Police-Voice blog ➤
Εισαγωγή και απόδοση στα Ελληνικά: Γιώργος Ανεστόπουλος
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το 2ο τεύχος του νέου περιοδικού του Ισλαμικού Χαλιφάτου, του "Rumiyah" περιλαμβάνει έναν "Οδηγό Εκτελέσεων".
Ουσιαστικά, είναι ένα μικρό manual που φιλοδοξεί να διδάξει τα "βασικά του φόνου με μαχαίρι" στους επίδοξους "εθελοντές" του στην Δύση.
Τους λέει πως το μαχαίρι είναι ο πιο προσιτός τρόπος εκτέλεσης καθώς και πως και με τι κριτήρια θα επιλέξουν το μαχαίρι τους και πως και που να χτυπήσουν τα θύματά τους.
Όπως επίσης και πως θα εντοπίσουν τα θύματά τους μέσα στον άμαχο, στον απλό πληθυσμό.
Τους λέει να μην δειλιάζουν, πως αυτό θέλει ο Αλλάχ και πως η ωμότητα και η βαναυσότητα είναι αυτό που χρειάζεται καθώς ενσπείρουν τον τρόμο στις καρδιές των σταυροφόρων της Δύσης.
Κι αυτό μπορεί να το επιτύχει ένας και μόνον Μουτζαχίντ.
Τους λέει επίσης να έχουν μαζί τους ένα ρόπαλο για να ρίχνουν λιπόθυμο το θύμα τους πρώτα και κατόπιν να κόβουν απλώς το λαιμό του θύματος χωρίς να αποκόπτουν το κεφάλι αν δεν είναι εκπαιδευμένοι για να μην χάνουν χρόνο...
Επίσης, να αφήνουν πάντα ένα σημείωμα με ανάληψη της ευθύνης για λογαριασμό του Χαλιφάτου ώστε να μην θεωρηθεί ως ένα τυχαίο περιστατικό βίας.
Διευκρινίζουν επίσης πως απορρίπτουν τον τίτλο "Μοναχικός Λύκος" και επιλέγουν να χαρακτηρίζουν αυτές τις επιθέσεις ως "Δίκαιες Επιχειρήσεις Τρόμου".
(όπως εξηγούν, "παίζουν" με την λέξη Justice φτιάχνοντας έναν επιθετικό προσδιορισμό, το just, που ενώ φαινομενικά σημαίνει "απλά", κατ' αυτούς -επιλέγουν να - σημαίνει "Δίκαιες")
(ακολουθεί το πλήρες κείμενο)
(Αντί να χρησιμοποιούμε τον όρο "μοναχικός λύκος", θα αναφερόμαστε στις επιχειρήσεις στην Χώρα των Απίστων που εκτελούνται από έναν μουτζαχίντ με τον τίτλο "δίκαιη επιχείρηση τρόμου")
Κατά την εξέταση μιας "δίκαιης επιχείρησης τρόμου" ένας ωκεανός σκέψεων θα μπορούσε να γεμίσει το μυαλό κάποιου θολώνοντάς του την ικανότητα να καταλήξει σε μια τελική απόφαση.
Είτε σε σχέση με τον τύπο της επιχείρησης που κάποιος επιδιώκει να διεξάγει ή τις λεπτομέρειες αυτής της επιχείρησης, είναι εύκολο για κάποιον να ηττηθεί από την αμφιβολία, αν δεν έχει λάβει την κατάλληλη καθοδήγηση ή εκπαίδευση.
Ωστόσο, δεν χρειάζεται να είναι κάποιος στρατιωτικός ειδικός ή ειδήμων των πολεμικών τεχνών, ούτε και να κατέχει κάποιο πιστόλι ή τουφέκι προκειμένου να πραγματοποιήσει μια σφαγή ή να σκοτώσει και να τραυματίσει κάμποσους άπιστους και να τρομοκρατήσει μια ολόκληρη χώρα.
Μια σκληρή απόφαση, ένας κάποιος βασικός σχεδιασμός, και η εξάρτηση από τον Αλλάχ για την επιτυχία είναι αρκετά για έναν και μόνον μουτζαχίντ να φέρει ανείπωτη δυστυχία στους εχθρούς του Αλλάχ, αν είναι θέλημα του Αλλάχ.
Επιθέσεις με μαχαίρι
Πολλοί άνθρωποι συχνά αηδιάζουν στη σκέψη του να βυθίσουν ένα αιχμηρό αντικείμενο στη σάρκα ενός άλλου ατόμου.
Είναι μια ενόχληση που προκαλείται από την ανεξέλεγκτη, έμφυτη απέχθεια για τον πόνο και τον θάνατο, ειδικά μετά που ο "εκπολιτισμός" απομάκρυνε τους άντρες από την συμμετοχή στη σφαγή ζώων για τροφή και το χτύπημα του εχθρού στον πόλεμο.
Ωστόσο, τυχόν τέτοιες "άβολες" καταστάσεις δεν είναι ποτέ δικαιολογία για την εγκατάλειψη της τζιχάντ, καθώς όπως είπε και ο Παντογνώστης και Σοφότερος όλων
«Έχετε διαταχθεί να πολεμήσετε έστω κι αν ο πόλεμος περιέχει πράματα που δεν σας αρέσουν. Αλλά ίσως δεν σας αρέσει ένα πράγμα και αυτό είναι καλό για σας. Και ίσως σας αρέσει ένα πράγμα και αυτό είναι κακό για σας. Και ο Αλλάχ ξέρει, ενώ εσείς δεν ξέρετε "(Al-Baqarah 216).
"Έτσι, όταν θα συναντήσετε τους άπιστους, χτυπείστε τους στον λαιμό μέχρι να τους συντρίψετε με τον θάνατο..." (Μωάμεθ 4).
Το μαχαίρι ήταν ένα όπλο το οποίο οι συμπολεμιστές του Προφήτη γνώριζαν καλά.
Ο Αμπντούρ-Razzaq as-San'ani αναφέρει ότι το Dagger, ένα είδος στιλέτου/μαχαιριού, ήταν το όπλο που χρησιμοποίησε ο Muhammad Ιμπν Μασλαμά για να δολοφονήσει τον εβραίο Ka'b Ιμπν αλ-Ασράφ, του οποίου το θάνατο διέταξε ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ.
Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί γιατί τα μαχαίρια είναι μια καλή επιλογή για μια επίθεση.
Τα Μαχαίρια, αν και σίγουρα δεν είναι το μόνο όπλο για την πρόκληση βλάβης σε έναν άπιστο, είναι ευρέως διαθέσιμα παντού και συνεπώς είναι εύκολα προσβάσιμα.
Είναι ιδιαίτερα εύκολο να κρυφτούν και εξαιρετικά θανατηφόρα, ειδικά στα χέρια κάποιου που ξέρει πώς να τα χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά.
Επίσης, λόγω της προσβασιμότητας τους, όταν κάποιος πρόκειται να διεξάγει μια εκστρατεία επιθέσεων με μαχαίρι, άνετα θα μπορούσε να ξεφορτώνεται το όπλο του, μετά από κάθε χρήση, μη βρίσκοντας καμία δυσκολία στην απόκτηση ενός άλλου για την επόμενη.
Όταν κάποιος επιλέγει ένα μαχαίρι, θα πρέπει να επικεντρωθεί κατά κύριο λόγο στην "κόψη" του.
Θα πρέπει στη συνέχεια να εξετάσει τη δύναμη της λεπίδας και της λαβής και να αναζητήσει κάτι λογικού μεγέθους για τη δουλειά ως προς το χέρι του.
Επίσης, δεν θα πρέπει να είναι πάρα πολύ μεγάλο, γεγονός που καθιστά δύσκολη την απόκρυψή του, ούτε να στερείται μιας ισχυρής λαβής ώστε να μην αφοπλιστεί εύκολα.
Οδοντωτές ή μερικώς-οδοντωτές λεπίδες είναι καλές για μαχαίρια μάχης.
Συνιστάται ρητώς να μην χρησιμοποιούνται μαχαίρια κουζίνας καθώς η βασική δομή τους δεν είναι σχεδιασμένη να αντεπεξέρχεται στο είδος της έντονης εφαρμογής που χρησιμοποιείται στις δολοφονίες και στη σφαγή.
Κάτι σημαντικό που πρέπει κανείς να εξετάσει πριν από την απόκτηση ενός μαχαιριού είναι να αποφύγει τα "προβληματικά μαχαίρια", εκείνα που μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στο χρήστη λόγω κακής κατασκευής.
Υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να αποφεύγονται κατά την αγορά ενός μαχαιριού.
- Αν δεν διαθέτει "φύλακα", ο οποίος είναι ένα προεξέχον κομμάτι από μέταλλο ή άλλο υλικό μεταξύ της λεπίδας και της λαβής, ο χειριστής μπορεί να υποστεί βλάβη κατά την επιχείρηση, καθώς αυτός ο φύλακας σκοπό έχει να αποτρέπει το χέρι του χειριστή από ολίσθηση προς τα εμπρός πάνω στην λεπίδα όταν βυθίζεται αυτή σε ένα θύμα.
- Πτυσσόμενα μαχαίρια που δεν διαθέτουν ένα σταθερό σύστημα ασφάλισης θα πρέπει να αποφεύγονται, γιατί αν η λεπίδα συναντήσει αρκετή αντίσταση το πτυσσόμενο μαχαίρι μπορεί να "κλείσει", κόβοντας το χέρι του χειριστή του.
- Μαχαίρια που έχουν «πίσω ασφάλεια στήριξης" ή κλείδωμα στον "κεντρικό κορμό", τα οποία είναι ένα σύστημα κλειδώματος στη ράχη της λαβής, δεν είναι καλή επιλογή, διότι εάν ο χειριστής του μαχαιριού πιέζει πάρα πολύ σκληρά τη λαβή, η πίεση θα μπορούσε να απελευθερώσει το σύστημα κλειδώματος, αφήνοντας την λεπίδα ελεύθερη να υποχωρήσει μέσα στην "μήτρα" της την ώρα ακριβώς που βυθίζεται σε ένα στόχο.
Τα πιο αξιόπιστα μαχαίρια είναι τα σταθερής λεπίδας, όπου η λαβή και η λεπίδα είναι κατασκευασμένα από ένα ενιαίο τεμάχιο μετάλλου.
Αυτό είναι χαρακτηριστικά το ισχυρότερο είδος μαχαιριού, αφού η λεπίδα εκτείνεται εντός της λαβής χωρίς κινούμενα μέρη.
Όσο για την επιλογή ενός στόχου, αυτό είναι ακριβώς όπως το κυνήγι θηράματος.
Κατά τη διενέργεια μιας επιχείρησης με μαχαίρι, δεν συνιστάται να στοχεύσεις πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις ή υπερβολικά πολυπληθείς περιοχές, καθώς αυτό παρουσιάζει ένα μειονέκτημα και μόνο αυξάνει την πιθανότητα να εμποδιστεί η επίτευξη φόνων.
Ως εκ τούτου, συνιστάται ότι κατά τη διεξαγωγή μιας επιχείρησης από κάποιον (μόνο του), ο στόχος θα πρέπει να είναι ένα μικρότερο πλήθος, ιδιαίτερα για κάποιον με ισχυρή σωματοδομή ή επιδέξιο στη χρήση του μαχαιριού, καθώς τέτοιες επιθέσεις έχει αποδειχθεί ότι προκαλούν τρόμο.
Εναλλακτικά, για κάποιον που επιδιώκει μια παρατεταμένη εκστρατεία τρόμου, μπορεί να στοχεύσει μοναχικά θύματα.
Για παράδειγμα, ο στόχος θα μπορούσε να είναι ένας μεθυσμένος kafir (κάφρος/άπιστος) σε έναν ήσυχο δρόμο που επιστρέφει σπίτι από μια νυχτερινή έξοδο ή ο μέσος άπιστος που δουλεύει την νυχτερινή του βάρδια ή κάποιος που περπατάει μόνος σε ένα δημόσιο πάρκο ή σε μια αγροτική δασώδη περιοχή ή κάποιος ξεμοναχιασμένος σε ένα σοκάκι δίπλα σε κάποιο νυχτερινό κέντρο ή άλλο τόπο ακολασίας ή ακόμα και κάποιος που είναι έξω για μια βόλτα σε μια ήσυχη γειτονιά.
Καλό θα ήταν να εξετάσει και κανάλια, ποταμούς και παραλίες.
Χρήσιμο επίσης θα ήταν να έχει μαζί του ένα μπαστούνι ή κάποιο άλλο αμβλύ αντικείμενο εύκολα κρυπτόμενο πάνω του, όπως ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ για να χτυπήσει πρώτα το κεφάλι του θύματος ακινητοποιώντας το έτσι πριν του κόψει το λαιμό του ή πριν να τον μαχαιρώσει σε άλλα θανάσιμα σημεία του σώματος για να τον τελειώσει.
Όσον αφορά, σε ποιά σημεία του σώματος να χτυπήσει το θύμα, τότε ο αντικειμενικός σκοπός εδώ είναι να σκοτώσει - έτσι τα πλήγματα θα πρέπει να στοχεύουν σε κύρια όργανα, δηλαδή την καρδιά, τους πνεύμονες, ή κύριες αρτηρίες που διατρέχουν από το κεφάλι μέχρι τα πόδια κατά μήκος των εσωτερικών τμημάτων του σώματος.
Αυτές περιλαμβάνουν το εσωτερικό των μηρών, την βουβωνική χώρα, και κάτω από τις μασχάλες εκτείνοντας έως το λαιμό.
Η τραχεία μπορεί να κοπεί εύκολα μαζί με το κόψιμο του λαιμού, εντολή, που είναι σε άμεση εφαρμογή των λόγων του Αλλάχ
"Έτσι, όταν συναντήσετε τους άπιστους χτυπήστε τους στον λαιμό" (Μωάμεθ 4).
Λόγω της σκληρότητας του κρανίου, δεν συνιστάται να μαχαιρώσεις το κεφάλι.
Αυτό μπορεί να διακινδυνεύσει το σπάσιμο του μαχαιριού ή να κολλήσει η λεπίδα στο οστό, καθιστώντας έτσι δύσκολη την εξαγωγή της από το κρανίο.
Επιπλέον, πρέπει να τονιστεί ότι ο στόχος μιας επίθεσης με μαχαίρι είναι να επιτευχθεί μια προσιτή ενέργεια φόνου, ενώ εξίσου - αν όχι το πιο σημαντικό - για να προκαλέσει τρόμο στους σταυροφόρους πολίτες της χώρας στην οποία αυτή η επιχείρηση πραγματοποιείται.
Σε αυτή τη βάση, όσο πιο αποτροπιαστική η επίθεση, τόσο πιο κοντά έρχεται κάποιος στην επίτευξη του επιθυμητού στόχου.
Παρ 'όλα αυτά, καλό είναι να μην προσπαθήσει, όχι απαραίτητα, να αποκόψει πλήρως το κεφάλι, καθώς η έλλειψη της κατάλληλης τεχνικής μπορεί να επιφέρει μεγάλη απώλεια χρόνου στην προσπάθεια να το κάνει, εκτός εάν οι περιστάσεις και οι δυνατότητες του ατόμου επιτρέπουν κάτι τέτοιο.
Απλά το κόψιμο του λαιμού, όπως ακριβώς θα έσφαζαν ένα πρόβατο, είναι επαρκές.
Όταν κάποιος επιτίθεται σε ένα θύμα που φοράει δερμάτινα, τζιν ή παρόμοιο σκληρό υλικό, τότε πρέπει κανείς να αποφύγει το χτύπημα των ντυμένων περιοχών.
Αντ 'αυτού, θα πρέπει να προσπαθήσει να χτυπήσει το εκτεθειμένο δέρμα του λαιμού, κ.λπ.
Ωστόσο, αν είναι πολύ απαραίτητο, ένα χτύπημα με αρκετή δύναμη θα διαπεράσει ρούχα και δέρμα.
Η ψυχολογία των περισσοτέρων ζωντανών υπάρξεων, όταν αντιλαμβάνονται μια απειλή εξηγείται υπό το πρίσμα του "Πολέμα ή Φύγε" (fight or flight).
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι μόλις αρχίσει η επίθεση, αν και ο στόχος μπορεί να έχει τραυματιστεί, μπορεί ακόμα να προσπαθήσει να αντισταθεί.
Ένα γρήγορο "κόψιμο" κατά πλάτος του προσώπου θα να τους υποτάξει γρήγορα, καθώς πολύ λίγοι άνθρωποι θα συνεχίσουν να αγωνίζονται από τη στιγμή που η μυρωδιά, η αίσθηση και η θέα του αίματος γίνεται εμφανής.
Αν ο στόχος είναι μόνος του, ο σκοπός σου πρέπει να είναι να τον εξουδετερώσεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και αθόρυβα.
Αυτό θα πρέπει να ακολουθείται με κόψιμο του λαιμού του.
Για το ενδεχόμενο η επιχείρηση να "παρερμηνευθεί" και να θεωρηθεί ως ένα από τα πολλά τυχαία περιστατικά βίας που μαστίζουν τη Δύση, είναι απαραίτητο να αφήσεις κάποιο είδος αποδείξεων ή διακριτικά που θα προσδιορίζουν το κίνητρο και την υπακοή στο Χαλιφάτο, ακόμη και αν είναι κάτι τόσο απλό όσο ένα σημείωμα καρφιτσωμένο ή συνδεδεμένο με το σώμα του θύματος ή μια τελική μαρτυρία, εάν η επιχείρηση είναι του τύπου να θεωρηθεί το αναμενόμενο αποτέλεσμα ως ο Βασικός Όρκος Πίστεως κάποιου στο Ισλάμ (Shahadah).
Ο γενικός στόχος κάθε δίκαιης επιχείρησης τρόμου είναι να φέρει φρίκη και δυστυχία στους εχθρούς του Αλλάχ, να τους υπενθυμίσει ότι οι προσπάθειές τους να εξαπολύσουν πόλεμο κατά του Ισλάμ και των μουσουλμάνων θα οδηγήσει μόνο στο να εμφανιστούν όλο και περισσότεροι Μουτζαχεντίν ανάμεσά τους, έτοιμοι να τους χτυπήσουν ανελέητα στο δικό τους έδαφος.
Έτσι, "Αφήστε τους να βρουν βαναυσότητα σε σας" (Αt-Tawbah 123).
Και να θυμάστε ότι ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ είπε,
"Ποτέ ο άπιστος και ο φονιάς του δεν θα ενωθούν στην Φωτιά"
Πηγή ➤http://aegeanhawk.blogspot.gr/
