Police-Voice blog ➤
“Ναΐμ απ’ το Αφρίν”. Έτσι συστήνεται σε άπταιστα ελληνικά, με ένα χαμόγελο ταπεινό και ένα βλέμμα διαπεραστικό. Η θλίψη και η αγωνία για τα όσα βιώνουν οι δικοί του άνθρωποι στο μέτωπο του πολέμου στη βόρεια Συρία ξεπροβάλλουν ολοκάθαρα μπρος στα μάτια του.
Η “Πηγή Ειρήνης” του Ερντογάν αναβλύζει αίμα και δυστυχία, Δημιουργεί μία θάλασσα – σαν κι αυτή που κολύμπησε πριν 11 χρόνια για να βρεθεί στην Ελλάδα – μέσα στην οποία προσπαθεί να “πνίξει” τα δάκρυα και τα συναισθήματα που νιώθει: Οργή και αγανάκτηση για τη “γενοκτονία”, παράπονο για την “προδοσία”, ευγνωμοσύνη για την ηθική στήριξη.
Χρειάστηκε να κάνει πολλές δουλειές για να επιβιώσει. Ράφτης, οικοδόμος, μέχρι και από λούνα παρκ πέρασε. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο εργάζεται ως διερμηνέας στην Αναπτυξιακή Κρήτης.
«Οι Κούρδοι έχουν κοινά με τους Κρητικούς. Στο Αφρίν συγκεκριμένα τα 3/4 των εδαφών μας είναι ελαιώνες και αμπελώνες, όπως στην Κρήτη. Έχουμε περηφάνια ως λαός. Γεννιόμαστε μαχητές, όπως και οι Κρητικοί που έχουν αποδείξει ιστορικά ότι είναι μαχητές» αναφέρει σε ιστοσελίδα της Κρήτης και μιλάει για την τουρκική εισβολή στη βόρεια Συρία.
“Ξέρουμε ότι θα χάσουμε, αλλά θα παλέψουμε μέχρι το τέλος”
«Εδώ και 100 χρόνια είμαστε σε πόλεμο. Εγώ δεν πρόλαβα πόλεμο, πρόλαβαν όμως ο παππούς μου και ο πατέρας μου. Οπότε, μεταφέρουμε από γενιά σε γενιά να είμαστε μαχητές και ποτέ να μην κάνουμε πίσω.
Είναι στο αίμα μας. Μπορεί να είμαστε λίγοι στον αριθμό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα μας κάνουν ο,τι θέλουν. Όπως και στο Αφρίν, έτσι και τώρα ξέρουμε ότι θα χάσουμε τον πόλεμο. Αλλά όλοι θα είναι εκεί μέχρι το τέλος, μέχρι να πεθάνουν.
Χθες μίλησα συγγενείς μου. Ευτυχώς κατάφεραν και εγκατέλειψαν τα σπίτια τους. Βρίσκονται μακριά από το πεδίο της μάχης. Δεν έχουν βομβαρδισμούς, όμως δεν έχουν νερά και τρόφιμα! Είναι μία κατάσταση που δυσκολεύεσαι να την περιγράψεις. Τώρα βέβαια ο στρατός της Συρίας έχει φτάσει κοντά στους μαχητές μας, κι αυτό ίσως βοηθήσει στο να φτάσουν τρόφιμα και φάρμακα σε όσους είναι μακριά από τη μάχη.
«Είμαστε μπροστά σε μια γενοκτονία»
Ο Άσαντ θα είναι με τους Κούρδους για να πάρει πίσω τα εδάφη του στη βόρεια Συρία. Αν υποχωρήσουν οι Τούρκοι, ίσως αποδειχθεί ό,τι όλο αυτό ήταν σχεδιασμένο για να αποδυναμωθούν οι Κούρδοι, ώστε να υπογράψουν συμφωνία με τον στρατό του Άσαντ.
Αυτή τη στιγμή όμως αντιμετωπίζουμε μία γενοκτονία. Σκύβουμε το κεφάλι, δεχόμαστε τους κανόνες του Άσαντ και της Συρίας με πολύ πόνο, σεβόμενοι το αίμα των μαχητών μας που θυσιάστηκαν για την αυτονομία μας.
Ο ηγέτης μας κάνει βήματα πίσω, σκύβει το κεφάλι μόνο και μόνο για να σταματήσει ο πόλεμος, για να μην χαθεί άλλος κόσμος. Τουλάχιστον έτσι θα σώσουμε ανθρώπους που δεν φταίνε σε τίποτα.»
«Ο Ερντογάν παίζει το παιχνίδι του»
Ο πρώτος τους στόχος είναι να μην κάνουν κράτος οι Κούρδοι. Σε αυτό τον πόλεμο η Τουρκία δεν έχει έξοδα. Δεν δίνει αίμα, ούτε θα πειραχθεί οικονομικά. Σε αυτό το τρίγωνο που γίνεται η μάχη, τα συγκεκριμένα 33 χιλιόμετρα που θέλει η Τουρκία θα τα δώσει σ’ εκείνους που είναι μαζί της και πολεμούν. Θα τα δώσει στους αντάρτες που πολεμούν μαζί της, όπως έγινε και στο Αφρίν. Θα τους έχει εκεί, θα τους κουμαντάρει για να παίξουν το παιχνίδι του Ερντογάν.
Σε αυτά 33 χιλιόμετρα βρίσκεται επίσης το 50% της οικονομίας της Συρίας. Όταν βάλουν χέρι εκεί, εγκαθιστώντας δικά τους άτομα, θα κάνουν ο,τι θέλουν σε αυτό το κομμάτι.
Άρα, τον Ερντογάν δεν τον νοιάζει. Τον απειλούν οι Αμερικανοί με οικονομικές κυρώσεις, αλλά ο,τι χάσουν από την Αμερική οι Τούρκοι θα το βγάλουν από το κομμάτι που θέλουν να καταλάβουν. Γι’ αυτό ούτε οι οικονομικές απειλές, ούτε το εμπάργκο μπορεί να τον σταματήσει.
“Χάσαμε τον ηγέτη μας, χαθήκαμε κι εμείς”
Χάσαμε τον ηγέτη μας τον Οτσαλάν, χαθήκαμε κι εμείς μαζί του για πολλά χρόνια. Μέχρι πριν λίγα χρόνια που η βόρεια Συρία σήκωσε κεφάλι, ήμασταν χαμένοι. Εκτός του ότι χαθήκαμε κι εμείς, σώθηκε και η Τουρκία.
Αν γυρίσουμε και δούμε πώς ήταν η Τουρκία πριν τη σύλληψη του Οτσαλάν και δούμε τώρα που έχει φτάσει, θα καταλάβουμε πολλά. Αυτό και μόνο θα μας δώσει την απάντηση.
«Είναι δύσκολο να πεις ότι η Ελλάδα πρόδωσε τον Οτσαλάν»
Είναι μία μεγάλη συζήτηση αυτή, την οποία ξεκίνησε ένας Έλληνας αξιωματικός, ο Αντώνης Ναξάκης. Ήμουν μικρός τότε και δεν καταλάβαινα πολλά. Θυμάμαι όμως τον παππού μου να το συζητά. Δεν πίστευε αυτό που είχε γίνει.
Ξέραμε όμως ότι το παιχνίδι είναι πολύ μεγάλο, πολύ μεγαλύτερο από το να αρκεστούμε να πούμε ότι “η Ελλάδα πρόδωσε τον Οτσαλάν”. Ήταν κάτι το απίστευτο για όλους μας, αλλά δεν μπορείς να φορτώσεις την ευθύνη στην τότε κυβέρνηση, γιατί απ’ ό,τι ξέρουμε στο πλευρό του Οτσαλάν στάθηκαν πολλοί μέσα από την τότε κυβέρνηση μέχρι την τελευταία στιγμή. Αν κάποιος δεν μπορούσε να βγάλει άκρη με την Αμερική και τα υπόλοιπα ισχυρά κράτη, δεν μπορούμε να τα φορτώσουμε σε όλη την κυβέρνηση» καταλήγει στην συνέντευξη του.
Πηγή ➤
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου