«Τρέχουν» οι εξελίξεις στην υπόθεση της μαφίας των φυλακών, για την οποία ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος και ο Θεόδωρος Παναγόπουλος είχαν συλληφθεί.
Με σύμφωνη γνώμη του ειδικού εφέτη ανακριτή, Ευτύχη Νικόπουλου και του αρμόδιου εισαγγελέα οι δικηγόροι, Αλ. Λυκουρέζος και Θεοδ. Παναγόπουλος αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους για την υπόθεση της «μαφίας των φυλακών».
Στο Εφετείο της Αθήνας έξω από το γραφείο του ανακριτή βρίσκονταν συγγενείς, φίλοι και συνεργάτες των δύο δικηγόροι, οι οποίοι περίμεναν με αγωνία την απόφαση των δικαστικών αρχών.
Με την ανακοίνωση της απόφασης
ξέσπασε σε κλάματα η κόρη του Αλ. Λυκουρέζου, Μαρία Ελένη και η σύντροφος του, Νατάσα Καλογρίδη άρχισε να χειροκροτά!
Αυτά υποστήριξαν στις απολογίες τους
Παράλληλα, όπως σας ενημέρωσε νωρίτερα το newsit.gr, με πολυσέλιδα απολογητικά υπομνήματα που παρέδωσαν στον ειδικό εφέτη ανακριτή, Ευτύχη Νικόπουλο, οι δύο γνωστοί ποινικολόγοι, Αλ. Λυκουρέζος και Θεοδ. Παναγόπουλος
αρνούνται κάθε σχέση με την υπόθεση της «μαφίας των φυλακών» και εξαπολύουν βολές κατά του Αριστείδη Φλώρου, ο οποίος έχει καταδικαστεί για την υπόθεση της Energa και της απόπειρας ανθρωποκτονίας του Γ.Αντωνόπουλου. Και οι δύο δικηγόροι αρνούνται τις κατηγορίες της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση και της απόπειρας εκβίασης.
Τι είπε στην απολογία του ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος
Ο Αλ. Λυκουρέζος
εξαπολύει επίθεση σε βάρος του Αρ.Φλώρουεπισημαίνοντας χαρακτηριστικά στο απολογητικό του υπόμνημα πως καλείται να απολογηθεί ουσιαστικά για τις «καταθέσεις ενός κατάδικου, η συμπεριφορά του οποίου έχει αναστατώσει την ελληνική κοινωνία,
είχε δε ως συνέπεια την δολοφονία ενός εκλεκτού συναδέλφου και την απόπειρα ανθρωποκτονίας ενός άλλου».
Συγκεκριμένα ο κ. Λυκουρέζος εξαπολύει επίθεση σε βάρος του Αρ. Φλώρου, τονίζοντας ότι «αναγορεύεται σε αξιόπιστο μάρτυρα ο Αριστείδης Φλώρος, ο οποίος έχει ήδη καταδικαστεί δύο φορές από τα δικαστήρια (μία για την Energa και μία για την απόπειρα του Γ. Αντωνόπουλου)».
Παράλληλα, τονίζει ότι τα όσα καταθέτουν οι συνάδελφοι του αφορούν σε ό, τι τους είχε πει ο Μιχάλης Ζαφειρόπουλος, ο οποίος δεν ζει για να επιβεβαιώσει τα όσα λένε, ενώ παράλληλα προσθέτει ότι δεν τα είχαν καταγγείλει νωρίτερα στις αρχές. «Αν και όλοι φέρονται να γνωρίζουν εδώ και πέντε χρόνια τις φερόμενες ως οικονομικές αξιώσεις μου, κανείς εξ αυτών δεν τις είχε καταγγείλει στις αρχές στο πλαίσιο οποιαδήποτε διαδικασίας. Υπερβαίνει τα όρια της λογικής η εναλλαγή των ρόλων του θύτη και του θύματος (σ.σ αναφερόμενος στον Γ. Αντωνόπουλο και τον Α. Φλώρο)».
Παράλληλα, ο κ. Λυκουρέζος για το αδίκημα της ένταξης στην εγκληματική οργάνωση από το 2014, επισημαίνει ότι η άρση απορρήτου των συνδιαλέξεων άρχισε στις 2 Ιανουαρίου 2019 και από τα στοιχεία φαίνεται ότι
η πρώτη τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ Αντωνόπουλου και Λεκοτσάι είναι στις 14 Ιανουαρίου του 2019 και διερωτάται πως είναι δυνατόν να εντάσσεται ο ίδιος στην οργάνωση από το 2014.
Χαρακτηριστικά ο κ. Λυκουρέζος τονίζει πως είναι «αδιανόητο ένας άνθρωπος του δικού μου υποβάθρου και της δικής μου διαδρομής, να έχω (κατα)δεχθεί να ενταχθώ ως μέλος σε εγκληματική οργάνωση, η οποία διευθύνεται από αλλοδαπό κατάδικο για ειδεχθή αδικήματα, για ένα εκ των οποίων είχα απόλυτη γνώση, ως πληρεξούσιος δικηγόρος πολιτικής αγωγής του Γ. Αντωνόπουλου. Δεν νοείται ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, από τη στιγμή που δεν γνωρίζω κανένα από τα μέλη αυτής, ούτε επικοινωνούσα ή συνομιλούσα μαζί τους, σχεδιάζοντας κάτι το μεμπτό και παράνομο».
Παράλληλα υπογραμμίζει ότι κανείς άλλος εκ των φερομένων ως μελών της εγκληματικής οργάνωσης τον αναγνωρίζει ή τον εντάσσει στην «αόρατη» ομάδα.
Ταυτόχρονα, εκτενώς ο γνωστός ποινικολόγος επιχειρεί να αποδομήσει την κατηγορία της απόπειρας εκβίασης του Αρ. Φλώρου, επικαλούμενος τρία βασικά στοιχεία.
Συγκεκριμένα, ο Αλ. Λυκουρέζος επικαλείται την απουσία τηλεφωνικής του επικοινωνίας με τον Α. Φλώρο, όπως αυτή αποδεικνύεται από τις απομαγνωτοφωνημένες συνομιλίες που εμπερειέχονται στη δικογραφία, το ότι ουδέποτε τον επισκέφτηκε στη φυλακή, γεγονός που προκύπτει από τα επισκεπτήρια των φυλακών καθώς προσθέτει πως δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός του Α. Φλώρου, ότι κινδύνευε η ζωή του στη φυλακή αν καταδικάζονταν σε πρώτο βαθμό για την απόπειρα δολοφονίας του δικηγόρου Γ. Αντωνόπουλου, κατά τον κ. Λυκουρέζο δεν ευσταθεί, αφού ο 39χρονος ήταν ήδη έγκλειστος για την υπόθεση της Energa.
«Καμία απολύτως σχέση δεν είχα ή έχω με εγκληματικές οργανώσεις, με εγκληματικές συμπράξεις και δη με αγνώστους και φυσικά ουδέποτε μετήλθαν απειλών ή βίας ή άλλων παράνομων συμπεριφορών για την απόσπαση χρημάτων».
Την ίδια στιγμή, τονίζει ότι η σε βάρος μου κατηγορία επιτελεί διττό ρόλο:
- αποσυνδέει τρόπον τινά τον ήδη καταδικασθέντα Αριστείδη Φλώρο από την ηθική αυτουργίας της δολοφονικής επίθεσης του Αριστείδη Φλώρου σε βάρος του Γ. Αντωνόπουλου και
- επιχειρεί να διαρρήξει την πολλαπλώς ομολογημένη και αποδεδειγμένη σύνδεση του Α. Φλώρου με την ομάδα των έγκλειστων κακοποιών.
Την ίδια στιγμή, συμπληρώνει ότι όχι μόνο δεν υπήρξε παράνομη προσέγγιση μου προς τον Αρ.Φλώρο αλλά αντιθέτως ο ίδιος προσέγγισε τον εντολέα μου (σ.σ τον Γ. Αντωνόπουλου) όπως άλλωστε έχει καταθέσει.
Απολογητικό υπόμνημα Παναγόπουλου
Από την πλευρά του, ο ποινικολόγος, Θ.Παναγόπουλος στο επίσης πολυσέλιδο απολογητικό του υπόμνημα σύμφωνα με πληροφορίες αρνείται ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με τα φερόμενα ως μέλη της εγκληματικής οργάνωσης, τονίζοντας ότι ανέλαβε την νομική εκπροσώπηση του Γ.Αντωνόπουλου τον Ιούνιο του 2017.
«Ουδεμία γνωριμία, σχέση ή επαφή είχα ποτέ με τα αναφερόμενα ως μέλη της εγκληματικής οργάνωσης πλην των συναδέλφων Αλέξανδρου Λυκουρέζου και Γεώργιου Αντωνόπουλου και του Λεκοσάϊ που επισκέφθηκα χάριν εξυπηρέτησης συναδέλφου μια φορά στις Φυλακές», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, διερωτάται -πάντα κατά τις ίδιες πληροφορίες «πώς είναι δυνατόν να είμαι μέλος εγκληματικής οργάνωσης από το 2014; Ουδέν στοιχείο υπάρχει για οποιαδήποτε επαφή μου με τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση προ του 2017, διότι δεν είναι δυνατό να υπάρχει. Ως εκ τούτου οποιοσδήποτε ισχυρισμός για συμμετοχή μου σε εγκληματική οργάνωση βρίσκεται ολωσδιόλου στη σφαίρα της φαντασίας».
Ο δικηγόρος υποστηρίζει ότι ουδεμία μνεία του ονόματός του από την οικογένεια και τους συνεργάτες του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου, δεν επιβεβαιώνει κάτι περί απόπειρας εκβίασης.
«Ούτε η σύζυγός του, ούτε οι συνεργάτες του στο γραφείο, ούτε τα τέκνα του αναφέρουν ότι εγώ, φίλος της οικογένειας από δεκαετιών εκβίασα τον αείμνηστο Μιχάλη». Και διερωτάται: «Είναι δυνατόν, αν τον είχα εκβιάσει, να μην είχε αναφέρει κάτι στη σύζυγό του και στους συνεργάτες του; Είναι προφανές, ότι αν είχα επιδοθεί σε τέτοιου είδους ενέργειες η πρώτη φυσική αντίδραση του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου να ήταν να το εκμυστηρευθεί στη σύζυγό του και να εκφράσει τον αποτροπιασμό του για τη συμπεριφορά μου» τονίζει επίσης.
Ο Θ. Παναγόπουλος επικαλείται την κατάθεση του δικηγόρου Βασίλη Δημακόπουλου, ο οποίος δεν έκανε καμία αναφορά στο δικό του όνομα ,ενώ σημειώνει πως και ο ποινικολόγος Ηλίας Αναγνωστόπουλος αναφέρεται σε οικονομικές απαιτήσεις που φέρεται να προβλήθηκαν μόνο τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο .
Ακόμα και σωφρονιστικός υπάλληλος Αντώνης Αραβαντινός εξεταζόμενος, όπως λέει ο Θ. Παναγόπουλος, δεν κατονομάζει δικηγόρους στην κατάθεσή του ενώπιον του ανακριτή επισημαίνοντας από την πλευρά του πως ο ισχυρισμός του δεν μπορεί να γίνει πιστευτός.
Επιπλέον, θέτει υπό αμφισβήτηση ισχυρισμούς συναδέλφων του που έχουν εξεταστεί ως μάρτυρες από τον ανακριτή θέλοντας να δείξει πως λαμβάνοντας υπόψη ακόμα και τα λεγόμενά τους δεν προκύπτει αξιόποινος δικός του ρόλος στην υπόθεση που ερευνάται από τη Δικαιοσύνη.
Παράλληλα, αναφερόμενος ειδικά στην κατάθεση του επιχειρηματία Αριστείδη Φλώρου, ο οποίος φέρεται – κατά την κατηγορία – να είναι το θύμα της εκβίασης ο κ. Παναγόπουλος τονίζει: «Ο Φλώρος είχε κατά το χρόνο εκείνο δικηγορικό επιτελείο πολυάνθρωπο, πολυτελές και απαρτιζόμενο από την «αφρόκρεμα» των ποινικολόγων της Αθήνας. Γιατί δεν έσπευσαν να καταγγείλουν την εκβίαση στις Αρχές; Γιατί δεν ζήτησαν αστυνομική προστασία; Γιατί δεν υπέβαλαν μήνυση κατά Αλέξανδρου Λυκουρέζου και Θεόδωρου Παναγόπουλου»;
Επιπλέον αναφέρει ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις επιβολής προσωρινής κράτησης στο πρόσωπο του καθώς «είμαι Δικηγόρος Αθηνών από το έτος 1982 με κρυστάλλινο δημόσιο και ιδιωτικό βίο. Έχω σταθερή κοινωνική επαγγελματική και οικογενειακή ζωή διάγοντας πάντοτε νομοταγώς και κατά τρόπο ηθικώς ανεπίληπτο. Η τυχόν διατήρηση της κράτησής μου ισοδυναμεί με ηθικό θάνατο πολύ χειρότερο αυτής καθ’ εαυτήν της στέρησης της ελευθερίας μου. Είναι επομένως προφανές, ότι τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτής, ακόμη και μετά την απόδειξη της αθωότητάς μου, δεν θα είναι δυνατό να αρθούν ούτε να αμβλυνθούν».
