Police-Voice blog ➤
"Έως το 1996 η μοναδική μέθοδος εισαγωγής στην Ελληνική Αστυνομία ήταν η προκήρυξη και η διενέργεια εξετάσεων με ευθύνη της ίδιας της Υπηρεσίας και ακολούθως, η φοίτηση σε παραγωγική σχολή διάρκειας
έξι μηνών περίπου.
Η λογική της ολιγόμηνης εκπαίδευσης ήταν θεμελιωμένη αφενός στο γεγονός ότι οι συμμετέχοντες είχαν ήδη υπηρετήσει τη στρατιωτική τους θητεία άρα η εμπειρία σε θέματα οπλισμού ήταν αυταπόδεικτη και αφετέρου, στο ότι οι πλείστοι εξ αυτών είχαν εργασιακή εμπειρία και επομένως επαφή με τις εργασιακές δομές του κοινωνικού ιστού. Τέτοιου είδους πρακτικές ακολουθούνται εδώ και πολλά χρόνια σε χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία, η Ισπανία, η Ολλανδία κ.α.
Από το 1996 και εντεύθεν, η μέθοδος εισαγωγής στην Ελληνική Αστυνομία άλλαξε και επελέγη από την Πολιτεία η επιλογή των υποψηφίων μέσω της διαδικασίας των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Η δε φοίτηση καθίσταται υπερδιετής και με την έξοδό τους οι συνάδελφοι αναλαμβάνουν, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε πρότερα, καθήκοντα προανακριτικού υπαλλήλου. Αντίστοιχες δομές υφίστανται σε αστυνομικά σώματα της Γερμανίας, της Φινλανδίας κ.α.
Το αποτέλεσμα ήταν στον ίδιο εργασιακό χώρο με την ίδια δομή, ιεραρχία και στελέχωση να δημιουργηθούν υπάλληλοι διαφόρων « ταχυτήτων », με συνέπεια τη δυσπιστία και απαξίωση του ενός έναντι του άλλου, πράγμα το οποίο εν πρώτοις μπορεί να διακριθεί σε ψυχολογικό επίπεδο, ουσιαστικά όμως, αποτυπώνεται στην επικοινωνία και στη λεκτική συνδιαλλαγή των συναδέλφων στο καθημερινό υπηρεσιακό τους βίο.
Ανάλογες δυσλειτουργίες εντοπίστηκαν και σε άλλους τομείς του δημοσίου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον κλάδο των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το θέμα λύθηκε με τη συμμετοχή των αποφοίτων των Παιδαγωγικών Ακαδημιών σε σεμινάρια υπό την αιγίδα των Παιδαγωγικών Τμημάτων των Πανεπιστημίων ανά την επικράτεια. Η δε διάρκεια φοίτησης και τα γνωστικά αντικείμενα καθορίστηκαν από το αρμόδιο Υπουργείο. Εν τέλει, ολοκληρώθηκε σε δύο περίπου έτη η διαδικασία εξομοίωσης πτυχίων για όσους το επιθυμούσαν.
Με γνώμονα τα παραπάνω, πιστεύω ότι κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί και στον δικό μας εργασιακό χώρο. Υπάρχει η δυνατότητα να διοργανωθούν σεμινάρια στις κατά τόπους διευθύνσεις, με γνωστικό αντικείμενο και διάρκεια που μπορεί να ορισθεί σχετικά, χωρίς αυτό να διαταράξει τη λειτουργία της Υπηρεσίας, πολλώ δε μάλλον, την οικογενειακή και προσωπική ζωή των συναδέλφων.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αυτόματη εξάλειψη των προαναφερόμενων δυσλειτουργιών αλλά και τη δυνατότητα όλων πλέον των συναδέλφων να εκτελούν τα ίδια καθήκοντα και να συμμετέχουν στις ίδιες υπηρεσιακές διαδικασίες. Επιπροσθέτως και σε συνάρτηση με τα νέα συνταξιοδοτικά όρια, νομίζω ότι θα δοθεί νέα ώθηση, ψυχολογική και πραγματιστική, σε συναδέλφους που ενώ ανέμεναν τη συνταξιοδότηση, τώρα διαβλέπουν μία αρκετά σοβαρή επιμήκυνση του εργασιακού τους χρόνου."
Ο Υποβάλλων την Πρόταση
Η λογική της ολιγόμηνης εκπαίδευσης ήταν θεμελιωμένη αφενός στο γεγονός ότι οι συμμετέχοντες είχαν ήδη υπηρετήσει τη στρατιωτική τους θητεία άρα η εμπειρία σε θέματα οπλισμού ήταν αυταπόδεικτη και αφετέρου, στο ότι οι πλείστοι εξ αυτών είχαν εργασιακή εμπειρία και επομένως επαφή με τις εργασιακές δομές του κοινωνικού ιστού. Τέτοιου είδους πρακτικές ακολουθούνται εδώ και πολλά χρόνια σε χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία, η Ισπανία, η Ολλανδία κ.α.
Από το 1996 και εντεύθεν, η μέθοδος εισαγωγής στην Ελληνική Αστυνομία άλλαξε και επελέγη από την Πολιτεία η επιλογή των υποψηφίων μέσω της διαδικασίας των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Η δε φοίτηση καθίσταται υπερδιετής και με την έξοδό τους οι συνάδελφοι αναλαμβάνουν, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε πρότερα, καθήκοντα προανακριτικού υπαλλήλου. Αντίστοιχες δομές υφίστανται σε αστυνομικά σώματα της Γερμανίας, της Φινλανδίας κ.α.
Το αποτέλεσμα ήταν στον ίδιο εργασιακό χώρο με την ίδια δομή, ιεραρχία και στελέχωση να δημιουργηθούν υπάλληλοι διαφόρων « ταχυτήτων », με συνέπεια τη δυσπιστία και απαξίωση του ενός έναντι του άλλου, πράγμα το οποίο εν πρώτοις μπορεί να διακριθεί σε ψυχολογικό επίπεδο, ουσιαστικά όμως, αποτυπώνεται στην επικοινωνία και στη λεκτική συνδιαλλαγή των συναδέλφων στο καθημερινό υπηρεσιακό τους βίο.
Ανάλογες δυσλειτουργίες εντοπίστηκαν και σε άλλους τομείς του δημοσίου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον κλάδο των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το θέμα λύθηκε με τη συμμετοχή των αποφοίτων των Παιδαγωγικών Ακαδημιών σε σεμινάρια υπό την αιγίδα των Παιδαγωγικών Τμημάτων των Πανεπιστημίων ανά την επικράτεια. Η δε διάρκεια φοίτησης και τα γνωστικά αντικείμενα καθορίστηκαν από το αρμόδιο Υπουργείο. Εν τέλει, ολοκληρώθηκε σε δύο περίπου έτη η διαδικασία εξομοίωσης πτυχίων για όσους το επιθυμούσαν.
Με γνώμονα τα παραπάνω, πιστεύω ότι κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί και στον δικό μας εργασιακό χώρο. Υπάρχει η δυνατότητα να διοργανωθούν σεμινάρια στις κατά τόπους διευθύνσεις, με γνωστικό αντικείμενο και διάρκεια που μπορεί να ορισθεί σχετικά, χωρίς αυτό να διαταράξει τη λειτουργία της Υπηρεσίας, πολλώ δε μάλλον, την οικογενειακή και προσωπική ζωή των συναδέλφων.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αυτόματη εξάλειψη των προαναφερόμενων δυσλειτουργιών αλλά και τη δυνατότητα όλων πλέον των συναδέλφων να εκτελούν τα ίδια καθήκοντα και να συμμετέχουν στις ίδιες υπηρεσιακές διαδικασίες. Επιπροσθέτως και σε συνάρτηση με τα νέα συνταξιοδοτικά όρια, νομίζω ότι θα δοθεί νέα ώθηση, ψυχολογική και πραγματιστική, σε συναδέλφους που ενώ ανέμεναν τη συνταξιοδότηση, τώρα διαβλέπουν μία αρκετά σοβαρή επιμήκυνση του εργασιακού τους χρόνου."
Ο Υποβάλλων την Πρόταση
Μάριος Κοτζαμπουρούνης
(Αρχιφύλακας Μ.Π.Σ.)
(Αρχιφύλακας Μ.Π.Σ.)
Σοβαρη και αξιολογη η προταση του συναδερφου. Δεν μπορει να υπαρχει πληρη στασιμοτητα ετων σε ολα τα θεματα που μας αφορουν. Αναλογες πρωτοβουλιες πρεπει να γινουν και απο την ΠΟΑΣΥ και τα αλλα Σωματεια μας και να παρει τις αναλογες αποφασεις και το Αρχηγειο- Υπουργειο.
ΑπάντησηΔιαγραφή