Αποκλειστικό: Κενό στην τουρκική πολεμική αεροπορία από το αμερικανικό μπλόκο για τα F-35

Police-Voice blog ➤

Ιδιαίτερα προβληματισμένοι και σε αναζήτηση υπολογίσιμων εναλλακτικών επιλογών είναι κορυφαίοι Τούρκοι επιτελείς -και ειδικά στο αρχηγείο των αεροπορικών δυνάμεων- λόγω του ότι η Αγκυρα στα προσεχή χρόνια θα βρεθεί χωρίς αεροσκάφη πέμπτης γενιάς, αφού οι ΗΠΑ την έχουν θέσει εκτός του προγράμματος συμπαραγωγής του κορυφαίου αεροσκάφους F-35, που είναι stealth και με τεράστιες δυνατότητες για τα σύγχρονα πεδία επιχειρήσεων.

Γράφει ο Αθανάσιος Ε. Δρούγος*

Παρά το γεγονός ότι συνεχίζεται στην ευρύτερη περιοχή του Εσκί Σεχίρ η κατασκευή και αποστολή επιμέρους τμημάτων του αεροσκάφους (λήγει στα τέλη του 2021), δεν διαφαίνεται αλλαγή στάσης των Αμερικανών, ακόμα και στην περίπτωση εκλογής του υποψηφίου των Δημοκρατικών για την προεδρία των ΗΠΑ, πρώην αντιπροέδρου και γερουσιαστή Τζο Μπάιντεν.

Παράγοντες που βρίσκονται πολύ κοντά σε γνωστούς κύκλους (ονόματα είναι στη διάθεση του υπογράφοντος) και οι οποίοι είναι ένθερμοι υποστηρικτές του Μπάιντεν και της αμερικανοτουρκικής πολυμερούς στρατιωτικής συνεργασίας εκτιμούν ότι «εφόσον η Τουρκία έχει εντάξει στο οπλοστάσιό της το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα S-400 είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει η αμερικανική θέση, αν και πέντε κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση».

Σημειώνεται ότι η Τουρκία από το 1999 είναι συμπαραγωγός του αεροσκάφους μαζί με τις ΗΠΑ, Αυστραλία, Νορβηγία, Ολλανδία, Μεγάλη Βρετανία, Καναδά, Δανία και Ιταλία, ενώ αγοραστές του αεροσκάφους είναι μέχρι στιγμής το Ισραήλ, η Ιαπωνία, η Πολωνία, η Νότια Κορέα και πιθανότατα το Βέλγιο.

Σύμφωνα με πολυσέλιδη έκθεση τουρκικής «δεξαμενής σκέψης», η οποία διατηρεί «πολύ στενές σχέσεις» με τον υπουργό Αμυνας, Χουλουσί Ακάρ, μεταξύ άλλων επισημαίνει τα κάτωθι:

• Ενώ οι πιο πολλές χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ ήδη έχουν στο οπλοστάσιό τους αεροσκάφη F35/JSF, και κάποιες άλλες όπως η Γαλλία και η Γερμανία αεροσκάφη 4ης-5ης γενιάς, η Τουρκία δεν θα διαθέτει με βάση τα σημερινά δεδομένα τέτοια. Επίσης δεν θα έχει στη διάθεσή της αεροσκάφη F-35B τα οποία θα ανέπτυσσε επί του μίνι αεροπλανοφόρου/ειδικού πλοίου αμφίβιων επιχειρήσεων Anadolu, που αναμένεται να είναι έτοιμο στις αρχές του 2021. Μάλιστα τα F-35B/ναυτικής συνεργασίας και τύπου VSTOL καθέτου απογείωσης θα ήταν σε ετοιμότητα επί του συγκεκριμένου πλοίου, το οποίο αναμένεται να δώσει το παρών σε ευρύτερες γεωγραφικές ζώνες, στο πλαίσιο των δογμάτων «προωθημένης άμυνας» και «Γαλάζιας Πατρίδας».

• Ενώ η χώρα είναι «κορυφαία στον τομέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών /drones, κάτι που φάνηκε στις μάχες της Συρίας και της Λιβύης, που προκάλεσε συντριπτικές απώλειες στις δυνάμεις του Ασαντ και του Χαφτάρ», θα εμφανιστεί να είναι αρκετά πίσω μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες σε επανδρωμένα αεροσκάφη.

• Ειδικότερα, η ανάπτυξη του εγχώριας κατασκευής αεροσκάφους TF-X απαιτεί μία δεκαετία, στην οποία η τουρκική πολεμική αεροπορία θα εμφανίσει «κενά».

• Υπάρχουν στο τραπέζι διάφορες σκέψεις, όπως αφού υποστούν ενισχυμένη συντήρηση να παραμείνουν σε ενεργό υπηρεσία 30 F-4 Φάντομ, να «οπλοποιηθούν» τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη AΚINCI καθώς και το σχετικά ελαφρύ αεροσκάφος HURKUS-C, ενώ τα έτερα και επιτυχημένα σε Μεσοποταμία και Λιβύη drones ΒAYRAKTAR να διευρύνουν τη δράση τους. Πάντως επισημαίνεται ότι «δεν είναι δυνατό η τουρκική πολεμική αεροπορία να μην έχει στις τάξεις της μίας νέας γενιάς πολλαπλών ρόλων αεροσκάφος».

• Το Anadolu είναι της ίδιας κατηγορίας με το ισπανικό Juan Cαrlos-1, που ενισχύει σημαντικά τις ισπανικές δυνατότητες στη Δυτική Μεσόγειο και στον Ατλαντικό (με αεροσκάφη), ενώ παρόμοιο πλοίο είναι της κλάσης CANBERRA της Αυστραλίας, που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για αμφίβιες επιχειρήσεις και επί του παρόντος δεν μεταφέρει αεροσκάφη καθέτου απογείωσης, ενώ λαμβάνει μέρος πάντοτε στις ετήσιες ασκήσεις με τους Αμερικανούς πεζοναύτες στο Darwin. Αντίθετα, τα ΙZUMO-CLASS της Ιαπωνίας μεταφέρουν αεροσκάφη F-35B και το Τόκιο -λόγω της προκλητικότητας της Κίνας στην Ανατολική Θάλασσα καθώς και στη Νότια Σινική Θάλασσα- προσδίδει ιδιαίτερη βαρύτητα στο μέλλον σε ανάπτυξη αεροπορικών μονάδων μακριά των χωρικών υδάτων του ιαπωνικού αρχιπελάγους σε εφαρμογή των συναποφάσεων με τους Αμερικανούς.

• Σε ειδικό κεφάλαιο τονίζεται ότι «αν η Αγκυρα είχε τώρα το Anadolu, με αεροσκάφη F-35B θα ήταν πολύ πιο εύκολη η πρόσβαση και οι επιχειρήσεις στις ακτές της Λιβύης. Πάντως μέχρι να βρεθούν λύσεις υπάρχει σκέψη από το 2021 να λάβει χώρα για κάποιο χρονικό διάστημα μία dronization (εκτεταμένη χρήση και εμπλοκή drones) αν και δεν θεωρείται υπολογίσιμη επιλογή σε βάθος χρόνου.

* Ο τουρκικός αεροδιαστημικός – βιομηχανικός κολοσσός ΑSΕLSAN εκτιμάται ότι θα προχωρήσει αναγκαστικά σε εκσυγχρονισμό του αεροπορικού στόλου των F-16.

• Αίσθηση προκαλεί σειρά επισημάνσεων στο τέλος της μελέτης που αναφέρει ότι «η Τουρκία θα βρεθεί σε αεροπορική αβεβαιότητα και ότι ριψοκινδύνευσε με τη στάση να αποκτήσει πολύ δυνατό μεν αντιπυραυλικό σύστημα από τη Μόσχα, αλλά αν δεν γίνουν εντυπωσιακές αλλαγές θα παραμείνει αρκετά πίσω σε ενεργές αεροπορικές δυνάμεις για τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες».*Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός ΑναλυτήςΑπό την έντυπη έκδοση

Πηγή ➤