Police-Voice blog ➤
Μπορεί να είμαι “συγγραφέας του μήνα’”στα Public όμως, ως καταναλώτρια, τα στραβά της επιχείρησης θα τα πω. Πάω χτες να ανταλλάξω δυο δωροεπιταγές με αντίστοιχες δωροκάρτες για το Ipad μου. Στο ταμείο με πληροφορούν ότι αυτό ‘δεν γίνεται’. “Γιατί δεν γίνεται;”, επιμένω. “Γιατί δεν μπορώ με την δωροεπιταγή του καταστήματος σας να πάρω την κάρτα που θέλω για το τάμπλετ μου;;;” Με κοιτάνε άναυδοι. Δεν ξέρουν, δεν τους έχει ξανασυμβεί ποτέ, μου λένε.
Ζητάω τον/την προϊστάμενο. Έρχεται και μου επιβεβαιώνει πως δεν επιτρέπεται, λέει, η συναλλαγή αυτή. Της λέω: «Να διαβάσουμε μαζί τα ‘ψιλά γράμματα’ στο πίσω μέρος της δωροκάρτας; Κι αν το αναφέρει ΓΡΑΠΤΑ αυτό που μου λέτε εσείς ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ, θα σας ζητήσω συγγνώμη». Διαβάζουμε λέξη-λέξη. Δεν το αναφέρει πουθενά. ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΜΩΣ. Αρχίζει πάλι η προϊστάμενη τα τηλέφωνα. Μου λέει «με την δωροεπιταγή Public μπορείτε να αγοράσετε ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ κι όχι ΥΠΗΡΕΣΙΑ»..
Ζητάω τον/την προϊστάμενο. Έρχεται και μου επιβεβαιώνει πως δεν επιτρέπεται, λέει, η συναλλαγή αυτή. Της λέω: «Να διαβάσουμε μαζί τα ‘ψιλά γράμματα’ στο πίσω μέρος της δωροκάρτας; Κι αν το αναφέρει ΓΡΑΠΤΑ αυτό που μου λέτε εσείς ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ, θα σας ζητήσω συγγνώμη». Διαβάζουμε λέξη-λέξη. Δεν το αναφέρει πουθενά. ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΜΩΣ. Αρχίζει πάλι η προϊστάμενη τα τηλέφωνα. Μου λέει «με την δωροεπιταγή Public μπορείτε να αγοράσετε ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ κι όχι ΥΠΗΡΕΣΙΑ»..
ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙ: ΤΥΠΙΚΑ Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.
Σειρά μου να μείνω άναυδη. «Από πού κι ως πού θεωρείται ‘υπηρεσία’ η αγορά κάρτας για ταμπλέτα; Υπηρεσία είναι να σου αφήσω το κινητό μου να το διορθώσεις. Υπηρεσία είναι να μου φτιάξεις κάτι. Η κάρτα είναι αντικείμενο. Α-ντι-κεί-με-νο. Το αντικείμενο είναι εμπόρευμα, όχι παροχή υπηρεσίας». Παύση. Νέο τηλέφωνο. Ειλικρινά, λυπάμαι την υπάλληλο που δεν μου φταίει σε τίποτα, αλλά δεν έχω καμία πρόθεση να τους χαριστώ.
Σειρά μου να μείνω άναυδη. «Από πού κι ως πού θεωρείται ‘υπηρεσία’ η αγορά κάρτας για ταμπλέτα; Υπηρεσία είναι να σου αφήσω το κινητό μου να το διορθώσεις. Υπηρεσία είναι να μου φτιάξεις κάτι. Η κάρτα είναι αντικείμενο. Α-ντι-κεί-με-νο. Το αντικείμενο είναι εμπόρευμα, όχι παροχή υπηρεσίας». Παύση. Νέο τηλέφωνο. Ειλικρινά, λυπάμαι την υπάλληλο που δεν μου φταίει σε τίποτα, αλλά δεν έχω καμία πρόθεση να τους χαριστώ.
Ξανάρχεται η συμπαθέστατη κοπέλα. «Κυρία Ακρίτα, για σας θα κάνουμε μια εξαίρεση: Θα σας ανταλλάξουμε τις δωροεπιταγές με κάρτες». Της απαντώ. «Συγγνώμη, αλλά δεν θέλω ούτε εξαιρέσεις ούτε χατίρια. Σας μιλάω ως καταναλώτρια και παρακαλώ να με αντιμετωπίσετε ανάλογα». «Ε, τότε ισχύει αυτό που σας είπα. Δεν γίνεται». «Εντάξει. Να σας πω ότι εσείς προσωπικά ως υπάλληλος δεν μου φταίτε σε τίποτα. Παρακαλώ όμως, διαβιβάστε στους υπεύθυνους πως αυτή την εμπειρία μου θα την μεταφέρω στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Facebook, για να ενημερωθούν και οι άλλοι καταναλωτές.”
Κι αυτό κάνω. Ως δημοσιογράφος – κι όχι ως συγγραφέας που ο εκδοτικός οίκος Διόπτρα συνεργάζεται μαζί τους – μοιράζομαι όλο αυτό μήπως φανεί χρήσιμο σε κάποιον άλλον φίλο καταναλωτή. Ζητώ συγγνώμη για το μακροσκελές της ανάρτησης.
Κι αυτό κάνω. Ως δημοσιογράφος – κι όχι ως συγγραφέας που ο εκδοτικός οίκος Διόπτρα συνεργάζεται μαζί τους – μοιράζομαι όλο αυτό μήπως φανεί χρήσιμο σε κάποιον άλλον φίλο καταναλωτή. Ζητώ συγγνώμη για το μακροσκελές της ανάρτησης.
zoornalistas.blogspot
Πηγή ➤
