Τι έχει στο μυαλό του ο Πούτιν; Συναγερμός στη Δύση, στέλνει οπλικά συστήματα στην Ουκρανία τα τύμπανα πολέμου ηχούν.

Police-Voice blog ➤

Φόβος για ενίσχυση των ρωσικών δυνάμεων στα σύνορα με την Ουκρανία - Το βέτο που θέτει ο Ρώσος πρόεδρος - Σε ετοιμότητα οι ΗΠΑ

Η οσμή της σύρραξης είναι έντονη και τα τύμπανα πολέμου ηχούν. Οι εμπλεκόμενες δυνάμεις έχουν πάρει θέση μάχης κι αυτό είναι εμφανές. Από τη μια η Ουάσινγκτον ετοιμάζεται για το ενδεχόμενο ρωσικής εισβολής, αναπτύσσοντας ακόμη περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις στην ανατολική Ευρώπη και στέλνοντας εκατοντάδες τόνους όπλων στην Ουκρανία και από την άλλη το Κρεμλίνο εξακολουθεί να περικυκλώνει την Ουκρανία με στρατεύματα. Χωρίς να ανοίγει πάντως τα χαρτιά του, μεταφέρει το μήνυμα ότι δεν προτίθεται να ανοίξει πυρ και εκδηλώνει τη δυσαρέσκειά του με τη Δύση.

Ενόσω η γεωπολιτική σκακιέρα δέχεται αναταράξεις και η εξίσωση αποκτά ακόμη περισσότερους συντελεστές, η Ουκρανία δέχεται ενισχύσεις από τις νατοϊκές δυνάμεις. Ο βαθμός συναγερμού στη Δύση αυξήθηκε υπό τον φόβο ανάπτυξης από τη Ρωσία επιπλέον στρατευμάτων στα σύνορα με την Ουκρανία. 

H EE έχει εκφράσει τη στήριξή της καθώς έχει δεσμευτεί για βοήθεια άνω του 1 δισ. ευρώ στο Κίεβο, το οποίο έχει λάβει οπλικά συστήματα από ΗΠΑ, Βρετανία και Γερμανία και αντιαεροπορικούς πυραύλους από χώρες της Βαλτικής.

To μεγάλο ερώτημα είναι ένα: εάν ο Πούτιν προτίθεται να εισβάλλει στην Ουκρανία ή εάν με τις τελευταίες του κινήσεις επιχειρεί να διασφαλίσει ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Ανάμεσα, πάντως, στις απαιτήσεις που προτάσσει η πλευρά Πούτιν στο επιτελείο Μπάιντεν και η απόσυρση στρατευμάτων του ΝΑΤΟ από χώρες της ανατολικής Ευρώπης.

Ο Λευκός Οίκος, από την πλευρά του, ετοιμάζεται για το ενδεχόμενο πολέμου ενώ θέτει τελεσίγραφο στο Κρεμλίνο για απόσυρση δυνάμεων από τα σύνορα με την Ουκρανία. 

Χιλιάδες διαδηλωτές φώναξαν «το Χάρκιβ είναι Ουκρανία»

Χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους της δεύτερης σε μέγεθος πόλης της Ουκρανίας που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τα σύνορα με την Ρωσία κρατώντας πανώ με συνθήματα όπως «το Χάρκιβ είναι Ουκρανία» και «Σταματήστε την ρωσική επίθεση», καθώς συνεχίζεται η κρίση.

Το Χάρκιβ, βιομηχανική πόλη της ανατολικής Ουκρανίας που απέχει 42 χιλιόμετρα από τα ρωσικά σύνορα, αναφέρθηκε από τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι ως πιθανός στόχος μίας ρωσικής επίθεσης, αν και ο εκπρόσωπός του διευκρίνισε στην συνέχεια ότι μιλούσε υποθετικά.

Οι διαδηλωτές στο Χάρκιβ τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο ανεμίζοντας ουκρανικές σημαίες ή σημαίες συμμάχων που υποστηρίζουν το Κίεβο, όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Κλιμακώνεται η συσσώρευση ρωσικών και δυτικών δυνάμεων γύρω από την Ουκρανία

Η Μόσχα έχει αναπτύξει στρατιωτική δύναμη και εξοπλισμό στα σύνορα της Ουκρανίας (100 χιλιάδες) και στη Λευκορωσία (25 χιλιάδες). Αντιστοίχως, οι πρώτοι Αμερικανοί στρατιώτες που θα ενισχύσουν τους συμμάχους του ΝΑΤΟ έχουν ήδη φθάσει στη Γερμανία και στην Πολωνία.

Οι δυναμεις της Ουκρανίας επίσης δηλώνουν σε ετοιμότητα. Το Κίεβο κυκλοφόρησε βίντεο, στο οποίο Ουκρανοί στρατιώτες εκπαιδεύονται σε γυμνάσια στη στρατιωτική βάση Γιαβόριβ στη δυτική Ουκρανία. Αναμένονται και Αμερικανοί αλεξιπτωτιστές.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι κάτι περισσότερο από τους μίσους Ρώσους, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, στηρίζουν απόλυτα το Κρεμλίνο σε σχέση με τη Ρώσο-ουκρανική κρίση. Κατηγορούν για τις εξελίξεις το ΝΑΤΟ και τη Δύση. «Αυτοί είναι που φέρνουν στρατιώτες στα σύνορα μας».

Από την πλευρά του, ο Τούρκος προεδρος Ταγίπ Ερντογάν προσπαθεί ανεπιτυχώς να αναλάβει ρόλο μεσολαβητή. Έχει πολλούς λόγους που θέλει τον τερματισμό της έντασης. Μην ξεχνάμε ότι πουλάει όπλα στο Κιέβο και την ίδια στιγμή διατηρεί συμμαχικές σχέσεις με τη Ρωσία. Μια σύγκρουση θα τον υποχρέωνε να επιλέξει. Το τελευταίο που θα ήθελε…

Στο μεταξύ, η Μόσχα δεν άργησε να απαντήσει στις ΗΠΑ. Η εφημερίδα New York Times δημοσίευσε να κομμάτι σύμφωνα με το οποίο ο Λευκός Οίκος γνωρίζει τις προθέσεις του Κρεμλίνου να γυρίσει βίντεο μίας ψεύτικης ουκρανικής επίθεσης στο ρωσικό έδαφος ή τις περιοχές των ρωσόφωνων στην ανατολική Ουκρανία ως πρόσχημα επίθεσης. «Ζητούμε συνεχώς από τους Αμερικανούς εταίρους μας να πάψουν να τροφοδοτούν τις εντάσεις», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ. Αντιθέτως, όπως σχολίασε, «η ανησυχία της Ρωσίας είναι ξεκάθαρη και απολύτως δικαιολογημένη», δεδομένου ότι «στέλνουν Αμερικανούς σε ευρωπαϊκές χώρες».

Εν μέσω αυτής της πρωτοφανούς έντασης, ενδυναμώνεται η σινορωσική συμμαχία. Αυτό κατέστη σαφές και στη συνάντηση του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Κινέζο ομόλογο του.

Πηγή ➤https://www.protothema.gr/

Διαβάστε Περισσότερα »

Τροφή για σκέψη... Πρέπει να μιλήσουμε σοβαρά για την οπλοκατοχή *του Άγη Βερούτη

Police-Voice blog ➤

Το προχθεσινό τραγικό συμβάν στα Γλυκά Νερά, δυστυχώς δεν θα μπορούσε να είχε αποτραπεί ακόμα και αν κάποιος γείτονας είχε καλέσει την αστυνομία στις 04:00 τα χαράματα, ακόμα και αν η αστυνομία πήγαινε σε 10 λεπτά στο σημείο του εγκλήματος

*του Άγη Βερούτη

Το προχθεσινό τραγικό συμβάν της δολοφονίας της μωρομάνας στα Γλυκά Νερά, δυστυχώς δεν θα μπορούσε να είχε αποτραπεί ακόμα και αν κάποιος γείτονας είχε καλέσει την αστυνομία στις 04:00 τα χαράματα, ακόμα και αν η αστυνομία πήγαινε σε 10 λεπτά στο σημείο του εγκλήματος, ακόμα και αν ίσχυε στη χώρα μας η θανατική ποινή (που δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί αν θέλουμε να παραμείνουμε εντός ΕΕ), ή ακόμα και αν ο διαβόητος Νόμος Παρασκευόπουλου είχε καταργηθεί έγκαιρα από την παρούσα κυβέρνηση και υπήρχε η προοπτική των πραγματικών ισοβίων.

Ουδείς επίσης μπορεί να υποστηρίξει ότι όλοι οι πολίτες της χώρας θα μπορούσαν να απολαμβάνουν την αστυνομική προστασία που απελάμβανε ο Μ. Φουρθιώτης, ούτε είναι λογικό να το περιμένει κανείς αυτό. Θα χρειαζόμασταν 10 εκατομμύρια ειδικούς φρουρούς.

Ο μοναδικός τρόπος που θα μπορούσε να είχε αποτραπεί το αποκρουστικό προχθεσινό έγκλημα (και άλλα παρόμοιά του διαχρονικά) θα ήταν η χρήση πυροβόλου όπλου από τα υποψήφια θύματα, όταν άκουσαν το σκυλί τους να γαυγίζει για να τους προειδοποιήσει για τον επερχόμενο κίνδυνο στη ζωή τους από τους ληστές.

Κανένας άλλος τρόπος δεν υπάρχει, ούτε στην Ελλάδα, ούτε σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου!

Δυστυχώς ή ευτυχώς, ενώ στην Ελλάδα η οπλοκατοχή επιτρέπεται από το νόμο, μόνον το 25% των Ελλήνων κατέχουν όπλα, με την συντριπτική πλειοψηφία τους στην ύπαιθρο και πάντως σίγουρα οι περισσότεροι εκτός πόλεων.

Σε αντίθεση με την Ελβετία και το Ισραήλ, όπου η οπλοκατοχή είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη και σχεδόν το 100% των πολιτών δικαιούται και έχει ένα όπλο στην κατοχή του, στην Ελλάδα εναπόκειται στην ευρηματικότητα του πολίτη να δηλώσει ότι είναι κυνηγός για να πάρει άδεια κατοχής κυνηγετικής καραμπίνας ή αθλητής της σκοποβολής για να αγοράσει ένα απλό πυροβόλο.

Η οπλοφορία δε (δικαίωμα να φέρεις το όπλο μαζί σου - όχι απλή οπλοκατοχή εντός της οικίας σου) είναι εκτός νόμιμης δυνατότητας για την πλειοψηφία των πολιτών. Πλην αν μπορούν να αποδείξουν στον αρμόδιο εισαγγελέα ότι χρειάζονται να μπορούν να αυτοπροστατευθούν λόγω της εργασίας τους ή της δημόσιας θέσης τους.

Είμαστε ένας λαός που προερχόμαστε από επαναστάτες που πήραν τα όπλα και έδιωξαν τους Τούρκους κατακτητές πριν δυο αιώνες, και πολίτες που δημιούργησαν και τροφοδότησαν με το αίμα τους την εθνική αντίσταση ενάντια στους Γερμανούς Ναζί πριν 80 χρόνια - ένοπλα.

Δυστυχώς τις τελευταίες δεκαετίες έχει επικρατήσει μια σοφτ-ντρινκ κουλτούρα στην κοινωνία, το αντίστοιχο με το «Δόγμα της Κότας» που είχαμε υιοθετήσει ως πρόσφατα στα Ελληνοτουρκικά.

Η κουλτούρα αυτή έχει τις ψευδαισθήσεις ότι θα έρθει κάποιος άλλος, επιφορτισμένος με την προστασία σου, για να αποτρέψει τον κάθε ένοπλο εγκληματία από το να δολοφονήσει εν ψυχρώ τη γυναίκα σου για να πάψει να φωνάζει επειδή έβαλε ο ληστής το όπλο στον κρόταφο του 11μηνου παιδιού της για να την απειλήσει να του δώσει όλα της τα υπάρχοντα.

Σας έχω νέα: Η μοναδική αποτρεπτική δύναμη στο προχθεσινό αποτρόπαιο έγκλημα θα μπορούσε είναι μόνον η κάνη μιας 12άρας κυνηγετικής επαναληπτικής καραμπίνας, με 5 μονόβολα φυσίγγια για αγριογούρουνο.

Τελεία.

Τίποτε άλλο...

Πιθανότατα δεν θα ήταν καν ανάγκη να πυροβολήσει κανείς με αυτήν. Και μόνος ο θόρυβος της «πάπιας» που φορτώνει το φυσίγγιο στη θαλάμη της «χράπα-χρούπας», είναι αρκετός για να παγώσει το αίμα οποιουδήποτε επίδοξου ληστή, ημεδαπού ή αλλοδαπού. Θα τον κάνει να αναλογιστεί πολύ προσεκτικά αν θα είναι από εκείνους που φεύγοντας από τον τόπο του εγκλήματος θα πάρουν τα χρήματα και τα κοσμήματα στην τσέπη, ή τους άλλους που θα πάρουν 2-3 μονόβολα στο στέρνο.

Όσο δεν υπάρχει αυτό το δίλλημα στους εγκληματίες, δηλαδή ο φόβος για το αν κινδυνεύουν εξίσου από τα υποψήφια θύματα τους όσο τα θύματα από εκείνους, η ζυγαριά θα κλίνει πάντοτε υπέρ της παραβατικότητας.

Ακόμα και με €300.000 αμοιβή επικήρυξης, ακόμα και με περιπόλους της αστυνομίας ανά μισή ώρα σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια (ανεδαφικό), ακόμα και η πιθανότητα πραγματικής ισόβιας κάθειρξης (αν πιαστούν) τους επιτρέπει να διαφύγουν στο εξωτερικό μέχρι να βρεθεί κάποιος που να ξέρει αρκετά για να τους καταδώσει.

Ο Πάσσαρης τί είχε κάνει; Στη Ρουμανία πήγε και αν δεν είχε σκοτώσει κι εκεί έναν κακομοίρη υπάλληλο ανταλλακτηρίου για να κινητοποιηθεί η ρουμάνικη αστυνομία, θα κυκλοφορούσε ακόμα ελεύθερος!

Δεν θέλω να σας στεναχωρήσω, αλλά τέτοια εγκλήματα σταματάνε στο κατώφλι του σπιτιού του υποψήφιου θύματος. Ούτε στα σύνορα, ούτε στις αστυνομικές περιπολίες, ούτε στα μποστάνια των αγροτικών φυλακών.

Για ένα απόβρασμα της κοινωνίας, για έναν ψυχοπαθή ληστή - δολοφόνο μιας μάνας δίπλα στο μωρό της, η προοπτική πληρωμένων δεκαετών διακοπών στο ξενοδοχείο Λαρίσης ή Κορυδαλλού είναι ένα χάδι, όταν μάλιστα ξέρουν ότι τους περιμένουν αρκετοί φίλοι τους μέσα για να κάνουν παρεούλα.

Τροφή για σκέψη...

agissilaos@gmail.com

Πηγή ➤https://www.lawandorder.gr

Διαβάστε Περισσότερα »

Τα δύο πρόσωπα του Ερντογάν και η πολλαπλή κρίση της Τουρκίας Η ερμηνεία των πρόσφατων κινήσεων του Ερντογάν

Police-Voice blog ➤

Με τον Ιανό, τη ρωμαϊκή θεότητα με τα δύο πρόσωπα, ταυτίζει τον Ταγίπ Ερντογάν ο Σονέρ Τσαγκαπτάι, επικεφαλής Τουρκικών Σπουδών στο Ινστιτούτο της Ουάσιγκτον για την Εγγύς Ανατολή.

Το μισό πρόσωπο του Ιανού/Ερντογάν κοιτάζει στο παρελθόν και το άλλο μισό στο μέλλον. Με αυτήν την έννοια θέλησε να αποδώσει ο καθηγητής τη σύγχυση, τον διχασμό και τη διπροσωπία που χαρακτηρίζουν τις πολιτικές αποφάσεις του Τούρκου προέδρου που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε πολλαπλή κρίση. Η ερμηνεία των πρόσφατων κινήσεων του Ερντογάν ενδεχομένως να σχετίζεται με την αίσθηση μεγαλείου και ισχύος που ο ίδιος αισθάνεται. Από την άλλη πλευρά, τα πολλά μέτωπα που έχει ανοίξει στο εσωτερικό της χώρας και στο εξωτερικό αναδεικνύουν την αγωνία του για επείγουσα συσπείρωση των ισλαμοσυντηρητικών δυνάμεων της Τουρκίας, εν όψει των εκλογών του 2023.

Δύο διατάγματα

Ο Ερντογάν υπέγραψε μέσα σε μία νύχτα δύο διατάγματα. Με το ένα απέσυρε την Τουρκία από τη Διεθνή Σύμβαση για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και με το δεύτερο απέπεμψε τον επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας, Νατζί Αγκμπάλ, θιασώτη της «ορθόδοξης» νομισματικής πολιτικής και αποδεκτό από τις διεθνείς αγορές. Πολιτικοί αναλυτές, που προσπαθούν να ερμηνεύσουν πολλές από τις σπασμωδικές κινήσεις του Ερντογάν οι οποίες τον απομακρύνουν από τη Δύση, πιστεύουν ότι η οικονομία θα αποδειχθεί ο «δούρειος ίππος» του.

Υστερα από μια χαοτική εβδομάδα στο εσωτερικό της Τουρκίας, ο Ερντογάν εμφανίστηκε απτόητος στο συνέδριο του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), προσπαθώντας να υποβαθμίσει ως προσωρινή την προβληματική κατάσταση της τουρκικής οικονομίας και καλώντας τους ξένους επενδυτές να διατηρήσουν την εμπιστοσύνη τους. Η νομισματική κρίση προκαλεί κλυδωνισμούς σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο στην Τουρκία, καθώς συμπίπτει με μια γενικότερη εκρηκτική κατάσταση. Σε έναν πολιτικό ελιγμό, ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε νέα συνταγματική αναθεώρηση. Το κείμενο νέου Συντάγματος θα παρουσιασθεί στον τουρκικό λαό για δημόσια διαβούλευση, ωστόσο, η αντιπολίτευση δεν πιστεύει πως ο Τούρκος πρόεδρος προτίθεται να επιστρέψει στο Κοινοβούλιο τις εξουσίες που έχει υποσχεθεί – αντίθετα, θα ολοκληρώσει το όραμα του Τούρκου προέδρου για τη «νέα Τουρκία».

ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Εδώ και έναν χρόνο ο Ερντογάν φλέρταρε με την ιδέα της αποχώρησης από τη Διεθνή Σύμβαση που καταδικάζει τη βία κατά των γυναικών, η οποία είχε υπογραφεί στην Κωνσταντινούπολη. Στόχος του ήταν να ικανοποιήσει τις ισλαμικές θρησκευτικές οργανώσεις, που υποστηρίζουν ότι η σύμβαση βλάπτει τις «παραδοσιακές» οικογενειακές αξίες, αλλά και τις επαρχιακές κομματικές ομάδες του ΑΚΡ, που προσπαθούν να προσελκύσουν νέα μέλη.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η υποστήριξη για το AKP έχει πέσει στο χαμηλότερο σημείο από το 2002 (όταν ήρθε στην εξουσία) και ο Ερντογάν είναι ανήσυχος, φοβούμενος μήπως η ήττα του κόμματος στις τρεις μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας στις δημοτικές εκλογές του 2019 ήταν ένα προειδοποιητικό μήνυμα για επερχόμενη εκλογική καταστροφή. Δεν είναι τυχαίο που προσπαθεί να συνδέσει τις εκλογές του 2023 με το μέλλον της Τουρκίας!

Στο πλαίσιο αυτό, ανακοίνωσε την κατάργηση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, παρά τις καταγγελίες πολλών γυναικείων οργανώσεων για μεγάλη αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας εις βάρος μητέρων και παιδιών, καθώς και των δολοφονιών γυναικών από συζύγους και συγγενείς τους, τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία.

 Αντιδράσεις

Η αποχώρηση από τη Διεθνή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση, τις ΗΠΑ και διεθνείς οργανώσεις. «Ιδού το πραγματικό πρόσωπο της τουρκικής κυβέρνησης: Πλήρης περιφρόνηση του κράτους δικαίου και υποχώρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δήλωσε ο εισηγητής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Τουρκία, Νάτσο Σάντσεθ Αμόρ. Παρά τις συνεχιζόμενες διαδηλώσεις και τις αντιδράσεις γυναικών βουλευτών του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος κατά της αποχώρησης από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που ήταν η πρώτη διεθνής συνθήκη η οποία όριζε δεσμευτικούς κανόνες σε 30 χώρες για να αντιμετωπιστεί η βία βάσει του φύλου, δεν ίδρωσαν κανενός τα αυτιά στην τουρκική κυβέρνηση.

 Η ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ ΤΗΣ ΛΙΡΑΣ

Η προβληματική πορεία της τουρκικής οικονομίας έχει ξεκινήσει εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια. Η επιθετική εξωτερική πολιτική της Αγκυρας και η αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση αποτέλεσαν σημαντικά πλήγματα στην ήδη καταρρακωμένη οικονομία από τις αλλοπρόσαλλες παρεμβάσεις της πολιτικής εξουσίας. Η τελευταία κίνηση του Ερντογάν να αντικαταστήσει τον κεντρικό τραπεζίτη με έναν ελεγχόμενο «άνθρωπό του» προκάλεσε σημαντική κατάρρευση της τουρκικής λίρας και μια αλληλουχία συναλλαγματικών προβλημάτων. Μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οίκοι του εξωτερικού άρχισαν και πάλι να μιλούν για προσφυγή στο ΔΝΤ και capital controls.

Ο Τούρκος πρόεδρος απέλυσε τον Νατζί Αγκμπάλ (φωτό), τον οποίο ο ίδιος είχε διορίσει πριν από πέντε μήνες όταν απομάκρυνε τον γαμπρό του, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, αμέσως μόλις ο κεντρικός τραπεζίτης αύξησε τα επιτόκια στο 19% για να τονωθεί η λίρα, αντίθετα με τη θέληση του Ερντογάν, που είναι οπαδός των χαμηλών επιτοκίων. Η αλλαγή του κεντρικού τραπεζίτη οδήγησε σε νέα συναλλαγματική κρίση. Η τουρκική λίρα έχει ήδη χάσει το 74% της αξίας της έναντι του δολαρίου και οι αγορές στοιχηματίζουν πόσο θα αντέξει η τουρκική οικονομία. Οι πολίτες, που έγιναν κατά περίπου 10% φτωχότεροι, συνωστίζονται έξω από τα ATMs των τραπεζών και τα ανταλλακτήρια συναλλάγματος. Ο νέος επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας, Σαχάπ Καβτσίογλου, πρώην μέλος του κυβερνητικού κόμματος ΑΚΡ και στέλεχος της τράπεζας Halkbank, που έχει στενούς δεσμούς και με το περιβάλλον Ερντογάν, είναι ο τέταρτος κυβερνήτης της Κεντρικής Τράπεζας της χώρας μέσα σε δύο χρόνια.

«Πόλεμος» με Κούρδους

Η εισβολή δεκάδων αστυνομικών στο τουρκικό Κοινοβούλιο την περασμένη εβδομάδα, για τη σύλληψη του βουλευτή του φιλοκουρδικού ΗDP, Ομέρ Φαρούκ Γκεργκερλίογλου (φωτό), λίγους εξέπληξε. Ο Ερντογάν έχει ξεκινήσει ξεκαθάρισμα λογαριασμών με την κουρδική πλευρά και το HDP (Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών), το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα -με 56 βουλευτές- στο 660μελές Κοινοβούλιο. Η τουρκική Εθνοσυνέλευση είχε αποφασίσει την άρση της βουλευτικής ασυλίας του Γκεργκερλίογλου. Μερικές ώρες ύστερα από την επεισοδιακή σύλληψη ο βουλευτής αφέθηκε ελεύθερος, ωστόσο, η εξέλιξη πυροδοτεί νέες αντιδράσεις, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη και η δίκη για την απαγόρευση του φιλοκουρδικού κόμματος με την κατηγορία ότι διατηρεί δεσμούς με Κούρδους μαχητές. Περίπου 25 βουλευτές του HDP έχουν στοχοποιηθεί για σχέσεις με το κουρδικό PKK.

«Βεντέτα» με Μακρόν 

Οι σχέσεις της Αγκυρας με το Παρίσι είναι σε τροχιά σύγκρουσης εδώ και πολύ καιρό. Η ένταση αυξομειώνεται, λόγω της επεκτατικής εξωτερικής πολιτικής που ακολουθεί ο Ερντογάν στη Μεσόγειο, αλλά και την προσπάθεια ισλαμικής επιρροής στην τουρκική Διασπορά της Ευρώπης, μέσω των θρησκευτικών σχολείων και οργανισμών. Ο Ερντογάν απαντά συνήθως με επιθέσεις προσωπικού χαρακτήρα εναντίον του Εμανουέλ Μακρόν (φωτό). Εδώ και έναν χρόνο, η γαλλική κυβέρνηση έχει ξεκινήσει προσπάθεια διάλυσης των ισλαμιστικών «εστιών», με στόχο τον μεγαλύτερο έλεγχο μουσουλμανικών οργανώσεων και συλλόγων. Η Γαλλία έχει, επίσης, θέσει εκτός νόμου την τουρκική εθνικιστική οργάνωση των «Γκρίζων Λύκων», που δραστηριοποιείται στη χώρα, ύστερα από τη βεβήλωση του μνημείου Γενοκτονίας των Αρμενίων κοντά στη Λιόν.

Πηγή ➤

Διαβάστε Περισσότερα »

Ιερός Λόχος: Οι πρώτοι Έλληνες Καταδρομείς

Police-Voice blog ➤

Μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα τον Απρίλιο-Μάιο του 1941, η “ελεύθερη” ελληνική κυβέρνηση κατέφυγε στην Αίγυπτο και άρχισε να ανασυγκροτεί εκεί τις στρατιωτικές μονάδες.
Η μονάδα αυτή συγκροτήθηκε το 1942 στην Κφαρ Υόνα της Παλαιστίνης και είχε το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι αποτελείτο κατά το μεγαλύτερο μέρος της από αξιωματικούς οι οποίοι πλεόναζαν και δεν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθούν στον Ελληνικό Στρατό της Μέσης Ανατολής.

Βεβαίως, οι πολιτικές ανωμαλίες που κάθε τόσο προκαλούσαν δονήσεις στις ελληνικές μονάδες από την πρώτη στιγμή σχεδόν της συγκροτήσεώς τους, ώθησαν πολυάριθμους αξιωματικούς που είχαν κατέλθει στη Μέση Ανατολή για να πολεμήσουν τον εχθρό και μόνο αυτόν, να ζητήσουν την μετάθεσή τους στη νέα μονάδα καθώς είχαν απαυδήσει από την ακατάσχετη και τελικώς μοιραία για τον στρατό πολιτικολογία.

Έτσι η δύναμη του Ιερού Λόχου από αρχικά 143 άνδρες αυξήθηκε σταδιακά και με την διαδοχική ενσωμάτωση νέων εθελοντών κατά το τέλος του πολέμου έφθασε να αριθμεί 1.100 άνδρες.

Η μονάδα επρόκειτο, σύμφωνα με τις πρώτες σκέψεις, να ονομασθεί «Λόχος Επιλέκτων Αθανάτων» και να αποτελεί μονάδα πολυβόλων. Αυτές όμως οι σκέψεις γρήγορα άλλαξαν όταν διοικητής ανέλαβε ο Συνταγματάρχης Πεζικού Χριστόδουλος Τσιγάντες.

Έχοντας πλούσια πολεμική δράση στο ενεργητικό του ο Τσιγάντες θέλησε να προσδώσει στη μονάδα μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία και συλλαμβάνοντας έγκαιρα τις νέες τακτικές και εξελίξεις, ακολούθησε την οδό των Ειδικών Δυνάμεων.

Ταυτόχρονα καθιερώθηκε η ονομασία «Ιερός Λόχος» σε ανάμνηση των παραδοσιακών ελληνικών στρατιωτικών σωμάτων από την αρχαιότητα μέχρι τον 20ο αιώνα (Ιερός Λόχος Θηβαίων, Ιερός Λόχος Υψηλάντη κ.λπ.).

Κατ’ αυτόν το τρόπο ο Ιερός Λόχος έγινε η πρώτη μονάδα Ειδικών Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού. Ως ιδιαίτερο έμβλημα σχεδιάσθηκε ένα αρχαιοελληνικό ξίφος περιβαλλόμενο από δάφνες με το σπαρτιάτικο ρητό «Η ταν ή επί τας», ενώ παράλληλα εισήχθη και ο μπεζ μπερές.

H εκπαίδευση ήταν ποικίλη περιλαμβάνοντας ορεινό αγώνα, εκπαίδευση στα αλεξίπτωτο δολιοφθορές, πολεμικές τέχνες κ.λπ.

Ο Ιερός Λόχος οργανώθηκε σε τρεις διμοιρίες κρούσεως κινούμενες επί οπλισμένων με πολυβόλα τζιπ, ενώ υπήρχε και τμήμα υποστηρίξεως με οπλοπολυβόλα.

H μονάδα ενεπλάκη στις επιχειρήσεις κατά τω Γερμανοϊταλών στην Τυνησία κατά τις αρχές Φεβρουάριου 1943, υπαγόμενη στην διοίκηση το Γάλλου Στρατηγού Λεκλέρ και εκτελώντας περιπολική δράση.

H πρώτη σοβαρή σύγκρουση έγινε στην τοποθεσία Κσαρ- Ριλάν όταν ο Ιερός Λόχος και γαλλικά τμήματα υπέστησαν την επίθεση Γερμανών η οποία και τελικώς αποκρούσθηκε.

Επακολούθησε η υπαγωγή της μονάδος στην Νεοζηλανδική 2α Μεραρχία και η προώθηση προς Ουάντι Ακαρίτ, Σφαξ, Σους, μέχρι την τελευταία αμυντική γραμμή του εχθρού στην Ενφινταβίλ. Εκεί την 17η Απριλίου, ο Ιερός Λόχος επέστρεψε εσπευσμένα στην Αίγυπτο προκειμένου να προετοιμασθεί για τις σχεδιαζόμενες επιχειρήσεις στο Αιγαίο.

Στο χώρο του Αιγαίου, οι Γερμανοί, μετά τις επιχειρήσεις της Δωδεκανήσου το φθινόπωρο του 1943, εδραίωσαν την παρουσία τους αφού εξουδετέρωσαν τις αγγλικές προσπάθειες διεισδύσεως στην περιοχή μετά την ιταλική συνθηκολόγηση της 8ης Σεπτεμβρίου.
Στις επιχειρήσεις αυτές ο Ιερός Λόχος συμμετείχε ενεργά αν και χωρίς να έρθει σε άμεση σύγκρουση με τον εχθρό. Στα τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου, η μονάδα πραγματοποίησε το μοναδικό στην ελληνική ιστορία πολεμικό άλμα αλεξιπτωτιστών στην Σάμο, ενώ ένα άλλο τμήμα του αφίχθη δια θαλάσσης στο νησί.

H δυσμενής όμως εξέλιξη των επιχειρήσεων υποχρέωσε τον Ιερό Λόχο να εγκαταλείψει την Σάμο και μέσω Τουρκίας να επανέλθει στην Μέση Ανατολή.

Εφ’ όσον λοιπόν απέτυχε η προσπάθεια καταλήψεως των νησιών του Αιγαίου, το Βρετανικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής ανέθεσε στις βρετανικές Καταδρομικές Δυνάμεις, στις οποίες υπήχθη και ο Ιερός Λόχος να αναλάβουν δράση με σκοπό να αποδυναμώσουν και να διατηρήσουν σε καθεστώς ανασφάλειας τις γερμανικές φρουρές του Αιγαίου.

H επέμβαση του Ιερού Λόχου στο Αιγαίο, με δύναμη 446 ανδρών πλέον, άρχισε από τον Μάρτιο του 1944. Εκτελέσθηκαν μέχρι πέρατος του πολέμου συνολικά 207 περιπολίες και πραγματοποιήθηκαν 33 καταδρομικές επιχειρήσεις μικρής, μεσαίας και μεγάλης κλίμακος.

Κατ’ αυτές προσεβλήθησαν φυλάκια και εγκαταστάσεις του εχθρού είτε σε συνεργασία με την βρετανική μονάδα LRDG και SBS, είτε αυτοτελώς, προξενώντας σημαντικές απώλειες στον εχθρό τόσο σε έμψυχο όσο και σε άψυχο υλικό.

Όταν κατά τον Σεπτέμβριο του 1944 άρχισε η γερμανική αποχώρηση από την Ελλάδα, ο Ιερός Λόχος απελευθέρωσε σειρά ελληνικών νησιών περισφίγγοντας στη συνέχεια τις φρουρές που παρέμειναν μέχρι λήξεως του πολέμου στο Αιγαίο.

Η βαθμιαία δε αποκτηθείσα εμπειρία από τη φύση των επιχειρήσεων, οδήγησε σταδιακά και στην ανάληψη του βάρους του αγώνος κυρίως από τον Ιερό Λόχο. Παράλληλα με το καθαυτό πολεμικό έργο, ο Ιερός Λόχος συνέδραμε ενεργά στην τροφοδοσία και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των χειμαζομένων κατοίκων των νησιών.

H τελική αναγνώριση της πολεμικής προσφοράς της μονάδος ήρθε κατά την υπογραφή της παραδόσεως των γερμανοϊταλικών φρουρών της Δωδεκανήσου την 8η Μαΐου του 1945, όταν ο Βρετανός Ταξίαρχος Μόφφατ παραλαμβάνοντας το πιστόλι του Γερμανού Στρατηγού Βάγγενερ το παρέδωσε στον Συνταγματάρχη Τσιγάντε, λέγοντας: «Το τρόπαιο αυτό ανήκει σε σας και στον Ιερό Λόχο, ελευθερωτή των νησιών».

Έτσι επιστεγάσθηκε ένας αγώνας δύο ετών που συνέβαλε ουσιαστικά στην διατήρηση της ελληνικότητας των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και στην επακολουθήσασα ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, παρά τις τουρκικές βλέψεις που ήδη από τότε έθεταν υπό αμφισβήτηση την μελλοντική τύχη του νησιωτικού αυτού χώρου.

Πηγή ➤

Διαβάστε Περισσότερα »

Η ήττα της Αρμενίας και το παιχνίδι Τουρκίας-Ρωσίας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ

Police-Voice blog ➤

Μετά από έξι εβδομάδες σφοδρών πολεμικών επιχειρήσεων στον νότιο Καύκασο και ειδικότερα στον αρμενικό θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ (εντός αζερικού εδάφους) με ρωσική πολιτική διαμεσολάβηση, αλλά και με τις «έντονες πινελιές» της τουρκικής διπλωματικής στρατιωτικής υποστήριξης προς το Μπακού επετεύχθη μία συμφωνία, με την οποία οι Αζέροι εμφανίζονται να έχουν πετύχει αρκετούς από τους στόχους τους, αλλά η Αρμενία να έχει υποστεί δεινή ήττα με στρατιωτικές, γεωπολιτικές αλλά και εσωτερικο-πολιτικές επιπτώσεις.

Γράφει ο Αθανάσιος Ε. Δρούγος*

Αυτή τη φορά τα πράγματα, οι παράμετροι και τα δεδομένα στα πεδία των μαχών ήταν διαφορετικά συγκριτικά με την αζερική υποχώρηση στις συγκρούσεις του 1992-1994, ως και στη χρονικά σύντομη κρίση του 2016. Καθοριστικό ρόλο διαδραμάτισαν τα σύγχρονα οπλικά συστήματα των Αζέρων, που προμηθεύτηκαν από την Τουρκία και το Ισραήλ, καθώς και η σημαντική υποστήριξη σε συμβουλευτικό πλαίσιο που παρείχαν στο Μπακού σε τακτικό επίπεδο οι Τούρκοι επιτελείς (από τα Γενικά Επιτελεία και την 3η στρατιά της Ερζικόν).

Η τριμερής συμφωνία Μόσχας-Γερεβάν-Μπακού είναι επωφελής για τους Αζέρους που ανακατέλαβαν ένα πολύ υπολογίσιμο γεωγραφικό τμήμα του θύλακα, ύπουλη λόγω της στάσης της Μόσχας, και ταπεινωτική για τους Αρμένιους, οι οποίοι όλα αυτά χρόνια δεν επένδυσαν στην άμυνά τους, και ανέμεναν ότι οι Ρώσοι –μέσω της εναπομείνασας από την εποχή των Σοβιέτ-στρατιωτικής βάσης 102 στο Γκιούμρι τελικά θα τους κάλυπταν και ενίσχυαν. Δυστυχώς η Αρμενία δεν διάβασε καλά τη μορφή των νέων πολέμων, και την πάντοτε Ποντιοπιλατική και αμφιλεγόμενη ρωσική στάση.

Η συμφωνία δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι θα ισχύει για πάντα, αλλά καλό θα ήταν να τη δούμε (μέσα από ομοιότητες και διαφορές) των άλυτων και «παγωμένων διενέξεων» του μετα-Σοβιετικού χώρου, όπως από το 1992 η περιοχή της Υπερδνειστερίας/Τιρασπόλ στη Μολδαβία, ως και οι περιοχές της Αμπχαζίας και Νότιας Οσετίας στη Γεωργία από το 2008 και φυσικά του Ντονμπάς σε μέρος της ανατολικής Ουκρανίας το 2014. Παραμένουν μη-αναγνωρισμένες περιοχές, ενώ η Μόσχα επιδέξια «πλασάρει» το μοντέλο των τάχα Ρώσων «κυανόκρανων», ως μορφή ειρηνευτικής δύναμης που αναπτύσσεται σε αυτές.

Ο πόλεμος των έξι εβδομάδων προσφέρει ενδιαφέροντα συμπεράσματα, ενώ είναι χρήσιμος για ευρύτερη μελέτη σε πολιτικό, στρατιωτικό, τακτικό και ενεργειακό επίπεδο και ειδικά από την οπτική γωνία παρατήρησης των τούρκικων κινήσεων στον νότιο Καύκασο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι αμερικανικά και άλλα δυτικά στρατιωτικά κολέγια ήδη τον εξετάζουν, ως συνέχεια της αρκετά επιτυχημένης εμπλοκής της Αγκυρας στο Ιντλίμπ στη βορειοδυτική Συρία και της Τριπολιτάνα/Δυτική Λιβύη (παρά τα ισχυριζόμενα από κάποιους που δεν έχουν αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει).

Ακολουθούν ορισμένες πολιτικές και στρατιωτικές επισημάνσεις μου καθώς και LESSONS LEARNED βάσει μίας πρώτης καταγραφής εξελίξεων και συμπερασμάτων από την περίπτωση του απρόσιτου και ορεινού Ναγκόρνο Καραμπάχ, τις οποίες θα πρέπει η χώρα μας να μελετήσει ως και να λάβει σοβαρά υπόψη γιατί πάντοτε βλέπουμε τα πράγματα από την οπτική γωνία προηγούμενων πολέμων, ενώ τα πεδία μάχης, οι τεχνολογικές επιτεύξεις και οι ψυχολογικό- προπαγανδιστικές επιχειρήσεις έχουν αλλάξει καθοριστικά.

1. Στη διαμόρφωση της επιτευχθείσας συμφωνίας δεν είχαν καθόλου επιρροή, εμπλοκή και συνδρομή η Ε.Ε. και οι Αμερικανοί. Η Ευρώπη για πολλοστή φορά ήταν απούσα στον νότιο Καύκασο, ενώ η επιρροή των ΗΠΑ επικεντρώνεται κυρίως στην έντονα φιλοδυτική Γεωργία. Η υποβαθμισμένη παρουσία της Ε.Ε. και σε αυτή την περιοχή θα πρέπει να αποτελεί μάθημα και για εμάς. Το ίδιο αφορά την ανύπαρκτη ως αναιμική συμπεριφορά, συμμετοχή και κινητικότητα της Γαλλίας, που ως συνήθως παραμένει σε μεγαλόστομες ρητορικές τοποθετήσεις και ανούσιες διακηρύξεις. Και να σκεφθεί κάποιος ότι από το 1992 το Παρίσι με τους Αμερικανούς και Ρώσους ανήκει στην Πρωτοβουλία του Μινσκ του ΟΑΣΕ για το Ναγκόρνο Καραμπάχ.

2. Ενα υπολογίσιμο γεωγραφικά τμήμα του αρμενικού θύλακα καταλήφθηκε από τις αζερικές δυνάμεις που ήταν πολύ καλύτερα προετοιμασμένες για τέτοιου είδους επιχειρήσεις σε ορεινό μέτωπο. Χαρακτηριστικά η στρατηγική περιοχή Αγκντάμ, οι περιφέρειες Καλμπατζάρ, Λατσίν, Καζάκ, ως και η δεύτερη σε πληθυσμό ιστορική πόλη Σούσα πέρασαν υπό αζερικό έλεγχο. Συνεπώς οι πληροφορίες που έφερναν το Αζερμπαϊτζάν να έχει καταλάβει περίπου 300 χωριά ήταν πέρα για πέρα αληθινές, και όχι στυγνή προπαγάνδα. Αυτή τη φορά οι Αζέροι είχαν πιο εξελιγμένους πληροφοριακούς μηχανισμούς ως και ψυχολογικές επιχειρήσεις με τη συνδρομή Τούρκων και Ισραηλινών. Η αρμενική μηχανή σε τέτοια θέματα ήταν «οστεοπορωμένη» και θύμιζε την παρακμιακή Σοβιετική Ενωση (και έστελνε λάθος μηνύματα και σε ορισμένους δικούς μας).

3. Βάσει της συμφωνίας, το Αζερμπαϊτζάν θα έχει μέσω του δευτέρου διαδρόμου φυσική συνέχεια προς τον αζερικό θύλακα του Ναχιτσεβάν, και συνεπώς με την Τουρκία. Ηδη η Αγκυρα έχει στον συγκεκριμένο θύλακα σταδιακά αναπτυσσόμενη βάση διοικητικής μέριμνας. Αν και σε αυτό τον διάδρομο θα αναπτυχθούν 200-400 Ρώσοι στρατιώτες, ο ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή αναβαθμίζεται, ενώ οι Αζέροι πέτυχαν ορισμένες τοπικές νίκες και στα σύνορα προς το Ιράν. Ο έτερος διάδρομος είναι ο γνωστός του Λάτσιν , που συνδέει την πρωτεύουσα Στεπανακέρτ του Ναγκόρνο Καραμπάχ με τα εδάφη της Αρμενίας. Εκτιμάται ότι σε τρία χρόνια θα είναι έτοιμος ένας σύγχρονος οδικός άξονας που θα κατασκευαστεί από μία τουρκο-ρωσική κοινοπραξία. Αυτός ο διάδρομος θα είναι κυρίως υπό τον έλεγχο των Ρώσων που ήδη αναπτύσσονται εκεί και προέρχονται από την 15η μηχανοκίνητη ταξιαρχία του Ουλιανόφσκ επί του Βόλγα.

4. Ο αζερικός αμυντικός προϋπολογισμός ήταν 1,8 δισ. δολ., ενώ ο αρμενικός μόνο 644 εκατ. δολ. Επίσης οι Αζέροι διαθέτουν 62.000 άνδρες και οι Αρμένιοι 44.000.Οι Αρμένιοι υπέστησαν μεγάλες απώλειες ήτοι 20 συστήματα αεράμυνας, 100 άρματα μάχης, 50 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, 400 οχήματα γενικής χρήσης και 60 πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών (όλα σοβιετικό-ρωσικής προέλευσης). Περίπου 4.200 Αρμένιοι έχασαν τη ζωή τους, ενώ το Αζερμπαϊτζάν απώλεσε 20 άρματα μάχης, 10 πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών, 50 οχήματα γενικής χρήσης, 18 μη-επανδρωμένα αεροσκάφη και 1.110 άνδρες.

5. Οι Τούρκοι και οι Αζέροι ήταν καλύτεροι στα επιμέρους πεδία μάχης, ενώ οι Ρώσοι δεν έπαιρναν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου. Η συγκεκριμένη συμφωνία «στέλνει την Αρμενία πιο κοντά στη Μόσχα» ενώ εμπεδώνει την πολλή στενή αζερο-τουρκική αδελφική σχέση. Η Μόσχα επίσης δεν συμπαθεί καθόλου τον φιλοδυτικό Αρμένιο πρωθυπουργό Νικόλ Πασινιάν, ενώ η Γαλλία τον άφησε πολύ ευάλωτο και ακάλυπτο παρά το ταξίδι που πραγματοποίησε στο Παρίσι. Αποδείχθηκε για άλλη μία φορά ότι το Παρίσι αδυνατεί να συνδράμει και να υποστηρίξει επιχειρήσεις ή στρατιωτικές αποστολές σε τέτοιες δύσβατες περιοχές. Ο Πασινιάν υποχώρησε γιατί οι στρατιωτικές δυνάμεις του θύλακα έχαναν συνέχεια εδάφη, ενώ το αρμενικό στρατιωτικό δόγμα είναι απαρχαιωμένο. Απαιτείται γενική αναδιοργάνωση των αρμενικών αεροχερσαίων δυνάμεων. Η Ρωσία από την αρχή άφησε ανυπεράσπιστη την Αρμενία, και ούτε καν έκανε μνεία της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας της Τασκένδης του 1992. Το νέο δόγμα της Αρμενίας που τιτλοφορείται «Νέοι πόλεμοι-νέες περιφέρειες» απαιτεί εκ νέου συγγραφή.

6. Μπορεί στη Μόσχα να ζούνε πολλοί και εχθρικά διακείμενοι Ρώσοι με έντονα αντιτουρκικά αισθήματα, αλλά Αγκυρα και Μόσχα «τα βρίσκουν στις εδαφικές μοιρασιές» (Λιβύη-βόρεια Συρία-Καύκασος). Αυτοί που υποστηρίζουν το αντίθετο είναι σε απόλυτο λήθαργο και αγνοούν βασικές γεωπολιτικές θεωρίες και εκτιμήσεις. Η Μόσχα εκτιμά ότι τον χρειάζεται τον Ερντογάν για τα γεωπολιτικο-στρατηγικά δρώμενα.

7. Η Ρωσία αναφέρθηκε δύο μόνο φορές σε αποστολή Ισλαμιστών από τη Συρία, αλλά όχι σε έντονους τόνους, και δεν ακολούθησε τη σκληρή ρητορική του Γερεβάν. Προφανώς δεν επιθυμούσε να προκαλέσει την Αγκυρα. Πάντως τελικά δεν ήταν τόσοι πολλοί οι Ισλαμιστές που αναφέρονταν ότι είχαν μεταβεί αεροπορικά από το Αφρίν και την Τζαραμπλούς στο Μπακού.

8. Η Ρωσία είδε και εκτίμησε το Αζερμπαϊτζάν διαφορετικά ως φιλική δύναμη (ως έναν βαθμό), και όχι όπως έχει εκλάβει την εχθρική Γεωργία. Επίσης η Ρωσία συνεργάζεται με το Αζερμπαϊτζάν στη συμφωνία του 2018 για την Κασπία Θάλασσα. Είναι διαφορετική η μεταχείριση του Αζερμπαϊτζάν από τη Ρωσία συγκριτικά με την Ουκρανία και τη Γεωργία (αν και οι δύο τελευταίες, το Αζερμπαϊτζάν και η Μολδαβία/γνωστές ως GUAM έχουν συνήθως αντι-ρωσικές θέσεις).

9. Ο Αζέρος πρόεδρος Ιλχάν Αλίεφ έχει ισχυρούς υποστηρικτές στη Μόσχα, σπούδασε εκεί, ενώ ο πατέρας του ήταν μέλος του Σοβιετικού Πολιτικού Γραφείου (ο δεύτερος μουσουλμάνος που κατείχε θέση στην ιστορία του ανώτατου Σοβιετικού οργάνου). Γνωρίζει πολύ καλά τη ρωσική ελίτ και υπερτερεί όλων των Αρμένιων πολιτικών ηγετών σε κύκλους επιρροής στη ρωσική πρωτεύουσα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι η πρωτεύουσα του θύλακα το Στεπαναρκέτ είναι αζερική περιοχή από την ιστορία και από την εποχή του πατέρα του Αζέρου προέδρου!!

10. Η Μόσχα επηρεάστηκε στο να ωθήσει και επιταχύνει προς μια έστω οριακή λύση τις τελευταίες δύο εβδομάδες, γιατί ανησύχησε πολύ από την πρόσφατα υπογραφείσα συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας Τουρκίας-Ουκρανίας που επιφέρει νέα δεδομένα στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.

11. Τέλος, για μία ακόμα φορά τα τουρκικά drones Μπαϊρακτάρ και τα ισραηλινά HAROP προκάλεσαν πολύ μεγάλες απώλειες στους Αρμένιους, όπως έκαναν τα πρώτα στον πολέμαρχο Χαφτάρ την περασμένη άνοιξη στη δυτική Λιβύη και στα τέλη του Φεβρουαρίου στο Ιντλίμπ στη Συρία. Είναι άμεση αναγκαιότητα να ασχοληθούμε ως Ελλάδα με το θέμα γιατί τέτοιες στρατιωτικές-φονικές επιλογές θα τις βρούμε μπροστά μας.

*Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής

Πηγή ➤

Διαβάστε Περισσότερα »