Police-Voice blog ➤
Είναι η πρώτη που χαράματα ανοίγει την πόρτα στο Σπίτι Γαλήνης του Ναού Μεταμορφώσεως και η τελευταία που φεύγει αφού έχουν χορτάσει από τα χέρια της 100 άνθρωποι...
Είναι 91 χρονών και κάθε μέρα βρίσκεται στο πόστο της μαγειρεύοντας μαζί με άλλους εθελοντές για το συσσίτιο κοινωνικής δομής της Μητρόπολης Δημητριάδος Βόλου που προσφέρει τροφή καθημερινά σε περισσότερους από 100 ανθρώπους.
Μια ηρωϊδα που ζει ανάμεσά μας...
Η κυρία Μαρία είναι ένας από τους ήρωες που ζουν ανάμεσά μας αυτές τις δύσκολες ώρες. Κάθε πρωί στις 7 είναι εκείνη που ανοίγει την πόρτα στο «Σπίτι Γαλήνης» του Ιερού Ναού Μεταμόρφωσηςφέρνοντας μαζί της πολλές φορές τρόφιμα που μαγειρεύει η ίδια. «Οσο με βαστούν τα πόδια μου θα πηγαίνω κάθε μέρα...», λέει στο Εθνος.
Είναι η πρώτη που ανοίγει την πόρτα στο «Σπίτι Γαλήνης» του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως κάθε πρωί. Μέχρι το μεσημέρι μαγειρεύει μαζί με άλλες εθελόντριες της κοινωνικής δομής. Μόλις τελειώσει η διανομή καθαρίζει, αφουγγαρίζει και είναι η τελευταία που αναχωρεί αφού τα αφήσει όλα έτοιμα για την επόμενη μέρα.
Η ζωή της σαν παραμύθι...
Η κυρία Μαρία είναι γόνος πλούσιας επιχειρηματικής οικογένειας του Βόλου. Εζησε τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής αλλά θεωρεί ότι τώρα είναι πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα. «΄Ηταν πολύ δύσκολα χρόνια. Πολύ πιο δύσκολα, όμως, τώρα...» λέει. «Το βλέπω καθημερινά στα μάτια των ανθρώπων». Δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στον τομέα της παρασκευής και της εμπορίας κρεάτων και όταν αποσύρθηκε αφιέρωσε τη ζωή της στον εθελοντισμό.
Επί 32 χρόνια προσφέρει ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες της «και θέλω να συνεχίσω για πολλά χρόνια ακόμα...» αναφέρει.
Αφορμή της δράσης της ήταν η στενή σύνδεσή της με την Εκκλησία αρχικά στον ιερό ναό του Αγίου Ανδρέα και εν συνεχεία σ' αυτόν της Μεταμόρφωσης όπου εργάζεται εθελοντικά από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Σύμφωνα με τα λεγόμενά της: «Αγάπησα το Θεό και την εκκλησία, κι αυτοί μου δίνουν δύναμη να προσφάρω ακούραστα παρά την ηλικία μου. Το θέλω με όλη μου τη ψυχή, το κάνω 32 χρόνια και θέλω να συνεχίσω για πολλά χρόνια ακόμα...» λέει.
Ενα παράδειγμα προς μίμηση
«Είναι παράδειγμα προς μίμηση», αναφέρουν όσοι εργάζονται μαζί της και εν προκειμένω ο εφημέριος του Ναού της Μεταμόρφωσης,πατέρας Ιωάννης, που προϊσταται στο Σπίτι της Γαλήνης. «Ξυπνάει 4 τα ξημερώματα για να φτιάξει το σπίτι της και στις 7 το πρωί έχει βρεθεί στο πόστο της στην εκκλησία», αναφέρει ο πατέρας Ιωάννης.
Αλήθεια, τι ψήφισε το δημοψήφισμα;
Η κυρία Μαρία δεν ασχολείται με την πολιτική, όπως λέει. Δεν παρακολουθεί στενά την επικαιρότητα αλλά γνωρίζει κι αγωνιά για την τύχη της πατρίδας της και των αδύναμων πολιτών. Οι οποίοι όλοι και πληθαίνουν.... Μ' αυτό το κιριτήριο ψήφισε στο δημοψήφισμα της προηγούμενης Κυριακής.
Το «Σπίτι Γαλήνης» είναι ένα από τα 20 που λειτουργούν στα όρια της Μητρόπολης Δημητριάδος. Με καταιγιστικούς ρυθμούς μεγαλώνουν οι αριθμοί των ανθρώπων που ζητούν καταφύγιο και φαγητό, εν αντιθέσει μειώνονται όσοι προσφέρουν τρόφιμα. 50 κιλά κρέας, αρκετό λάδι και ζάχαρη προς το παρόν, αλλά τα μακαρόνια λιγοστεύουν... σύμφωνα με μέλη της εθελοντικής ομάδας που εργάζεται εκεί.
Η ραγδαία αύξηση των ανθρώπων που ζητούν φαγητό στα συσσίτια
Το φαινόμενο της ραγδαίας αύξησης των συμπολιτών μας που ζητούν φαγητό στα συσσίτια είναι από τα χαρακτηριστικότερα της κρίσης. Δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, υπολογίζεται, πάντως, ότι η Αρχιεπισκοπή Αθηνών μοίραζε στις ενορίες της 3.500 μερίδες φαγητού ημερησίως πριν ξεκινήσει η κρίση το 2010. Πέντε χρόνια αργότερα εξυπηρετεί πάνω από 10.000 ανθρώπους ημερησίως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου