Police-Voice blog ➤
Η ιστορία από το μαγαζί ψαρικής στον Πειραιά, το «Κάπτεν Τόμας», στα Leopard με τον Αβέρωφ και σε όλες τις μεγάλες προμήθειες των Eνόπλων Δυνάμεων. Η
άνοδος στα πριβέ σαλόνια και η πτώση πίσω απ' τα «σίδερα»Και ενώ η δικαστική διερεύνηση μέχρι πριν από λίγες ημέρες δεν είχε να επιδείξει τρανταχτά στοιχεία και αποδείξεις ότι ο «Κάπτεν Τόμας» είχε στήσει την αυτοκρατορία του μέσω δωροδοκιών και λαδωμάτων δημοσίων λειτουργών, καθώς αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να κερδίζει όλες τις μεγάλες προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων, ξαφνικά από το πουθενά βρέθηκε κάποιο στοιχείο που τον δένει: μια μίζα μόλις 1,6 εκατ. για την προμήθεια των ιπτάμενων ραντάρ της σουηδικής Ericsson που τοποθετήθηκαν πάνω σε 4 αεροπλάνα Embraer βραζιλιάνικης κατασκευής ήταν αρκετή για να τσαλακωθεί η βεβαιότητα που εξέπεμπε προς τον κοινωνικό του κύκλο πως «εμένα δεν μπορούν να με αγγίξουν γιατί είμαι ο πρώτος και ο μεγαλύτερος σε αυτή τη δουλειά»...
Μια μίζα μόλις 1,6 εκατ. ήταν αρκετή για να γκρεμιστεί η αυτοκρατορία που έχτισε ο Λιακουνάκος
Η εικόνα του κάποτε πανίσχυρου Θωμά Λιακουνάκου δεμένου πισθάγκωνα να τον τρέχουν αστυνομικοί με κουκούλες από τον ανακριτή στο αυτοκίνητο είναι μια εικόνα που δεν σόκαρε μόνο τον ίδιο, αλλά και όλους όσοι τον έχουν γνωρίσει.
Τώρα πια τίπoτα δεν θα είναι ίδιο, καθώς η δεινή θέση στην οποία βρέθηκε μπορεί να σημάνει και την ολοκληρωτική κατάρρευση τόσο του ίδιου όσο και των από καιρό προβληματικών επιχειρήσεών του, οι οποίες απασχολούν πάνω από 3.000 απλήρωτους εργαζομένους, κυρίως στη Euromedica.
Ο συνήθως υπεραισιόδοξος, παρορμητικός και ριψοκίνδυνος επιχειρηματίας που κάποτε οραματιζόταν να γίνει ο νέος Ωνάσης της Ελλάδας βρίσκεται τώρα αντιμέτωπος με μια περιπέτεια που ίσως ποτέ δεν περνούσε από το μυαλό του. Η διογκωμένη αυτοεκτίμησή του για τις δυνατότητές του ως μάνατζερ που ανοίγει νέους δρόμους και έχει πάντα πολλές εναλλακτικές κρέμεται τώρα από τα χέρια των ανακριτών και των δικαστών και η ζωή σαν παραμύθι που έζησε για 40 χρόνια μοιάζει να μην έχει happy end. Ο «γάτος» που έκανε τις δουλειές του παστρικά και χωρίς να αφήνει ίχνη για δεκαετίες φαίνεται πως την πάτησε από μια λεπτομέρεια και για μια δουλειά που είχε πάρει χωρίς καν να την περιμένει, καθώς η αντιπροσώπευση της Ericsson είχε κλειστεί μόλις λίγες ημέρες πριν από τον διαγωνισμό του υπουργείου Αμυνας και οι υπόλοιποι ανταγωνιστές θεωρούσαν την προσφορά του outsider.
Η ζωή με τη Νατάσα θα τον εντάξει σε μια άλλου τύπου κοσμική ζωή, αυτή των celebrities, στην οποία εκείνη αποδείχτηκε μετρ σέρνοντας τον χορό των φλας, με τον Θωμά να βρίσκεται δίπλα της πότε καμαρώνοντας, πότε εμφανώς αμήχανος
Mάλιστα, όπως δήλωνε στο περιβάλλον του, η κατακύρωση εκείνη δεν ήταν ιδιαίτερα αποδοτική για την εταιρεία του Axon, απλώς του άνοιγε προοπτικές για το μέλλον. Και τούτο γιατί τα «φιλέτα» των βιομηχανιών που εκπροσωπούσε ήταν η Boeing, η Raytheon, η KraussMaffei και ήταν αυτές κυρίως που τον έκαναν μεγάλο και τρανό. Κι όμως, η γνωστή ρήση που λέει ότι ο διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες φαίνεται να επιβεβαιώνεται με τρόπο καταλυτικό και στην περίπτωση του Θωμά Λιακουνάκου.
Και κάπως έτσι, η σέσουλα που για 40 χρόνια επιχειρηματικής πορείας γέμιζε με λεφτά και δύναμη την αυτοκρατορία «Λιακουνάκος» τώρα επιστρέφει άδεια - και απειλητική. Ο πρώην «μπακαλόγατος», το ανήλικο αγόρι που πουλούσε σύνεργα για σκάφη στο μαγαζί του θείου του στο Πασαλιμάνι και έστησε το δικό του μετερίζι ακριβώς απέναντι με την επιγραφή «Κάπτεν Τόμας», διέσχισε μια ομολογουμένως εντυπωσιακή διαδρομή. Δημιουργώντας έναν όμιλο επιχειρήσεων με πολλαπλές δραστηριότητες σε διάφορους νευραλγικούς τομείς της οικονομίας -media, κατασκευές, τουρισμός, υγεία, άμυνα κ.τ.λ.-, η θέση του στην κορυφή φαινόταν μονόδρομος. Μόνο που τώρα, στα 67 του, μονόδρομος φαίνεται ο κατήφορος. Τα ταμεία είναι άδεια, οι σύμμαχοι απόντες, ενώ οι ανακριτές παρόντες και όλο αυτιά για να ακούσουν τη δική του εκδοχή της αλήθειας για τις βαριές βαλίτσες με το μαύρο χρήμα.
Το 1949, μια φορτισμένη χρονιά για τη μεταπολεμική Ελλάδα που μόλις έβγαινε από έναν αιματηρό Εμφύλιο, γεννιέται ο Θωμάς Λιακουνάκος, το μόνο αγόρι σε μια οικογένεια με τρία κορίτσια, που προσπαθεί να επιβιώσει σε μια ρημαγμένη χώρα. Γιος σιδηροδρομικού υπαλλήλου, θα μεγαλώσει με φόντο τις φτωχογειτονιές του Πειραιά και τους δακρύβρεχτους αποχαιρετισμούς όσων μπαρκάρουν προς εύρεση προοπτικής για μια καλύτερη ζωή.
Καλοκαιρινή απόδραση με το σκάφος Apache στη Μύκονο
Χρόνια δύσκολα, πέτρινα και φτωχικά για όλους - και η οικογένεια Λιακουνάκου δεν αποτελεί εξαίρεση. Αν και κουτσά στραβά καταφέρνει να επιβιώσει, ένα απροσδόκητο γεγονός θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τη ζωή των μελών της - και κυρίως του Θωμά. Ο πατέρας του Νικόλας Λιακουνάκος θα φύγει ξαφνικά από τη ζωή και πλέον το ζήτημα της επιβίωσης τίθεται αμείλικτο, μη αφήνοντας καθόλου περιθώρια «πένθους λόγω απώλειας». Ο Θωμάς, ως ο μόνος πια αρσενικός της οικογένειας, πρέπει να δουλέψει κι ας είναι μόλις 12 ετών. Οι τρεις ανήλικες αδελφές του και η μητέρα του Βαρβάρα στηρίζονται αποκλειστικά στις παιδικές πλάτες του μικρόσωμου αγοριού που θα βγει στο μεροκάματο. Ενας θείος του, που έχει ένα μικρό μαγαζί με σύνεργα ψαρικής και εξοπλισμού σκαφών στο Πασαλιμάνι, θα τον πάρει στη δούλεψή του και ο μικρός Θωμάς, σαν άλλος μπακαλόγατος, θα είναι το παιδί για τα θελήματα που θα μυηθεί πρόωρα στα μυστικά του μικροεμπορίου.
Στο νυχτερινό του Πειραιά
Παράλληλα γράφεται στο Νυχτερινό Γυμνάσιο του Πειραιά προκειμένου να ολοκληρώσει έστω τη γυμνασιακή του εκπαίδευση. Για πέντε χρόνια θα ζει σε εξοντωτικούς ρυθμούς μεταξύ μαγαζιού και σχολείου. Είναι έξυπνος, εργατικός, φιλόδοξος, μαθαίνει γρήγορα και έχει τις κεραίες του όρθιες, εκμεταλλευόμενος κάθε ευκαιρία που τυχαίνει στον δρόμο του. Το 1966, και ενώ ο ίδιος είναι 17 χρόνων, η ευκαιρία θα έρθει, έστω με περίεργο τρόπο: ο θείος του, ο άνθρωπος που του έδωσε την ευκαιρία για δουλειά και τον βοήθησε να επιβιώσει, θα αρρωστήσει και θα χρειαστεί να νοσηλευτεί για κάποιους μήνες στο νοσοκομείο. Θα αφήσει στο πόδι του τον Θωμά, που ήδη έχει μάθει όχι μόνο τα μυστικά της δουλειάς και τους προμηθευτές, αλλά έχει αποκτήσει και την εμπιστοσύνη και τη φιλία των πελατών. Οταν ύστερα από έξι μήνες ο θείος του θα βγει πια από το νοσοκομείο και θα πάει για πρώτη μέρα στη δουλειά, στον δρόμο όπου βρισκόταν το μαγαζί του θα τον περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη. Η ταμπέλα με την ένδειξη «Κάπτεν Τόμας», ακριβώς απέναντι από το δικό του μαγαζί, τον βάζει σε μαύρες σκέψεις αφού πρόκειται για τον καινούριο ανταγωνιστή του που ήρθε και στήθηκε δυο δρασκελιές απόσταση. Ακόμα χειρότερα, όταν ενημερώνεται ότι ο νέος του ανταγωνιστής δεν είναι άλλος από τον ανιψιό του Θωμά Λιακουνάκο, ο οποίος αξιοποιώντας τις σχέσεις του που είχε χτίσει με τους πελάτες αυτά τα πέντε χρόνια όπου δούλευε στον θείο του τους έχει κάνει πλέον δικούς του. Ο Θωμάς έχει παραμερίσει από την καρδιά του τους συναισθηματισμούς και έχει αποφασίσει να προχωρήσει όσο γίνεται ψηλότερα χωρίς σταυρό στα χέρια.Οι δουλειές με τις προμήθειες στα σκάφη και τα κότερα στο Πασαλιμάνι φαίνεται να πηγαίνουν καλά, μέχρι που έρχεται η στιγμή να καταταχθεί στο Ναυτικό - οπότε απρόσμενα ανοίγονται και προοπτικές για real business.
Στον χώρο των αεροπορικών επιχειρήσεων είχε μπει με την αεροπορική εταιρεία Axon, η οποία όμως έβαλε λουκέτο το 2001
Οι βίδες του Παλάσκα
Η γνωριμία του με τον τότε διοικητή στο Κέντρο Εκπαίδευσης Παλάσκας όπου παρουσιάζεται θα τον μυήσει για πρώτη φορά στον χώρο των προμηθειών, που θα γίνει και το αντικείμενο με το οποίο θα καταπιαστεί για την υπόλοιπη ζωή του. Οι παραγγελίες, οι προσφορές από προμηθευτές και η επιλογή του κατάλληλου εν τέλει αντιπροσώπου είναι ο δικός του τομέας που θα τον μάθει άριστα και θα αποδειχθεί εξπέρ. Συγχρόνως γνωρίζει κόσμο, αποκτά άκρες μέσω του Ναυτικού και του τότε διοικητή του. Η ιστορία που κυκλοφορεί σαν αστικός μύθος είναι η εξής: όταν κάποια στιγμή χρειάστηκε να γίνει κάποια παραγγελία στο Παλάσκας με βίδες, την οποία διεκπεραίωσε ο Θωμάς Λιακουνάκος με τις πλάτες του διοικητή του, η πραγματική προσφορά ήταν 1,6 δολάρια το κουτί. Μόνο που τελικά όταν η παραγγελία κατέφτασε και έπρεπε να πληρωθεί, από την τιμή είχε σβηστεί η υποδιαστολή και από 1,6 δολάρια το κουτί με τις βίδες ανατιμήθηκε στα 16 δολάρια…Οταν πια απολύεται από το Ναυτικό, η μοίρα του μοιάζει προδιαγεγραμμένη. Η ενασχόλησή του με τις προμήθειες του Στρατού τού έχει ανοίξει νέους ορίζοντες και τα μάτια του είναι διάπλατα για το κέρδος που αυτές θα του αποφέρουν. Εχει ήδη μάθει τους προμηθευτές, τους καλούς οίκους οπλικών συστημάτων του εξωτερικού, το πόσο μεγάλο μπορεί να είναι το δικό του κέρδος. Θέλει να γίνει αντιπρόσωπος με τη δική του εταιρεία, αλλά έχει ένα πρόβλημα: το babyface, το ιδιαίτερα νεανικό του πρόσωπο δηλαδή, που, αν και πολύ νέος ούτως ή άλλως, τον κάνει να φαίνεται ακόμα μικρότερος. Πώς να πείσει ένας πιτσιρικάς τις ξένες βιομηχανίες-κολοσσούς ότι μπορεί να εξοπλίσει με ραντάρ, άρματα και μαχητικά αεροπλάνα τον Ελληνικό Στρατό; Χρειάζεται επειγόντως ένα σεβαστό πρόσωπο που θα εμπνέει εμπιστοσύνη, θα έχει πείρα και κύρος και θα είναι εν τέλει το πρόσωπο της νεοσύστατης εταιρείας εμπορίας οπλικών συστημάτων. Τελικά ο Γιάννης Τοπούζης, πλοιοκτήτης και μέτοχος της εταιρείας Τσιμέντα Χαλκίδος, με τα άσπρα του μαλλιά, θα είναι το πρόσωπο της εταιρείας Αxon Α.Ε., που ιδρύθηκε το 1974 με μέτοχο του 51% τον Θωμά. Ο πρώτος μεγάλος διαγωνισμός που θα τον απογειώσει στους επιχειρηματικούς αιθέρες θα έρθει το 1980 από τον τότε υπουργό Aμυνας Ευάγγελο Αβέρωφ, ο oποίος αποφάσισε την προμήθεια μεγάλου αριθμού αρμάτων μάχης.
Η βίλα Λιακουνάκου στη Μύκονο
Ο Θωμάς Λιακουνάκος είχε ήδη προλειάνει το έδαφος έναν χρόνο πριν, όταν είχε την πληροφορία ότι η εταιρεία KraussMaffei (μεταξύ άλλων, των επίμαχων αρμάτων μάχης Leopard) δεν ήταν ευχαριστημένη από τον αντιπρόσωπό της στην Ελλάδα, αφού είχε χρόνια να κλείσει κάποια συμφωνία και η εταιρεία έμενε συνέχεια αποκλεισμένη από τους διαγωνισμούς. Για τον Θωμά Λιακουνάκο ήταν η κατάλληλη ευκαιρία να τους πείσει ότι αυτός θα τα καταφέρει. Και τα κατάφερε. Στον διαγωνισμό του Αβέρωφ μειοδοτεί, η εταιρεία του μπαίνει χοντρά στο παιχνίδι και κάπως έτσι αρχίζει να χτίζεται η αυτοκρατορία και ο ίδιος να αποκτά μεγάλη οικονομική επιφάνεια, καθώς η προμήθεια της Axon ήταν τότε μυθική. Οι επιτυχίες τον βρίσκουν ήδη παντρεμένο με τη Μαρία Σωτηριάδου, κόρη ενός εκ των δύο μεγαλομετόχων του άλλοτε κατασκευαστικού κολοσσού ΕΔΟΚ-ΕΤΕΡ που αντιπροσώπευε τον κόσμο στον οποίο ο Θωμάς Λιακουνάκος ονειρευόταν διακαώς να ενταχθεί. Μεγαλωμένη με οικονομική άνεση, έχοντας αστική κουλτούρα και ευρύ κύκλο γνωριμιών, η Μαρία Σωτηριάδου ήταν το αντικείμενο του πόθου του νεαρού Θωμά, ο οποίος την έστηνε έξω από το αμερικανικό κολέγιο Pierce όπου σπούδαζε επιδιδόμενος σε επίμονο ψηστήρι.
Ο «μάγκας» από τον Πειραιά, που τελείωσε νυχτερινό και έβγαζε το μεροκάματο σε μικρομάγαζα ειδών ψαρικής και σκαφών, κάθε άλλο παρά ενθουσίασε τον πατέρα της Μαρίας Σωτηριάδου, ο οποίος έτρεφε μεγαλοαστικά όνειρα για τον μελλοντικό γαμπρό του. Οι αναμενόμενες αντιδράσεις της οικογένειας δεν πτοούν καθόλου τον Θωμά, που με την ορμή της νιότης και του έρωτά του αποφασίζει να τις παρακάμψει. Ο γάμος τους τίθεται προ τετελεσμένου και το ζευγάρι θα ξεκινήσει την κοινή του ζωή σε μεγαλοαστικό οροφοδιαμέρισμα της Ρηγίλλης, ιδιοκτησίας της συζύγου που ήταν ακόμα φοιτήτρια στην ΑΣΟΕΕ.
Το σπίτι του ζεύγους Λιακουνάκου στο Παλαιό Ψυχικό
Το γυάλινο κτίριο
Οταν η κατασκευαστική εταιρεία του πεθερού του θα πτωχεύσει και ο ίδιος θα βρεθεί σε εξαιρετικά δυσχερή θέση, αφού ακόμα και το περίφημο πράσινο γυάλινο κτίριο στο Χαλάνδρι που έχτισε ο ίδιος θα βγει σε πλειστηριασμό, ο Θωμάς θα σπεύσει να σώσει τους πάνω ορόφους.Για ψυχολογικούς λόγους, ο πεθερός του συνεχίζει να έχει ακόμα το γραφείο του -έστω και χωρίς αντικείμενο- και πολλοί θυμούνται τον Θωμά να καταφτάνει μαζί με τον άλλοτε κραταιό κατασκευαστή πεθερό του, σε εμφανώς πεσμένη πια διάθεση, στον 10ο όροφο του κτιρίου.
Τραγική ειρωνεία, αυτός που κάποτε απέρριπτε ως αποτυχημένη επιλογή της κόρης του γίνεται το στήριγμά του μετά την απόλυτη προσωπική του καταστροφή.
Στη Ρηγίλλης, λοιπόν, θα ανοίξουν και οι πρώτες σαμπάνιες με το κλείσιμο της πρώτης του μεγάλης επιτυχίας με τον διαγωνισμό του Αβέρωφ και από το σαλόνι του θα περάσει σταδιακά όλη η τότε καλή κοινωνία της Αθήνας. Εκεί θα μυηθεί ο νεαρός Θωμάς στα μυστικά της καλής ζωής και των status symbols και θα μάθει να χρησιμοποιεί με επιδεξιότητα τα μαχαιροπίρουνα και να διαγράφει διαπαντός τις άσπρες κάλτσες από την γκαρνταρόμπα του. Αλλά εκεί και κάποιες φορές θα αισθανθεί μειονεκτικά λόγω της ελλιπούς αστικής παιδείας και μόρφωσής του.
Οταν πια τη δεκαετία του ’80 ο κύκλος των γνωριμιών του περιλαμβάνει από σχεδιαστές όπως ο πρόωρα χαμένος Μπίλι Μπο -συνέταιρος του Μάκη Τσέλιου τότε- μέχρι υπουργούς, βουλευτές, στρατιωτικούς, επιχειρηματίες, εκδότες και κατασκευαστές, ο Θωμάς Λιακουνάκος είναι σαν ρουκέτα σε πύραυλο, έτοιμη να εκτοξευθεί στον ουρανό της επιτυχίας.
Το περίφημο πράσινο γυάλινο κτίριο στη λεωφόρο Κηφισίας
Το Χάρβαρντ και τα σεμινάρια
Κι αν κάποιοι στα καλέσματα της Ρηγίλλης τον κάνουν να αναρωτιέται «μα ποιος είναι ο Ντοστογιέφσκι και ο Τολστόι;», φροντίζει να μαθαίνει από έμπιστους φίλους - έστω κι αν τους ζητάει να κάνουν περίληψη του έργου τους, στο πλαίσιο της λογικής «πού χρόνος και διάθεση να τα διαβάζω όλα αυτά τώρα!». Εχοντας ήδη ιδρύσει από το ’85 την κατασκευαστική εταιρεία Axon Development -απ’ όπου και οι βίλες στη Μύκονο και το «Kastalia Village» στην Αράχοβα- και αποκτήσει ισχυρό επιχειρηματικό εκτόπισμα, αποφασίζει στα μέσα της δεκαετίας του ’90 να πάρει μέρος στο πρόγραμμα OPM του Harvard Business School, ένα επιχειρηματικό σεμινάριο διάρκειας τριών μηνών, τα λεγόμενα business courses για στελέχη επιχειρήσεων και επιχειρηματίες που ενισχύουν το βιογραφικό τους και ενημερώνονται για τις τάσεις της αγοράς.Το πιστοποιητικό παρακολούθησης των συγκεκριμένων σεμιναρίων μπήκε σε κορνίζα και έπιασε ένα ευδιάκριτο μέρος του τοίχου στο γραφείο του ως απόδειξη εγκεκριμένων σπουδών.
Πτυχίο δεν είναι, αλλά η λέξη «Harvard» δίπλα στο όνομά του είναι ένα ακόμα πάσο στον καλό κόσμο εκεί έξω - σε αυτόν στον οποίο μπήκε και ο ίδιος χωρίς περγαμηνές σπουδών, αλλά χάρη στις προσωπικές του ικανότητες, αν και όχι πάντοτε με την ίδια επιτυχία. Μάλιστα την εποχή εκείνη κάθε έξι μήνες πλήρωνε και έφερνε έναν καθηγητή του από το Harvard στα meetings των στελεχών των επιχειρήσεών του, στο σπίτι του στην Αράχοβα. Επίσημη γλώσσα σε εκείνα τα meetings ήταν τα αγγλικά, με τον Αμερικανό να θέτει και να κρίνει την επίτευξη των στόχων των εταιρειών τις οποίες διηύθυναν τα στελέχη του Θωμά!
Η Νατάσα είχε μεγάλη αδυναμία στα ακριβά κοσμήματα και ο σύζυγός της δεν της χαλούσε ποτέ χατίρι
Με τη Μαρία Σωτηριάδου απέκτησε τέσσερα παιδιά: τον 36χρονο Νικόλα (που λίγο έλειψε να τον συλλάβουν την περασμένη Πέμπτη όταν πήγε στη ΓΑΔΑ να επισκεφτεί τον κρατούμενο πατέρα του. Οι αστυνομικοί διαπίστωσαν οφειλές προς την Eφορία ύψους 2 εκατ. ευρώ, αλλά αφέθηκε ελεύθερος όταν προσκόμισε το έγγραφο που αποδείκνυε ότι ήδη είχε προβεί σε ρύθμιση), τη Βαρβάρα, την Αλεξία και την Αύρα. Οσο ο όμιλος γιγαντώνεται τόσο η συζυγική του ζωή αρχίζει να κλυδωνίζεται από την επιτυχία. Ο Θωμάς Λιακουνάκος, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, έχει ήδη γίνει big και όλα δείχνουν ότι θα γίνει τεράστιος. Εχει ισχυρές εκδοτικές πλάτες, ανδρώθηκε επιχειρηματικά με τη Ν.Δ., αλλά και με το ΠΑΣΟΚ οι δουλειές εξακολουθούν να πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο. Ο καιρός όμως έχει γυρίσματα για όλους, και κάπως έτσι θα γυρίσει ανάποδα και η προσωπική του ζωή.
Ο νεανικός έρωτας, η ιλιγγιώδης επιτυχία, τα συχνά ταξίδια, η «άλλη πια ζωή» θα οδηγήσουν τη σχέση του ζευγαριού στη φθορά και τη σταδιακή απομάκρυνση. Ολα αλλάζουν, οι σχέσεις το ίδιο και το διαζύγιο είναι προ των πυλών. Στη Μύκονο το ’93, σε διακοπές με στενό του τότε φίλο και ενώ ήδη βρίσκονται αραγμένοι στις ξαπλώστρες της Ψαρούς, στο πλαίσιο του κλασικού ανδρικού χαβαλέ, οι δύο φίλοι αρχίζουν μεταξύ τους να σπάνε πλάκα βάζοντας βαθμολογία στις καλλίπυγες της παραλίας.
Η Νατάσα ήξερε να απολαμβάνει την κοσμική ζωή στρέφοντας πάνω της τα φλας
Εστιάζοντας σε συγκεκριμένα σωματικά χαρακτηριστικά των διερχόμενων με μαγιό λουόμενων γυναικών, κάποιες έπαιρναν 5, άλλες 2, μερικές 7, αλλά και 10. Η Αναστασία Κατσαρού, 21 ετών τότε, που έτυχε να περνάει μπροστά τους, ήταν για τον Θωμά Λιακουνάκο το «10 το καλό» - και η γυναίκα που θα αλλάξει τη ζωή του με κάθε τρόπο. Και όπως συμβαίνει σε όσα αφελώς ή μη αποκαλούμε καρμικά, λίγες ημέρες μετά η νεαρή, ξώχαρη και καλλίγραμμη κοπέλα θα βρεθεί μπροστά του στο πάρτυ γενεθλίων του, από αυτά τα δώρα ζωής που αποδίδονται μόνο σε σατανικές συμπτώσεις - ενίοτε και σε... σατανικούς γαλαντόμους φίλους.
«Αισθανθήκαμε και οι δύο ένα πολύ θετικό vibe. Μια έντονη έλξη. Ημουν τότε 21 ετών και η γνωριμία μας είχε στοιχεία ρομαντικής ταινίας», είχε πει η ίδια σε συνέντευξή της, για να προσθέσει: «Δεν τον γνώριζα και όταν έμαθα ότι είχε ήδη οικογένεια αισθάνθηκα ότι δεν ήμουν για τέτοιου είδους περιπέτειες, παρόλο που εκείνη την εποχή ο γάμος του Θωμά βρισκόταν ένα βήμα πριν το τέλος του. Δεν με απασχόλησε τόσο η μεγάλη διαφορά ηλικίας όσο ότι εκείνος ήταν ήδη δημιουργημένος και εγώ δεν είχα καν ξεκινήσει. Φοβήθηκα όλο το πακέτο. Εκανα έξι μήνες να υποκύψω. Τον παίδεψα λίγο. Ημουν πολύ έξω από τον κόσμο του». Εξω από τον κόσμο του τότε, ωστόσο σύντομα μπήκε εντελώς μέσα και τον κατέλαβε.
Το κορίτσι από την Κόρινθο που ήρθε στην Αθήνα με μεγάλα όνειρα και προσπαθούσε να κάνει την τύχη του με κάθε τρόπο θα γίνει η εμμονή του και ο νέος παράφορος έρωτάς του, αν και στη διάρκεια του έγγαμου βίου του δεν θα έλεγε κανείς ότι ήταν το πρότυπο του πιστού συζύγου. Ετσι, για να νιώσει ότι την κατέκτησε ολοκληρωτικά αποφασίζει να την παντρευτεί. Μια ανδρική αφέλεια από την οποία ενίοτε δεν ξεφεύγουν ούτε οι έξυπνοι που θεωρούν ότι η προσωπική τους γοητεία είναι ανώτερη από το χρήμα. Πολλοί τον θυμούνται στον γάμο τους στα «Αστέρια» να τους υποδέχεται με δάκρυα στα μάτια, για κάποιους συγκινημένος και για άλλους αγχωμένος, όπως συμβαίνει σε όλους τους ερωτευμένους που παραδίδονται στα πάθη τους και εγκαταλείπουν τη λογική.
Οπως και να ’χει, η ζωή με τη Νατάσα θα τον εντάξει σε μια άλλου τύπου κοσμική ζωή, αυτή των celebrities, στην οποία εκείνη αποδείχτηκε μετρ σέρνοντας τον χορό των φλας, με τον Θωμά να βρίσκεται δίπλα της πότε καμαρώνοντας, πότε εμφανώς αμήχανος, αλλά πάντα εκεί, ικανοποιώντας την ακόρεστη επιθυμία της συζύγου για επίδειξη πλούτου και μόνιμη θέση στα κοσμικά έντυπα. Ενδιαμέσως θα αποκτήσουν έναν γιο, τον Φίλιππο, 17 ετών σήμερα, που ήταν αυτόπτης μάρτυς της σύλληψης του πατέρα του και ενώ η Νατάσα έλειπε. Στα 20 περίπου χρόνια της κοινής τους ζωής θα τα ζήσουν και θα τα δουν όλα, με την καλή και την κακή έννοια.
Ο Θωμάς και η Νατάσα Λιακουνάκου επιδίδονταν μέχρι εξοντώσεως, σε γλέντια πάρτυ, ταξίδια και πανάκριβο lifestyle
Πάρτυ, Porsche και ταξίδια
Επιχειρηματικές επιτυχίες (ο Θωμάς Λιακουνάκος λύνει και δένει ως ο «εθνικός προμηθευτής» οπλικών συστημάτων, είναι ιδιοκτήτης της εφημερίδας «Κέρδος», έχει αποπειραθεί με αποτυχία να γίνει και ο σύγχρονος Ωνάσης ως ιδιοκτήτης της αεροπορικής εταιρείας Axon Airlines, από την οποία έχασε τουλάχιστον 25 εκατ. ευρώ, έχει ιδρύσει και κλείσει εταιρεία διοργάνωσης events, με τη Νατάσα στο μάνατζμεντ, έχει εμπλακεί στις κατασκευές κ.τ.λ.), εταιρείες υψηλής τεχνολογίας για αμυντικά προϊόντα, αλλά και επιτυχίες στον χώρο της υγείας με τη Εuromedica και πολλές άλλες.Παράλληλα, με τη νέα του σύζυγο αποκτάει διάσημους φίλους και επιδίδεται μέχρι εξοντώσεως σε γλέντια, πάρτυ, ταξίδια, πανάκριβο lifestyle, επώδυνα ξενύχτια για τον εργασιομανή επιχειρηματία και πόζες. Πολλές πόζες κυρίως από τη Νατάσα Λιακουνάκου που από τη μια έκανε σεμινάρια φιλοσοφίας με τον Στέλιο Ράμφο μαζί με άλλες κοσμικές κυρίες για να αναλύσουν το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και από την άλλη, μόλις χτυπούσε το κουδούνι, ανέβαινε στα τραπέζια με τον Λάκη Γαβαλά στο πλάι της μερακλώνοντας στον Ρέμο και στον Μαζωνάκη ή δοκιμάζοντας σπεσιαλιτέ στα κοσμικά στέκια της Αθήνας και αναλύοντας μόδα, σχέσεις και κοσμήματα - όπως τα αμύθητης αξίας δώρα που της έκανε ο Θωμάς και τα οποία έκαναν φτερά από την κρεβατοκάμαρά της. Μια υπόθεση που έχει πάρει τη δικαστική οδό, αφού ο μέχρι πρότινος σωματοφύλακας και οδηγός του επιχειρηματία φέρεται ως το πρόσωπο που κρύβεται πίσω από την κλοπή.
Η ζωή του ζευγαριού είναι γεμάτη ανατροπές και αντίστοιχα η σχέση τους έχει περάσει από χίλια δυο κύματα. Οι πολιτικοί και επιχειρηματικοί κύκλοι του Θωμά, καλοί και χρυσοί, αλλά ενίοτε και βαρετοί για μια γυναίκα που ήθελε να ρουφά τους χυμούς της ζωής χωρίς να πληρώνει και το τίμημα του χασμουρητού. Υπήρξαν περίοδοι που το ζευγάρι ζούσε συμβατικά κάνοντας παράλληλη ζωή, άλλοτε που η σχέση τους αναθερμαινόταν, με τα διαμάντια να περιμένουν τη Νατάσα στο μαξιλάρι της -αν όχι μια Porsche με κορδέλα φιόγκο όπως στις αρχές της γνωριμίας τους-, αλλά και περίοδοι δύσκολες που εξαιτίας της αδυναμίας του ενός ή του άλλου το ζευγάρι ήταν πάλι -και είναι ακόμη- μαζί.
Η 47χρονη Νατάσα Λιακουνάκου με το μότο «I like, I buy, I pay cash (μου αρέσει, αγοράζω, πληρώνω μετρητά)» ίσως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσει τη φιλοσοφία της ζωής της. Πολύ πιθανόν να ήρθε η ώρα να αναθεωρήσει και ο Θωμάς Λιακουνάκος τη δική του. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και η εποχή της αβάσταχτης ελαφρότητάς του είναι πολύ μακρινή. Και, όπως φαίνεται, αγύριστη.
Τζένη Αγιανδρίτη
ΘΕΜΑ
Πηγή ➤
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου