Police-Voice blog ➤
Με το Αστυνομικό Μετάλλιο και το δίπλωμα «Αστυνομικός Σταυρός», βραβεύτηκε αστυφύλακας τηςΆμεσης Δράσης, για εξαίρετη δραστηριότητα, καθώς με αυτοθυσία και σοβαρό κίνδυνο της ζωής του, έσωσε από βέβαιο θάνατο ένα παιδάκι, πριν από δύο χρόνια, στα Πατήσια.
Πρόκειται για τον Βασίλειο Τερζάκη, ο οποίος, στις 19 Φεβρουαρίου 2015, ενώ εκτελούσε εποχούμενη περιπολία με συνάδελφό του, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, όρμησε μέσα σε σπίτι, όπου είχε εκδηλωθεί μεγάλης έκτασης πυρκαγιά και απεγκλώβισε το ανήλικο αγόρι σε λιπόθυμη κατάσταση, η ζωή του οποίου κινδύνευε άμεσα.
Το παιδάκι μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, όπου δέχτηκε τις περιποιήσεις των γιατρών και σήμερα είναι μια χαρά στην υγεία του. Η βράβευση του γενναίου αστυφύλακα, έγινε σε ειδική τελετή το πρωί στο Αστυνομικό Μέγαρο Αττικής, στην λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Το Αστυνομικό Μετάλλιο απένειμε ο Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Αττικής, υποστράτηγος Αλκιβιάδης Ασημακόπουλος, ο οποίος στην ομιλία του, εκ μέρους της Ελληνικής Αστυνομίας, εξέφρασε τις ευχαριστίες και τα θερμά συγχαρητήρια του προς τον αστυνομικό.
Η απονομή του Αστυνομικού Μεταλλίου πραγματοποιήθηκε παρουσία του διοικητή της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, υποστράτηγου Χρήστου Παπαζαφείρη και όλων των στελεχών της ΓΑΔΑ και της Ασφάλειας, συνδικαλιστών της Αστυνομίας και πολλών αστυνομικών και πολιτικών υπαλλήλων.
Τιμήθηκε ο νεαρός αστυνομικός που πριν από δύο χρόνια έσωσε ένα παιδί από φλεγόμενο διαμέρισμα.
«Οταν κατάφερα να εντοπίσω το παιδί, ήταν πεσμένο αναίσθητο στο πάτωμα του δωματίου. Το πήρα αγκαλιά και από τη μπαλκονόπορτα που είχα σπάσει να μπω στο διαμέρισμα βγήκα και το έδωσα στον συνάδελφό μου.
Ξαναγύρισα στο διαμέρισμα, γιατί μας είχαν πει ότι μέσα μπορεί να βρίσκονταν τρία παιδιά». Φεβρουάριος του 2015. Ο νεαρός αστυφύλακας της Άμεσης Δράσης Βασίλης Τερζάκης περιέγραφε τις αγωνιώδεις στιγμές που έζησε σώζοντας ένα 5χρονο παιδί από τις φλόγες σε πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει σε ισόγειο διαμέρισμα, στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα.
Δύο χρόνια μετά ο 26χρονος Βασίλης Τερζάκης βραβεύτηκε με το μετάλλιο του αστυνομικού. «Δεν είμαι καλός στα λόγια, είναι ημέρα χαράς για μένα, όταν βγαίνεις έξω από ένα κτίριο και έχεις σώσει ένα παιδί, εκείνη την ώρα δεν έχεις καταλάβει τι έχεις κάνει. Οταν είδα όμως τον κόσμο να χειροκροτεί και να φωνάζει άξιος με διαπέρασε ένα ρίγος» είπε ο νεαρός αστυφύλακας κατά την βράβευσή του. Ο ίδιος αφιέρωσε το μετάλλιό τους στους «ουρανούς», στον πατέρα του που έχει χάσει.
Ο Βασίλης Τερζάκης κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη. Στα δεκαοκτώ του αποφάσισε να γίνει αστυνομικός και αυτό που είχε στο μυαλό του ήταν οι εικόνες αστυνομικών που βοηθούσαν τους πολίτες.
19 Φεβρουαρίου 2015: Η μέρα που θα θυμάται για πάντα
Ως πλήρωμα περιπολικού κλήθηκε να ελέγξει πληροφορία για πυρκαγιά σε ισόγειο διαμέρισμα, στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Μέσα σε δύο λεπτά από την εντολή που πήραν είχαν φτάσει στη συμβολή των οδών Δάμωνος και Πολυμίτου και διαπίστωσαν ότι από το διαμέρισμα έβγαιναν πυκνοί καπνοί. Μέσα σε δύο λεπτά από την εντολή που πήραν είχαν φτάσει στη συμβολή των οδών Δάμωνος και Πολυμίτου και διαπίστωσαν ότι από το διαμέρισμα έβγαιναν πυκνοί καπνοί. Αρχικά προσπάθησε να σπάσει την πόρτα του διαμερίσματος, αλλά δεν τα κατάφερε. Ο συνάδελφός του, αρχιφύλακας Αριστείδης Πεττής, τον βοήθησε να σκαρφαλώσει στη μπαλκονόπορτα, ενώ οι γείτονες που είχαν συγκεντρωθεί απ' έξω τους είπαν ότι η οικογένεια που έμενε στο διαμέρισμα είχε τρία παιδιά.
Ο Βασίλης Τερζάκης πήρε μαζί του ένα φακό και τον πυροσβεστήρα του περιπολικού. Παραβίασε το παντζούρι, έσπασε το τζάμι της μπαλκονόπορτας και μπήκε στο σαλόνι του διαμερίσματος. «Δεν έβλεπα τίποτα, ούτε με το φακό.
Οι καπνοί ήταν πολύ πυκνοί. Για να ανασάνω χρειάστηκε να βγω και να ξαναμπώ. Στη δεύτερη προσπάθεια προχώρησα περισσότερο και σχεδόν ψηλαφίζοντας εντόπισα το παιδί, πεσμένο στο πάτωμα, αναίσθητο. Το πήρα αγκαλιά και το έβγαλα έξω.
Ο συνάδελφός μου είχε ειδοποιήσει στο μεταξύ και την Πυροσβεστική και το ΕΚΑΒ και έφταναν διασώστες», περιέγραφε τότε στα ΝΕΑ ο αστυνομικός. «Ξαναμπήκα μέσα για να αναζητήσω και τα άλλα δύο παιδιά με την αγωνία ότι θα μπορούσαν να ήταν ακόμη και νεκρά, αφού δεν είχα πάρει καμία απάντηση στις εκκλήσεις μου.
Τελικά, με φώναξαν απ' έξω να βγω, γιατί στο μεταξύ είχε επιστρέψει η μητέρα μαζί με τα δύο μεγαλύτερα παιδιά της. Οπως διαπιστώθηκε είχε πάει να τα πάρει από το σχολείο, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση, σχετικά, και είχε αφήσει το μικρό στο σπίτι γιατί κοιμόταν».
Πηγή ➤
