουν νόμιμες συνοριακές διαβάσεις σε Μαυρομάτι-Δρυμάδες Θεσπρωτίας, Κακαβιά-Μέρτζανη Ιωαννίνων και στην Κρυσταλλοπηγή Καστοριάς.
Οπως είναι γνωστό οι τσάμηδες την περίοδο 1941-1944 στην κατεχόμενη τότε Θεσπρωτία συνεργάστηκαν ειδικά με τις ναζιστικές δυνάμεις και διέπραξαν ειδεχθή εγκλήματα κατά του τοπικού πληθυσμού.
Επί χρόνια οι τσάμηδες προσπαθούν με δόλιους τρόπους να τύχουν «αποζημιώσεων» από το ελληνικό κράτος, ενώ οι διάφορες αλβανικές πολιτικές ηγεσίες, είτε του Σαλί Μπερίσα είτε του Εντι Ράμα, υποστηρίζουν θέσεις τους κατά καιρούς και «δηλητηριάζουν» ακόμα πιο πολύ τις δύσκολες διμερείς σχέσεις της Αθήνας με τα Τίρανα (βορειοηπειρωτικό ζήτημα κ.λπ.).
*Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Πηγή ➤
