Police-Voice blog ➤
O 16χρονος Ραφαήλ Τσιάμης συνεχίζει την ελληνική παράδοση στη γεωμετρία. Σε πελάγη ευτυχίας οι στενοί του συγγενείς, μετά τη νέα μεγάλη του επιτυχία…
“Δεν βλέπω το μετάλλιο απλώς ως το εισιτήριο για ένα από τα πολύ καλά Πανεπιστήμια, θα ήταν παράλογο να το έβλεπα έτσι, όταν πρόκειται για κάτι που αγαπώ τόσο πολύ και είναι επιβράβευση των κόπων μου”. Ο 16χρονος Ραφαήλ Τσιάμης, “χάλκινος ολυμπιονίκης” στην 57η Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα Νέων 2016, που διεξήχθη στο University of Science and Technology του Χονγκ Κονγκ, από τις 6 έως τις 16 Ιουλίου, μιλάει για τη σημαντική διάκρισή του, για την κουλτούρα μαθηματικών σε άλλες χώρες και την ελληνική παράδοση στη γεωμετρία, από εποχής Ευκλείδη και Αρχιμήδη. “Από μικρή ηλικία μου άρεσαν τα μαθηματικά. Ξεκίνησα να παίρνω μέρος σε διαγωνισμούς από την Ε’ Δημοτικού. Στο Γυμνάσιο συνέχισα να διαβάζω και να συμμετέχω σε διαγωνισμούς, με στόχο να διεκδικήσω κάποια στιγμή και μία θέση στην εθνική ομάδα, που θα εκπροσωπούσε την Ελλάδα στη Διεθνή Ολυμπιάδα”, αναφέρει ο μαθητής, που ολοκλήρωσε φέτος την Α’ Λυκείου στα Εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη.
“Δεν βλέπω το μετάλλιο απλώς ως το εισιτήριο για ένα από τα πολύ καλά Πανεπιστήμια, θα ήταν παράλογο να το έβλεπα έτσι, όταν πρόκειται για κάτι που αγαπώ τόσο πολύ και είναι επιβράβευση των κόπων μου”. Ο 16χρονος Ραφαήλ Τσιάμης, “χάλκινος ολυμπιονίκης” στην 57η Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα Νέων 2016, που διεξήχθη στο University of Science and Technology του Χονγκ Κονγκ, από τις 6 έως τις 16 Ιουλίου, μιλάει για τη σημαντική διάκρισή του, για την κουλτούρα μαθηματικών σε άλλες χώρες και την ελληνική παράδοση στη γεωμετρία, από εποχής Ευκλείδη και Αρχιμήδη. “Από μικρή ηλικία μου άρεσαν τα μαθηματικά. Ξεκίνησα να παίρνω μέρος σε διαγωνισμούς από την Ε’ Δημοτικού. Στο Γυμνάσιο συνέχισα να διαβάζω και να συμμετέχω σε διαγωνισμούς, με στόχο να διεκδικήσω κάποια στιγμή και μία θέση στην εθνική ομάδα, που θα εκπροσωπούσε την Ελλάδα στη Διεθνή Ολυμπιάδα”, αναφέρει ο μαθητής, που ολοκλήρωσε φέτος την Α’ Λυκείου στα Εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη.
Όσον αφορά την “εξίσωση” της επιτυχίας ο Ραφαήλ εξηγεί ότι “είναι σίγουρα απαραίτητη η ευφυΐα, η οποία, όμως, δε σημαίνει κάτι, εάν δεν υπάρχει κλίση στα μαθηματικά, αλλά το πιο σημαντικό, ανεξάρτητα από όλα τα άλλα, παραμένει η αγάπη, αφοσίωση και μελέτη, όπως φαίνεται και από επιτυχίες άλλων χωρών, όπως η Ρουμανία, που έχουν μαθηματική κουλτούρα και έχουν καθιερώσει και μαθηματικά σχολεία”.
Άλλωστε, όπως προσθέτει, στους διεθνείς διαγωνισμούς, όπως η Μαθηματική Ολυμπιάδα, στους οποίους συμμετέχουν μαθητές από όλες τις χώρες του κόσμου, φαίνεται πόσο διαφορετική μπορεί να είναι η προσέγγιση των μαθηματικών ανά χώρα. “Οι ελληνικές ομάδες, για παράδειγμα, παραδοσιακά είναι ισχυρές στα προβλήματα της Γεωμετρίας, ίσως η παράδοση να έχει τις ρίζες της στον Ευκλείδη και τον Αρχιμήδη”, λέει.
Ο 16χρονος μαθητής “βλέπει” ένα πιθανό μέλλον στο MIT, το Harvard ή το Cambridge , “πολύ μεγάλα Πανεπιστήμια, που παρέχουν σπουδαίες δυνατότητες για έρευνα και προοπτικές για επαγγελματική αποκατάσταση”, χωρίς, ωστόσο, να αποκλείει την επιλογή και κάποιου από τα ελληνικά Πανεπιστήμια “που έχουν πολύ καλό επίπεδο στα Μαθηματικά, αν και υστερούν στις δυνατότητες για έρευνα”.
