Police-Voice blog ➤
Η επιστολή στο bloko.gr αναγνώστη μας, αναφορικά με τις προαγωγές στην αστυνομία (" Είναι σωστές οι προαγωγές στην αστυνομία με εξετάσεις; ) φαίνεται ότι ανοίγει την κουβέντα για το θέμα. Με τεράστιο ενδιαφέρον διαβάσαμε την επιστολή που ακολουθεί και νομίζουμε ότι αντικατοπτρίζει στον υπερθετικό βαθμό σε κοίλο κάτοπτρο τα
όσα πραγματικά συμβαίνουν. Τα συμπεράσματα και τις απόψεις σας τις αναμένουμε με τεράστιο ενδιαφέρον...
"Το θέμα της προαγωγής στην Αστυνομία και γενικότερα της εκπαίδευσης και εξέλιξης των Αστυνομικών είναι ένα πολυδιάστατο ζήτημα το οποίο πάμπολλες φορές με έχει απασχολήσει τα χρόνια που υπηρετώ. Μπορώ με πάσα ειλικρίνεια να αναφέρω ότι κάθε φορά που το σκεφτόμουν είχα και διαφορετική άποψη για το τι πρέπει να γίνει.
Στην παρούσα φάση και έχοντας υπηρετήσει σε διάφορες Υπηρεσίες για αρκετά χρόνια πιστεύω ότι έχω σχηματίσει μία σφαιρική άποψη. Θα σας περιγράψω την δικιά μου πορεία στο σώμα και θα σας αναφέρω τι παρατήρησα σε κάθε στάδιο αυτής.
Μετά την ανύπαρκτη εκπαίδευση 4 χρόνων στην σχολή εξήλθα ως αξιωματικός και τοποθετήθηκα σε σκληροπυρηνικό Α.Τ. της Αττικής.
Θεώρησα ως κατώτερος αξιωματικός 21 ετών οι αρμοδιότητές μου θα ήταν περιορισμένες και θα με κατεύθυναν στις ενεργειές μου οι αρχαιότεροι αξιωματικοί. Φεύ άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για Μυτιλήνη και κατέληξα διοικών ένα τμήμα που αστυνόμευε μια τεράστια περιοχή και χιλιάδες πληθυσμού με μηδαμινή πείρα.
Η αμέριστη συμπαράσταση του προσωπικού και το προσωπικό μεράκι με βοήθησαν να μην εκτεθώ, όμως οι αδυναμίες μου ήταν αισθητές. Τα επιτελικά τα έμαθα, τα δικονομικά επίσης και εκεί που πίστευα ότι στεκόμουν μια χαρά ερχόταν η έλλειψη κοινωνικής πείρας να γκρεμίσει τα πάντα.
Θα μου μείνουν αξέχαστες οι εκφράσεις έκπληξης μεσήλικων πολιτών που ζητούσαν να μιλήσουν με τον Διοικητή και αντίκριζαν έναν 20χρονο τυπάκο που πάλευε να κατανοήσει τι ακριβώς του ζητούν. Εν τέλει δεν τα πήγα κι άσχημα και απέκτησα πολλές εμπειρίες αλλά θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα πράγματα στην συγκεκριμένη περιφέρεια εάν στην θέση μου ήταν ένας έμπειρος αξιωματικός. Με την πάροδο ενός έτους δέχθηκα μία πρόταση-είχα βύσμα κοινώς-για ειδική Υπηρεσία Ασφαλείας.
Με μεγάλη χαρά δέχθηκα αφού έβλεπα να ανοίγει μπροστά μου ο δρόμος της εξέλιξης και της επιτυχίας. Δυστυχώς αυτοί που με υποδέχθηκαν εκεί είχαν άλλους σκοπούς για εμένα. Ενώ περίμενα να επιμορφωθώ με σεμινάρια, να ψηθώ στον δρόμο και άλλα συναφή κατέληξα να βγάζω φωτοτυπίες, να σηκώνω τηλέφωνα, να παραγγέλνω καφέδες και στο μεσοδιάστημα-που ήταν μεγάλο- να παρακολουθώ διάφορα τηλεοπτικά προγράμματα με σέξυ παρουσιάστριες.
Βλέπεις το δικό μου βύσμα έφθανε μέχρι την τοποθετησή μου εκεί και όχι για σεμινάρια και συμμετοχή πραγματική στις έρευνες της Υπηρεσίας. Από την άλλη βέβαια οι υποθέσεις ήταν σοβαρές και εγώ ως 22 χρονών ούτε την πείρα ούτε τις γνώσεις είχα για συνεισφέρω.
Οι εμπειρίες που απέκτησα στην συγκεκριμένη Υπηρεσία δεν ήταν αμελητέες αλλά προήλθαν από δική μου επιμονή και πίεση. Η υπομονή που μου σύστηναν παλαιότεροι συνάδελφοι δεν συγκαταλέγεται στις αρετές μου και μετά από ικανό διάστημα ζήτησα αηδιασμένος να μετατεθώ.
Εκείνη την περίοδο και μετερχόμενος επιφοίτηση κατάλαβα τι έπρεπε να κάνω για να γίνω καλός στην δουλειά μου. Είχα παρατηρήσει διάφορους αξιωματικούς καλούς και κακούς και κατανόησα τι κάνει την ειδοποιό διαφορά. Η γνώση της δουλειάς των κατωτέρω κλιμακίων. Όλοι μιλούν για συλλήψεις προσαγωγές αλλά δεν τις έχουν πραγματοποιήσει όλοι. Όλοι μιλούν για στήσιμο-παρακολούθηση-εξακρίβωση-επιχείρηση αλλά δεν τα έχουν δει στην πράξη όλοι.
Η γνώση των ανωτέρω σου δίνει την δυνατότητα να ξέρεις πότε μπορεί να γίνει κάτι από ποιους και με ποιον τρόπο, σε κάνει τον ηγέτη που ζητάει το προσωπικό σου. Για πολύ καλή μου τύχη η θέση που με μετέθεσαν-ένστολη- περιελάμβανε ακριβώς τα παραπάνω στοιχεία.
Αν και σε πολλούς φάνηκα ως τιμωρημένος για εμένα ήταν μία εξιλέωση αφού επιτέλους άρχιζα να κατανοώ που ακριβώς δουλεύω, τι είναι η κοινωνία και ποιος είναι ο ρόλος μου. Έτσι για κάποια χρόνια έπεσα στην βρωμιά που λέμε, κυλήθηκα στα πεζοδρόμια, έπαιξα μπουνιές, έτρεξα και είχα επιτυχίες και κυρίως αποτυχίες που μου έμαθαν ανεκτίμητα πράγματα.
Μίλησα με κόσμο και έμαθα νοοτροπίες και συνήθειες πληθυσμιακών ομάδων (ναρκομανείς, αναρχικούς,μετανάστες,ρομά) που ούτε μπορούσα να φανταστώ και ερμηνεύουν πολλά για την συμπεριφορά των εν λόγω μέσα στην κοινωνία. Κάποια στιγμή ένιωσα ότι το πλήρωμα του χρόνου είχε έρθει και θα μπορούσα να προσφέρω σε μία Υπηρεσία ασφαλείας το κάτι παραπάνω, ήθελα τις "μεγάλες δουλειές".
Έτσι κατέληξα εκ νέου σε κεντρική Υπηρεσία Ασφαλείας όπου ήρθαν και οι μεγάλες δουλειές, έχοντας συμμετοχή πραγματική σε αυτές. Βέβαια και εδώ πέρασε κάποιο διάστημα μέχρι να μάθω πράγματα σημαντικά όπως για παράδειγμα το πως γράφεται σωστά μία δικογραφία ή το πως "δένεις" δικονομικά έναν κακοποιό. Εν ολίγοις αυτό που κάνει καλό έναν αστυνομικό ανεξαρτήτως βαθμού είναι η εμπειρία και η κοινωνική παιδεία. Αυτά έρχονται με τα χρόνια και με την τοποθέτηση του στις ανάλογες Υπηρεσίες.
Η αστυνομική δουλειά είναι πρακτική και εμπεδώνεται μόνο στην πράξη ανεξαρτήτως του πόσο καλής εκπαίδευσης έχεις τύχει. Αν συνδυαστούν δε τα δύο τελευταία έχεις τα άριστα αποτελέσματα. Ας κάνουμε λοιπόν το απλό που γίνεται σε όλες τις προηγμένες αστυνομικά χώρες και θα δούμε αποτελέσματα. Εξάλλου αυτή πρέπει να είναι και η φυσιολογική ροή των πραγμάτων για την πορεία ενός αστυνομικού ΔΡΟΜΟΣ-ΓΡΑΦΕΙΟ-ΑΞΙΩΜΑΤΑ. "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου