Police-Voice blog ➤
Η εξομολόγηση ενός Πιλότου …Μεγαλείο ψυχής του Έλληνα ”Γητευτή” των Αιθέρων Ο αριθμός των Μαχητικών μας τρομακτικός …650 έξοδοι των αεροσκαφών τη ΠΑ μόνο το τριήμερο της ”ΤΑΜΣ ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ ” …Για να καταλάβουμε εμείς οι αμύητοι τι σημαίνει αυτό απλά υπολογίστε : Αν μια χώρα έχει μόνο 100 μαχητικά αλλά οι πιλότοι
της μπορούν να τα πετάξουν από 3 φορές την ημέρα είναι σαν να έχει 300” Να γιατί οι πιλότοι μας είναι πάντα πρώτοι παντού και πάντα ,να γιατί παίρνουν πάντα την ουρά των Τούρκικων μαχητικών …Το γιατί δεν κάνουν κάτι παραπάνω, αναζητήστε το στις Πολιτικές εντολές και αποφάσεις ! ”Αυτοί που ονόμασαν την ατολμία …ψυχραιμία έχουν τον λόγο ”
Αλλά σήμερις ο λόγος είναι σε έναν πιλότο που κάπου κάποτε έγραψε πέντε αράδες και μίλησε από καρδιάς …Πάντα επίκαιρος και συγκλονιστικός !
Περιμένοντας τον Τούρκο … ”Σκέφτομαι ”
Σαν αντικρίσω το άσπρα άλογα του Αιγαίου ,χάνεται η σκέψις μου στον Ουρανό του Θείου, του Ωραίου και του Αληθινού !
Δεν είμαι ημίθεος ,δεν είμαι άτρωτος, δεν είμαι καν ήρωας !
Έχω τους φόβους μου , έχω τις αναστολές μου , έχω τις ανασφάλειες μου !
Μπορεί να μην είναι σε θέση να ζητήσω από την έρμη Πατρίδα κάτι το καλύτερο για μένα, για τα παιδάκια μου ,μπορεί να μην είμαι καν ικανός για αυτά που παίρνω !
Όλες αυτές οι σκέψεις που περνάνε από το μυαλό μου ,σφίγγουν το λαιμό και ξεραίνουν το στόμα μου !
Καημένη Πατρίδα έχεις όλους τους άχρηστους στην πλάτη σου έχεις και μένα …Μπορεί να ήξερα πόσο επικίνδυνο και ανούσιο ίσως και ‘άχρηστο για πολλούς εκεί κάτω να είναι αυτό που κάνω !
Ίσως και να έχουν δίκιο ,βλέπεις εγώ δεν κατεβάζω διακόπτες ,εγώ δεν οδηγώ λεωφορείο με 50 ψυχές ,εγώ δεν βγάζω φωτοτυπίες στα βουλευτικά έδρανα ένα χειμωνιάτικο βραδάκι του Γενάρη στη ζεστασιά της Βουλής!
Εγώ κάθομαι, σκέπτομαι ,μελετάω και περιμένω τον Τούρκο…Μπορεί και εγώ να μην έχω να πληρώσω τα κοινόχρηστα αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει ,μπορεί να μην έχω να πληρώσω το χαράτσι στο Πατρικό του χωριού μου ,αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει …Ούτε και πρέπει !
Εγώ όμως πρέπει να αδειάσω το μυαλό μου να κλειδώσω το υποσυνείδητο ,να μην σκεφτώ ότι με περιμένουν και εμένα στο σπίτι μου ,όπως τόσους και τόσους άλλους που δεν γύρισαν Ποτέ πίσω από μια ακόμα καθημερινή αποστολή …Ίσως και κάποιοι να πουν ότι τα ήθελε και να έπαθε !
Εγώ όμως δεν πετάω για αυτούς ,πετάω για τον Πατέρα μου που καμαρώνει στην άκρη στο χωράφι όταν περνούν τα μαχητικά μας , πετάω για το παιδί στη Φλώρινα που περπατάει στο χιόνι να πάει στο σχολειό του ,πετάω για τον Παπά μας που κάνει χιλιόμετρα να κάνει Ανάσταση με τους τσοπαναραίους στο ύψωμα της Παναγιάς !
Πετάω για το ψαρά που βγήκε 4 το πρωί με την ψαρόβαρκα να φέρει το μεροκάματο στη φαμελιά του ,πετάω για το δασκαλάκο που πληρώνει από την τσέπη του τις φωτοτυπίες στα Άγραφα της Καρδίτσας …
Για αυτούς πετάω …Για να μπορούν να κάνουν αυτό που χρόνια κάνουν και να κρατάνε την Πατρίδα ζωντανή !
Ούτε αυτοί ,ούτε εγώ θα ζητήσω υπερωρίες γιορτές και Κυριακές ,γιατί εγώ πετάω για την Πατρίδα μου!
Πετάω για τους δικούς μου ανθρώπους ,αυτούς που γλεντάνε με την ψυχή τους ,ζούνε για μια στιγμή και όταν πεθαίνουν ξεπροβοδίζουν τους δικούς τους ανθρώπους με τραγούδια και εύχονται καλήν αντάμωση !
Ίσως κάποιο πρωί όταν κοιτάξεις ψηλά θα με δεις γιατί …
Εκεί που Ισιώνει ο Αετός …Οι Γλάροι δεν πετάνε !
*Ένας από τους πολλούς που είναι τόσο λίγοι !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου