Police-Voice blog ➤
Αθήνα
Η 15η Φεβρουαρίου είναι αφιερωμένη στα παιδιά που δίνουν τη δική τους καθημερινή μάχη με τον καρκίνο, μία μάχη που 250.000 παιδιά παγκοσμίως καλούνται κάθε χρόνο να δώσουν.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου γιορτάζεται, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά (International Confederation Of Childhood Cancer Parent Organizations - ICCCPO), με στόχο την ενημέρωση της κοινής γνώμης για τις παιδικές νεοπλασίες (καρκίνους) και την ευαισθητοποίηση του κοινωνικού συνόλου.
Στη χώρα μας, περίπου 300 παιδιά προσβάλλονται ετησίως από καρκίνο, συνήθως από λευχαιμία. Η ασθένεια ευθύνεται περίπου για το ένα τρίτο των καρκίνων στα παιδιά.
Η λευχαιμία αναπτύσσεται στο μυελό των οστών, μια σπογγώδη ουσία που δημιουργεί τα κύτταρα του αίματος. Χάρη στην πρόοδο της ιατρικής, όμως, οι πιθανότητες ίασης έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Για πολλά από τα παιδιά αυτά, ωστόσο, η μόνη επιλογή είναι η μεταμόσχευση μυελού των οστών.
Η εύρεση, όμως, δότη μυελού των οστών για έναν ασθενή είναι πολύ δύσκολη, δεδομένου ότι θα πρέπει τα δύο άτομα να έχουν συμβατούς ιστικούς τύπους -κάτι εξαιρετικά σπάνιο. Μονάχα το 25% των ασθενών βρίσκει συμβατό μόσχευμα μέσα από την ίδια την οικογένεια του. Για τους υπόλοιπους ασθενείς, η μόνη ελπίδα είναι η Εθνική, καθώς και η Παγκόσμια Δεξαμενή Δοτών.
Το πόσο δύσκολο είναι να βρουν οι ασθενείς ένα συμβατό μη συγγενή δότη γίνεται φανερό από το γεγονός ότι πολλές φορές δεν ανευρίσκουμε κατάλληλο δότη ούτε ανάμεσα στους 20 εκατομμύρια εθελοντές δότες που είναι καταγεγραμμένοι στην Παγκόσμια Δεξαμενή Δοτών. Οι πιθανότητες βελτιώνονται, όμως, όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή ομοεθνών εθελοντών καθώς οι γενετικές ομοιότητες προσφέρουν μεγαλύτερη ιστική συμβατότητα μεταξύ δύο μη συγγενών ατόμων.
Σήμερα, δυστυχώς, η Ελλάδα καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά εθελοντών δοτών μυελού των οστών ανά πληθυσμό, σε μεγάλο βαθμό λόγω έλλειψης ενημέρωσης του κοινού τόσο για την ανάγκη εύρεσης δοτών, όσο και για τη διαδικασία λήψης μοσχεύματος.
Λίγοι ακόμη γνωρίζουν ότι η διαδικασία δωρεάς μυελού των οστών δεν απαιτεί πλέον χειρουργείο αλλά μπορεί να γίνει μέσω αιμοδοσίας, ενώ για να καταγραφεί κανείς ως εθελοντής δότης το μόνο που χρειάζεται είναι ένα δείγμα σάλιου. Ως αποτέλεσμα, η εθνική μας δεξαμενή παραμένει μικρή και αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες των Ελλήνων ασθενών. Ωστόσο, υπολογίζεται ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να εξασφαλίσει, με πιθανότητα 80%, ένα συμβατό δότη για κάθε ασθενή που έχει ανάγκη, αν διέθετε 200.000 εγγεγραμμένους εθελοντές δότες.
Γίνετε λοιπόν εθελοντές δότες μυελού των οστών. Ίσως να είστε ο μοναδικός συμβατός δότης και μοναδική ελπίδα για ένα παιδί (ή άλλον ασθενή) που πάσχει από λευχαιμία.
Μπείτε στο www.xarisezoi.gr ή καλέστε στο 2610 327730 (Δευτ. - Παρ.: 9:00-17:00) για να μάθετε πώς μπορίτε κι εσείς να γίνετε εθελοντές δότες, για να γίνει η λευχαιμία παρελθόν.
Με λίγο αίμα μπορείτε να σώσετε μια ζωή!
Χάρισε Ζωή
Το Χάρισε Ζωή – ΚΕΔΜΟΠ αποτελεί πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Πατρών, λειτουργεί υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου, του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών (ΠΓΝΠ) και του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), και στηρίζει τη βιωσιμότητα του σε χορηγίες και δωρεές.
Σκοπός του προγράμματος είναι η προσέλκυση και ενημέρωση Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών, μέσα από τη λειτουργία ενός αρμόδιου κέντρου το οποίο δραστηριοποιείται στην ενημέρωση και εγγραφή πολιτών στην Εθνική Τράπεζα Δοτών Μυελού των Οστών και, κατ’ επέκταση, στην αντίστοιχη Παγκόσμια Τράπεζα Bone Marrow Donors Worldwide (BMDW).
Η ίδρυση του ΚΕΔΜΟΠ έχει ως αφετηρία την ανάγκη μεταμόσχευσης ενός παιδιού το 2007, που έπασχε από λευχαιμία. Ως αποτέλεσμα, το 2008 ο διευθυντής της Αιματολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείο Πατρών (ΠΓΝΠ) καθαγητής Ν. Ζούμπος και ο υπεύθυνος της Μονάδος Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών αναπληρωτής καθηγητής Α. Σπυριδωνίδης, με την αρωγή των Π. Κωστέα (διευθυντή του Καραϊσκάκειου Ιδρύματος στην Κύπρο) και καθαθηγητή Β. Αναστασόπουλου (αντιπρύτανη Πανεπιστημίου Πατρών) σχεδίασαν μια νέα δομή με στόχο την ενημέρωση και προσέλκυση δοτών.
Τον Ιανουάριο του 2010 εγκρίθηκε η λειτουργία του ΚΕΔΜΟΠ από τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ) και ξεκίνησε η εγγραφή των εθελοντών δοτών στην Ελληνική και Παγκόσμια Δεξαμενή BMDW. Το ΚΕΔΜΟΠ διευθύνεται από 12μελές Διοικητικό Συμβούλιο και λειτουργεί παράλληλα και σε συνεργασία με τη Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών & Λευχαιμιών (ΜΜΜΟ), του Αιματολογικού Τμήματος του ΠΓΝ Πατρών, το οποίο αποτελεί μία από μονάχα τρεις μονάδες ενηλίκων στην Ελλάδα με οριστική άδεια λειτουργίας, που διαθέτει και άδεια να διενεργεί μεταμοσχεύσεις από δότες μυελού των οστών της Παγκόσμιας Δεξαμενής Δοτών.
Από την ίδρυση του μέχρι σήμερα το Χάρισε Ζωή, μέσα από συντονισμένες δράσεις και στρατηγικές συνεργασίες, που καλύπτουν ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο αλλά και το εξωτερικό, έχει κατορθώσει να εγγράψει περί τους 5.000 εθελοντές δότες στην Εθνική Δεξαμενή Δοτών και να καλύψει τα αυξημένα έξοδα τυποποίησης αυτών με ίδιους πόρους. Ως αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, το Νοέμβριο του 2012 βρέθηκε ο πρώτος συμβατός δότης του Χάρισε Ζωή με έναν Έλληνα ασθενή. Το 2013 το κέντρο βρήκε μοσχεύματα για ακόμη δύο ασθενείς ενώ τον Ιανουάριο του 2014 βρέθηκε άλλος ένας συμβατός δότης που άμεσα θα δωρίσει μόσχευμα.
Η εκτεταμένη και συνεχώς αυξανόμενη δικτύωση του Κέντρου στον ελλαδικό χώρο, και εκτός, έχει ως αποτέλεσμα την κατακόρυφη άνοδο εθελοντών δοτών (2.135 νέοι εγγεγραμμένοι δότες το 2013) και την αύξηση αναγνωρισιμότητας του κέντρου –γεγονός που διαφαίνεται έμπρακτα από την ένταξη του ΚΕΔΜΟΠ το 2013 στην Παγκόσμια Δεξαμενή Δοτών (BMDW) ως αναγνωρισμένο μέλος με κωδικό GR-2.
Οι παραπάνω θετικές εξελίξεις έχουν αναβαθμίσει το ρόλο του Χάρισε Ζωή και του πολύτιμου έργου που πραγματοποιεί, φέρνοντας το κέντρο μας -με κάθε ένα δότη που εγγράφει- πιο κοντά στην εκπλήρωση του ευρύτερου σκοπού του, που δεν είναι άλλος από τη δημιουργία μιας διευρυμένης δεξαμενής Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών, ώστε κάθε ασθενής λευχαιμίας και παρεμφερών ασθενειών να βρίσκει ένα συμβατό δότη που θα του χαρίσει το πολύτιμο δώρο της ζωής.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
H "ελπίδα" είναι μια πολύ δυνατή λέξη. Μια πολύ ουσιαστική έννοια. Αποπνέει αισιοδοξία και παρηγοριά, προσδοκία και προσμονή, σκέψη θετική για το παρόν και το μέλλον. Αν δώσαμε την ονομασία "ΕΛΠΙΔΑ" στο σύλλογό μας, των Φίλων Παιδιών με καρκίνο, ήταν ακριβώς γιατί θέλαμε να μεταφέρουμε το μήνυμα πως η επιστήμη και το κοινωνικό ενδιαφέρον μπορούν να φωτίσουν και να αλλάξουν τη ζωή των άρρωστων παιδιών και να τη γεμίσουν με ελπίδα.
Είκοσι χρόνια μετά την ίδρυση της "ΕΛΠΙΔΑΣ", είμαστε στην ευτυχή θέση να μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως αυτή η ελπίδα έγινε χαρούμενη πραγματικότητα για εκατοντάδες παιδιά. Έγινε νέα ζωή. Ελπιδοφόρα ζωή. Και πως η λέξη "ελπίδα" έγινε για τον Σύλλογό μας μια έννοια ακόμα δυνατότερη, αφού περιλαμβάνει την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, τη μεγάλη καρδιά, τη σκληρή δουλειά και την ανυστερόβουλη προσφορά, αφού περικλείει στο μήνυμά της την κοινωνική στράτευση.
Όλα τα μέλη του Συλλόγου έχουν αναλάβει μία και μόνη δέσμευση: πως μέσα στον κόσμο που αλλάζει, μέσα στη νέα Ευρώπη που γεννιέται, η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή για το άρρωστο παιδί θα μείνει πάντοτε ζωντανή.
Ελπίδα ζωής. Στάση ζωής. Πράξη ζωής.
Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη
Πρέσβυς Καλής Θελήσεως της UNESCO
Πρόεδρος Συλλόγου "ΕΛΠΙΔΑ"
Η ιστορία της "ΕΛΠΙΔΑΣ" ξεκινά το 1990. Η αγάπη των μελών της για τα παιδιά και η διαπίστωση πως έλειπαν από την Ελλάδα τα μέσα για τη θεραπεία των παιδιών που χρειάζονται μεταμόσχευση μυελού των οστών ήταν οι δύο βασικοί παράγοντες της ίδρυσης του Συλλόγου. Το έργο του- έργο αγάπης, ανθρωπιάς και κοινωνικής στράτευσης - συνεχίζεται όλα αυτά τα χρόνια με σκληρή δουλειά και ανιδιοτελή προσφορά. Στηρίζεται δε, πάνω απ' όλα, στη συστράτευση ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας στο πλευρό της "ΕΛΠΙΔΑΣ". Η ιστορία της "ΕΛΠΙΔΑΣ" είναι μία ιστορία αγάπης για τον άνθρωπο και το παιδί. Μία υπόσχεση εκατοντάδων ανθρώπων για το παρόν και το μέλλον.
Στις αρχές της δεκαετίας του '90 ιδρύθηκε ο Σύλλογος από μία ομάδα ευαισθητοποιημένων γυναικών, με πρωτοπόρο την Πρόεδρο του Συλλόγου κα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη. Η απόφασή τους να στρατευθούν στο πλευρό του άρρωστου παιδιού ήταν τότε για την ελληνική κοινωνία ένα ευχάριστο ξάφνιασμα. Ένα ξάφνιασμα που όμως σηματοδότησε την αυγή μιας κοινωνικής άνοιξης. Με όραμα, τόλμη και αποφασιστικότητα, προγραμματισμό και προπαντός με προσωπική δουλειά, τα μέλη του Συλλόγου κατόρθωσαν να μετατρέψουν τη δυστυχία σε ελπίδα ζωής για εκατοντάδες παιδιά.
Πρώτη βασική επιδίωξη της "ΕΛΠΙΔΑΣ" ήταν η δημιουργία μιας πρότυπης ιατρικής μονάδας, που μέχρι τότε δεν υπήρχε στην Ελλάδα: της Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών (ΜΜΜΟ), όπου θα μπορούσαν να πραγματοποιούνται μεταμοσχεύσεις σε παιδιά που νοσούν από αιματολογικά, γενετικά και κληρονομικά νοσήματα, όπως λευχαιμία, συμπαγείς όγκοι, νευροβλαστώματα, μεσογειακή αναιμία, και άλλα. Πράγματι, ο πρώτος στόχος πραγματοποιήθηκε, και το 1993 η ΜΜΜΟ εγκαινιάστηκε στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία».
Ακολούθησε η δημιουργία του Ξενώνα «ΕΛΠΙΔΑ», στην οδό Μικράς Ασίας 46 στην περιοχή Γουδή, που φιλοξενεί παιδιά από την περιφέρεια της Ελλάδας μαζί με τις οικογένειές τους, που έχουν ανάγκη να διαμένουν στην Αθήνα για όσο διάστημα διαρκεί η θεραπεία τους στη ΜΜΜΟ, καθώς και στις ογκολογικές κλινικές των Παιδιατρικών Νοσοκομείων "Αγία Σοφία" και "Αγλαϊα Κυριακού". Ο Ξενώνας εγκαινιάστηκε το 1999.
Ο επόμενος μεγάλος στόχος της «ΕΛΠΙΔΑΣ» ήταν η δημιουργία του πρώτου Παιδιατρικού Ογκολογικού Νοσοκομείου στην Ελλάδα. Ένα έργο που θα παρείχε τα πιο σύγχρονα μέσα για την αντιμετώπιση όλων των μορφών παιδικού καρκίνου. Η ανέγερση του Νοσοκομείου, για την οποία κινητοποιήθηκε ο Σύλλογος τα τελευταία χρόνια με πολλές φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και σύμμαχό του τον Ελληνικό λαό, ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε στις 14 Οκτωβρίου 2010.
Παράλληλα, ο Σύλλογος έχει πλούσιες επιστημονικές και πολιτιστικές δραστηριότητες σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και έχει πάρει πολύ σημαντικές ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες ιδίως σε περιόδους ενόπλων συγκρούσεων ή φυσικών καταστροφών. Σε επίπεδο δε ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης πάνω σε θέματα που αφορούν στον παιδικό καρκίνο και τον κοινωνικό αποκλεισμό των άρρωστων παιδιών, η ΕΛΠΙΔΑ έχει να επιδείξει σημαντικό έργο με σεμινάρια, έντυπα και ειδικές εκδηλώσεις.
Για το έργο της αυτό η ΕΛΠΙΔΑ έχει βραβευθεί με τις ανώτατες διακρίσεις της χώρας μας: με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Ευποιΐας από τον τ. Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο (2002) και με το Βραβείο Εθελοντικής Δράσης από τη Ακαδημία Αθηνών (1997).
Από το Δεκέμβριο του 2004 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2012 λειτούργησαν γραφεία και πολυχώρος της ΕΛΠΙΔΑΣ σε νεοκλασικό κτίριο στην οδό Πινδάρου στο Κολωνάκι.
Πλέον τα γραφεία βρίσκονται στον Ξενώνα της ΕΛΠΙΔΑΣ και παράρτημα στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων για την οργάνωση των νέων προγραμμάτων, με πρώτο την Τράπεζα Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών.
Πηγή ➤
police-voice
