Police-Voice blog ➤
Σαν εχθες ,πρίν δέκα επτά [17[ ολόκληρα χρόναι,στις 22-7-1998,δύο Αρχιπυροσβέστες, ένας Πυροσβέστης και ένας εθελοντής Πυροσβέστης,κάηκαν εν
ώρα καθήκοντος,στον ΚΑΡΕΑ Αττικής.
Εκτελώντας διατεταγμένη Υπηρεσία[περιπολία]με το πυροσβεστικό τους όχημα[ΣΚΑΝΙΑ],δυστυχώς ΔΕΝ γύρισαν ποτέ στη βάση τους και τις οικογένειές τους, τυλίγοντάς τους με ένα πολύ μεγάλο πέπλο οδύνης,δυστυχίας,λύπης, σπαραγμού και πολλών αναπάντητων μέχρι σήμερα ερωτηματικών.. Για ΠΑΝΤΑ.
Άς θυμηθούμε τα ονόματά τους,και άς αφήσουμε όλοι μας ένα δάκρυ μας στη θύμισή τους..
Αρχιπυροσβέστης Μαλούκος Δημήτριος.
Αρχιπυροσβέστης Μαυραειδής Θεμιστοκλής.
Πυροσβέστης Διαβολης Αλέξανδρος και
Εθελοντής Πυροσβέστης Καραμολέγκος Δημήτριος.
Το παρακάτω ποίημά μου,από το τελευταίο βιβλίο μου,΄΄Λόγια πυρός΄΄,αφιερωμένο στη μνήμη τους.
Και ξαφνικά τα όνειρά σου
στη μέση της ζωής σου χάθηκαν.
Μοίρα κακιά σου έκοψε
το νήμα της ζωής.
Θυσιάστηκες στο βωμό της προσφοράς
στους συνανθρώπους σου.
Κι οι θάλασσες των ματιών σου
με κόκκινο χρώμα γέμισαν.
Και τ όμορφο χαμόγελό σου
πέτρωσε στο πρόσωπό σου το γλυκό.
Και τις ελπίδες σου τις χρυσοποίκιλτες
ούριος άνεμος ζήλεψε.
Τούτο το χειροκρότημα
για σένα είναι.
Κι οι στάλλες των ματιών μας
κι αυτές για σένα είναι.
Κι η σειρήνα τούτη που ακούς,
μη σε φοβίζει,μή σε ξενίζει.
Τη παρουσία σου εδώ,σ εμάς
που μείναμε μικροί μπροστά σου,
θα θυμίζει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου