Το κείμενο του Στέφανου Τελιωρίδη, από τη σελίδα της Ενωμένης Θεσσαλονίκης στο facebook.
Λαμβάνουμε γνώση κατά καιρούς σε άρθρα,μέσα από συζητήσεις ή και προσωπικών εμπειριών,υγιείς προβληματισμούς αστυνομικών (κυρίως του πεζοδρομίου),για
το γεγονός ότι εποχούμενες περιπολίες (ή δίκυκλα) καλύπτουν πολλούς τομείς,τεράστια καθυστέρηση ή και καθόλου συνδρομή συναδέλφων,καθώς και πληθώρα θεμάτων που προκύπτουν από έλλειψη προσωπικού και φυσικά καθιστούν την πόλη της Θεσσαλονίκης απροστάτευτη και τους συναδέλφους να "τρέχουν και να μην φτάνουν".
Είναι δυνατόν.....είναι κάποιο αστείο;;;;; Σε μια πόλη 5000 αστυνομικών;;;;;;
Για ποιό λόγο κε διοικητά να κατανοήσω οτι μου κόβεις το ρεπό επειδή δεν έχεις άτομα; Είναι δικό μου θέμα ή πρέπει να κάνω υπομονή για να την εκμεταλλεύονται κάποιοι και να καλοπερνάνε σε υπηρεσίες γραφείου; (και φυσικά ξέρετε και τα "έρχομαι πιο αργά φευγώ πιο νωρίς,εγώ αυτό το Σαβ/κο,εσύ το επόμενο" και ούτω καθεξής)
Θα βγαίνω για πάντα υπηρεσία με ζευγάρι την "υπηρεσιακή ανάγκη";
Όσο για εσένα συνάδελφε αστυνομικέ που είσαι σε γραφείο και όντως εργάζεσαι σκληρά,δεν φαντάζομαι να πιστεύεις ότι τα επίπεδα επικινδυνότητας,συνθηκών,φόρτου εργασίας και άγχους συγκρίνονται με κάποιον αντίστοιχα συνάδελφό σου έξω στον δρόμο...
Και για εξηγήστε μου τώρα,εκτός από την θέση του αξιωματικού υπηρεσίας (που όντως είναι μάχιμη),γιατί οι υπόλοιπες εσωτερικές υπηρεσιες(ή και ξεχασμένες από τους πάντες) να λαμβάνουν το επίδομα εξομάλυνσης (για τον οπλισμό);; Για ποιό λόγο να έρχομαι σε αντιπαράθεση με τον συνάδελφο που και αυτός είναι έξω και ταλαιπωρείται και προσπαθούμε να φέρουμε σε πέρας το οποιοδήποτε παράλογο ή λογικό περιστατικό 02.00' τα ξημερώματα,ενώ ο "συνάδελφός μας" είναι βολεμένος και κοιμάται στο σπιτάκι του,εδώ και αρκετά χρόνια.
Για αυτό λοιπόν ΕΣΥ αγαπητέ μου,που εκμεταλλευόμενος το ρουσφετολογικό σύστημα γνωριμιών αυτής της χώρας,έχεις λουφάξει και καλοπερνάς, ΔΕΝ ΘΕΛΩ να με λες συνάδελφο,δεν καταλαβαίνεις τι συμβαίνει εκεί έξω και ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να εκφέρεις άποψη για το αντικείμενο της αστυνόμευσης που σου είναι παντελώς άγνωστο.
Και επειδή το ορθό είναι να βρίσκουμε λύσεις και να μην περιοριζόμαστε στην αναπαραγωγή και απλή αναφόρα των προβλημάτων, παραθέτω τα εξής:
~Τί θα γινόταν στην περίπτωση κατάργησης του συγκεκριμένου επιδόματος,ως προς τον οπλισμό;
~Τί θα γινόταν εάν έμεναν οι απαραίτητοι στις εσωτερικές υπηρεσίες; (για όσους πηγαίνουν σε μέτρα εκ των ανωτέρω,απλά δεν θα υπήρχε ανάγκη πλέον και θα ήταν προσηλωμένοι μόνο στο αντικείμενο του εκάστοτε γραφείου ή "παραγωγικής" υπηρεσίας)
Και πολλά άλλα που δεσμεύομαι σε προσωπικό επίπεδο,όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου.
Όπως καταλαβένετε,δεν υπάρχει ουδεμία δικαιολογία για αυτό το "χωριό" με δουλειά πόλης,που λέγεται Θεσσαλονίκη και για αυτό τον λόγο συνάδελφέ μου που είσαι εκεί έξω,σε νιώθω,σε αφουγκράζομαι,σε κατανοώ και σου δηλώνω οτι εάν δεν τα αλλάξουμε ΜΑΖΙ τα ανωτέρω,θα βλέπεις μέχρι και την τελευταία μέρα της υπηρεσιακής σου ζωής τα ίδια άτομα,την ίδια κούραση,τις ίδιες φάτσες,τα ίδια "κορόιδα"...
Τελιωρίδης Στέφανος
Ανθ/μος
