ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ Οργάνωση 17 Νοέμβρη ...ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ....ΠΟΙΝΕΣ

Police-Voice blog ➤

Οργάνωση 17 Νοέμβρη" ή 17Ν ήταν τρομοκρατική οργάνωση που έδρασε στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1975 - 2002. Η δράση της περιελάμβανε δολοφονίες, βομβιστικές επιθέσεις, αρπαγές οπλισμού και σημαντικό αριθμό ληστειών και προκάλεσε το θάνατο 23 Ελλήνων και ξένων πολιτικών, στρατιωτικών, αστυνομικών, διπλωματών, οικονομικών παραγόντων και πολιτών. Η δράση της σταμάτησε το 2002, όταν συνελήφθη βαριά τραυματισμένος ο Σάββας Ξηρός έπειτα από πρόωρη έκρηξη του αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού που τοποθετούσε στα εκδοτήρια ακτοπλοϊκής εταιρίας στον Πειραιά. Με βάση τον νόμο "για την προστασία του πολίτη από αξιόποινες πράξεις εγκληματικών οργανώσεων" (N.2928/2001), δεκατέσσερεις κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν ως μέλη της οργάνωσης σε ποινές που κυμάνθηκαν από ισόβια μέχρι 8 χρόνια.

Ιστορία της Ε.Ο. 17Ν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ε.Ο. 17Ν πήρε το όνομά της από την 17η Νοεμβρίου, ημέρα που γιορτάζεται στην Ελλάδα η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973. Αυτοπροσδιορίστηκε ως μαρξιστική και αντιιμπεριαλιστική, ενώ οι προκηρύξεις της είχαν έντονο αντιαμερικανικό χαρακτήρα. Κατά τα τελευταία χρόνια δράσης της αποκαλύφθηκε ότι είχε προβεί σε σειρά ληστειών τραπεζών με μεγάλη λεία, με σκοπό την ανεύρεση χρημάτων για την χρηματοδότηση των επιθέσεών της.

Η "17 Νοέμβρη" ξεκίνησε την δράση της την νύχτα της 23 Δεκεμβρίου 1975 με τη δολοφονία του «σταθμάρχη» της CIA στην Αθήνα, Pίτσαρντ Γουέλς, έξω από το σπίτι του στο Ψυχικό. Είχε 27 χρόνια δράσης με δολοφονικές επιθέσεις που προκάλεσαν 23 νεκρούς και πολλούς τραυματίες, πολυάριθμες εκρήξεις βομβών, εκτοξεύσεις ρουκετών και ληστείες τραπεζών, και αποστολή προκηρύξεων με τις πολιτικές της θέσεις σε εφημερίδες μετά από κάθε ενέργεια. Τα κείμενα της συνήθως τα έστελνε προς δημοσίευση στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Η εφημερίδα Το Ποντίκιυπήρξε επίσης παραλήπτης προκηρύξεων της οργάνωσης. Στις 8 Ιουνίου 2000 μέλη της Ε.Ο. 17Ν δολοφόνησαν τον Βρετανό στρατιωτικό ακόλουθο Στήβεν Σόντερς. Στα τέλη του Ιουνίου του 2002μετά τον τραυματισμό, από πρόωρη έκρηξη μιας βόμβας, του μέλους της οργάνωσης Σάββα Ξηρού και την σύλληψη του από το Λιμενικό Σώμα στο λιμάνι του Πειραιά, η Ελληνική Αστυνομίακατάφερε να ανακαλύψει το οπλοστάσιο και να συλλάβει τα περισσότερα από τα μέλη της οργάνωσης.

Άτομα που καταδικάστηκαν ως μέλη της οργάνωσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, "Λάμπρος" ή "Ψηλός"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1944 στο Παρίσι. Φερόμενος ως ένα από τα ιδρυτικά στελέχη της οργάνωσης. Γιος του τροτσκιστή Μήτσου Γιωτόπουλου, είχε συμμετάσχει ο ίδιος στο παρελθόν στον ένοπλο αντιδικτατορικό αγώνα. Τα ίχνη του χάνονται με τη Μεταπολίτευση και επί χρόνια κυκλοφορούσε μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας με το ψευδώνυμο Μιχάλης Οικονόμου. Στις 18/07/2002 παραδέχεται στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία την πραγματική του ταυτότητα. Καθ' όλη τη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας, από την προανάκριση ως το Πενταμελές Εφετείο, αρνείται κάθε σχέση με την οργάνωση καθώς και το ότι γνωρίζει τους συγκατηγορούμενούς του, οι οποίοι τον αναγνώρισαν ως τον "Λάμπρο" της 17Ν.

Κατηγορήθηκε συνολικά για 963 αδικήματα, μεταξύ των οποίων η συγκρότηση και ένταξη σε δομημένη και με διαρκή δράση οργάνωση, προμήθεια, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών, οπλοκατοχή, ο ηγετικός του ρόλος στη 17Ν καθώς και η ηθική του αυτουργία για όλες τις ενέργειες της οργάνωσης. Καταδικάστηκε σε 17 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για ηθική αυτουργία σε 17 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και για τη συμμετοχή του στη 17Ν.

Δημήτρης Κουφοντίνας, "Λουκάς"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Δημήτρης Κουφοντίνας

Γεννηθείς το 1958 στην Τερπνή Σερρών. Φέρεται από την Αστυνομία ότι στο παρελθόν ήταν μέλος της οργάνωσης Αντικρατική Πάλη του Χρήστου Τσουτσουβή. Τα ίχνη του είχαν χαθεί ακόμα κι από την οικογένειά του τα τελευταία 20 χρόνια. Είχε απασχολήσει τις διωκτικές αρχές το 1985 ύστερα από μία βομβιστική επίθεση σε τράπεζα στην περιοχή των Αμπελοκήπων, για την οποία καμία οργάνωση δεν ανέλαβε την ευθύνη. Τότε εθεάθη ένα παλιό Φολκσβάγκεν να φεύγει με μεγάλη ταχύτητα. Ο αριθμός του αυτοκινήτου αποκάλυψε ότι κάτοχός του ήταν ο πατέρας του, ωστόσο δεν προέκυψαν άλλα στοιχεία που να τον βαρύνουν. Μετά τη μοιραία έκρηξη στο λιμάνι του Πειραιά που σηματοδότησε την αρχή της εξάρθρωσης της οργάνωσης, έμεινε κρυμμένος επί δύο μήνες. Παραδόθηκε στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία αυτοβούλως στις 05/09/2002.

Κατηγορήθηκε για 200 αδικήματα σε 84 ενέργειες που διέπραξε ως μέλος της 17Ν. Καταδικάστηκε σε 11 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 11 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στην οργάνωση.

Χριστόδουλος Ξηρός, "Μανώλης"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1958 στην Ικαρία. Ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας Ξηρού. Εντάχθηκε στην οργάνωση από τον Δημήτρη Κουφοντίνα το 1983 -με τον οποίο ήρθε σε επαφή μέσω του Γιάννη Σερίφη- αφότου είχε μετακομίσει στην Αθήνα. Ο ίδιος στρατολόγησε τον Βασίλη Τζωρτζάτο το 1985 και τον αδερφό του Σ.Ξηρό το 1986. Μετά από την έκρηξη του αυτοσχέδιου μηχανισμού στα χέρια του Σάββα στον Πειραιά στις 29/06/2002, ήταν ο πρώτος που συνελήφθη για συμμετοχή στην οργάνωση. Η προσαγωγή του έγινε από τον Ευαγγελισμό, όπου βρισκόταν προκειμένου να επισκεφθεί τον τραυματία αδελφό του, για τον οποίο έως εκείνη τη στιγμή υποστήριζε ότι είχε πέσει θύμα πλεκτάνης. Ομολόγησε τη συμμετοχή του στις 17/07/2002. Στις καταθέσεις του περιέγραψε με λεπτομέρειες τον τρόπο δράσης της 17Ν, αναφέρθηκε σε μέλη της οργάνωσης που γνώριζε και παραδέχθηκε ότι έλαβε μέρος σε σειρά επιθέσεων.

Κατηγορήθηκε για 33 ενέργειες που διέπραξε ως μέλος της 17Ν. Καταδικάστηκε σε 6 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 6 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στην οργάνωση.

Σάββας Ξηρός, "Μιχάλης" ή "Σπύρος"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Σάββας Ξηρός

Γεννηθείς το 1962 στη Φλώρινα. Εντάχθηκε στην οργάνωση από τον αδερφό του Χριστόδουλο Ξηρό. Στις 29/06/2002 στο λιμάνι του Πειραιά ο αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός που μεταφέρθηκε στην περιοχή με ταξί, εξερράγη στα χέρια του. Κατηγορήθηκε για 78 ενέργειες. Στις καταθέσεις του, αναφέρθηκε στη δράση του ιδίου και άλλων μελών της 17Ν. Αργότερα, κατήγγειλε ότι οι καταθέσεις ελήφθησαν παράτυπα -καθώς δεν είχε συλληφθεί-, μετά από απειλές και χορήγηση ψυχοφαρμάκων. Δηλώνει ότι αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για το σύνολο της δράσης της 17Ν και ως μοναδικός φυσικός αυτουργός την ευθύνη για όλες τις ενέργειες από το 1982 και έπειτα. Παράλληλα, υποστηρίζει ότι οι Παύλος Σερίφης, Θεολόγος Ψαραδέλλης, Διονύσης Γεωργιάδης, Ηρακλής Κωστάρης και Βασίλης Ξηρός είναι αθώοι.

Καταδικάστηκε σε 5 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 5 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στην οργάνωση.

Βασίλης Ξηρός, "Παναής"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1972 στην Κοζάνη. Προτελευταίος γιος της οικογένειας Ξηρού. Εντάχθηκε στην οργάνωση το 1995 κατά τη διαμονή του στην κατοικία του αδερφού του Σάββα Ξηρού στην Αθήνα. Προσήχθη στις 16/07/2002 από κλιμάκιο της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας στη Θεσσαλονίκη, απ' όπου μεταφέρθηκε με αεροπλάνο C-130 στη ΓΑΔΑ. Κατηγορήθηκε για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση, διακεκριμένη οπλοκατοχή και συνέργεια σε συνολικά 28 ενέργειες, ορισμένες εκ των οποίων επισύρουν ποινές ισόβιας κάθειρξης.

Καταδικάστηκε σε 25 χρόνια κάθειρξη για απλή συνέργεια σε δολοφονία, συμμετοχή σε ληστείες, έκρηξη και συμμετοχή στην οργάνωση.

Βασίλης Τζωρτζάτος, "Σταμάτης"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1955 στην Αθήνα. Εντάχθηκε στην οργάνωση το 1985 από τον Χριστόδουλο Ξηρό, με τον οποίο είχαν γνωριστεί κατά τη διάρκεια συνδικαλιστικής κινητοποίησης. Ήταν ήδη γνωστός στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία έπειτα από προσαγωγή το 1993. Προσήχθη τον Ιούλιο του 2002 στη Χιλιαδού Εύβοιας όπου παραθέριζε με την οικογένειά του. Κατά την ανακριτική διαδικασία παραδέχθηκε ότι υπήρξε μέλος της 17Ν για ιδεολογικούς λόγους, και αποκήρυξε τη δράση της. Σύμφωνα με τη στάση που τηρεί έκτοτε, η ομολογία του ήταν καθ' υπαγόρευση και υπεγράφη μετά από ξυλοδαρμούς και χορήγηση ουσιών, η συμμετοχή του στην οργάνωση ήταν σε περιφερειακό επίπεδο, έως το 1992 οπότε αποχώρησε, και χαρακτηρίζει τη 17Ν "επαναστατική οργάνωση".

Κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, προμήθεια, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών, διακεκριμένη οπλοκατοχή και για συνολικά 28 ενέργειες. Καταδικάστηκε σε 4 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 4 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στην οργάνωση.

Θεολόγος Ψαραδέλης, "Φώτης"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1943 στις Σπαΐδες Θηβών. Εντάχθηκε στην οργάνωση το 1986 από τον Γιάννη Σκανδάλη. Κάτοικος Χιλιαδού Ευβοίας, διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον Βασίλη Τζωρτζάτο. Στο παρελθόν είχε αναπτύξει έντονη αντιδικτατορική δράση κι αργότερα εντάχθηκε στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Προσήχθη στις 18/07/2002 από την Εύβοια. Στην κατάθεσή του ομολόγησε τη συμμετοχή του στην 17Ν και στη ληστεία την Εθνικής Τράπεζας το 1986.

Κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, προμήθεια, κατασκευή, και κατοχή εκρηκτικών, διακεκριμένη οπλοκατοχή, και ληστεία κατά συρροή. Αθωώθηκε στη δίκη.

Παύλος Σερίφης, "Βαγγέλης" ή "Νικήτας" ή "Πιτσιρικάς"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1956 στο Μόρφιο Θεσπρωτίας. Θεωρείται ένα από τα ιδρυτικά μέλη. Ήρθε σε επαφή με τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο μέσω του ξαδέλφου του Γιάννη Σερίφη. Ο ίδιος στρατολόγησε του συγγενή του Μάκη (Θωμά) Σερίφη και τον Ηρακλή Κωστάρη. Συνελήφθη το καλοκαίρι του 2002 στο Ανθηρό Καρδίτσας.

Κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε οργάνωση, προμήθεια εκρηκτικών και οπλοκατοχή. Καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξη.

Θωμάς Σερίφης, "Στάθης"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1966 στη Γερμανία, καταγωγή από το Μόρφιο Θεσπρωτίας. Εντάχθηκε στην οργάνωση στα τέλη του 1988 μέσω του συγγενή του Παύλου Σερίφη. Στρατολογήθηκε από τον Χριστόδουλο Ξηρό, λίγο μετά την ένταξη των Ηρακλή Κωστάρη και Κωνσταντίνο Καρατσώλη με τους οποίους διατηρούσε φιλικές σχέσεις. Συνελήφθη το καλοκαίρι του 2002 στο Μόρφιο, όπου παραθέριζε. Στην απολογία του παραδέχθηκε τη συμμετοχή στην οργάνωση, αλλά σημείωσε ότι οι ενέργειές του δεν είχαν ως στόχο το προσωπικό όφελος.

Καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε μια ληστεία, αθώος για όλες τις άλλες πράξεις με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.

Ηρακλής Κωστάρης, "Χάρης" ή "Τάκης"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1966 στο Μόρφιο Θεσπρωτίας. Μακρινός συγγενής της οικογένειας Σερίφη. Μεγάλωσε στο ίδιο σπίτι με τον Παύλο Σερίφη και ήταν παιδικός φίλος και κουμπάρος με τον Κώστα Καρατσώλη. Εντάχθηκε στην οργάνωση το 1987 μέσω του Παύλου. Κατά τις ομολογίες των άλλων κατηγορουμένων, είχε αναλάβει τον ρόλο του εκτελεστή της οργάνωσης. Συνελήφθη το καλοκαίρι του 2002 στην Πρέβεζα, όπου παραθέριζε με την οικογένειά του. Ο ίδιος αρνήθηκε να απολογηθεί κατά την προανάκριση, στάση την οποία κράτησε έως το τέλος της όλης προανακριτικής διαδικασίας. Αρνήθηκε επίσης τη συμμετοχή του στην τρομοκρατική οργάνωση, ωστόσο από το προανακριτικό υλικό και τις απολογίες των υπολοίπων, προκύπτει η συμμετοχή του σε μεγάλο αριθμό ενεργειών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της προανάκρισης, στρατολόγησε τον Κωνσταντίνο Καρατσώλη το 1988 και του έδωσε το ψευδώνυμο "Στέλιος".

Καταδικάστηκε σε 1 φορά ισόβια και 23 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, ληστεία και συμμετοχή στην οργάνωση.

Κωνσταντίνος Καρατσώλης, "Στέλιος"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1966 στο Μόρφιο Θεσπρωτίας. Υποστήριξε ότι στρατολογήθηκε το 1988 από τον Ηρακλή Κωστάρη σε μια συνάντηση που είχε κανονίσει με τον Δημήτρη Κουφοντίνα και τον Σάββα Ξηρό. Αυτοί ήταν και οι άνθρωποι που του διάλεξαν το ψευδώνυμο "Στέλιος". Συνελήφθη το καλοκαίρι του 2002 στην Ήπειρο, όπου παραθέριζε με την οικογένειά του. Ομολόγησε τη συμμετοχή του σε τέσσερις ενέργειες, για τις οποίες έχει αναληφθεί η ευθύνη από την οργάνωση.

Καταδικάστηκε σε 17 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη. Έχει αποφυλακιστεί.

Κωνσταντίνος Τέλος, "Μάρκος"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εντάχθηκε στην οργάνωση στις αρχές του 1988 μέσω του Χριστόδουλου Ξηρού, τον οποίο είχε γνωρίσει έναν χρόνο νωρίτερα στην Ικαρία. Παραδόθηκε αυτοβούλως στις 23/07/2002, μια μέρα αφότου η απολογία του Χριστόδουλου Ξηρού η οποία τον κατονόμαζε, δημοσιεύτηκε στα ΜΜΕ. Πριν από την παράδοσή του παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα Μακεδονία, στην οποία ανέφερε ότι παρέμενε στην οργάνωση επειδή φοβόταν για τη ζωή του και της οικογένειάς του, διότι άλλα μέλη της 17Ν τον απειλούσαν. Χαρακτήρισε τον εαυτό του ως "διακοσμητικό στέλεχος" και "επιχειρησιακά απαράδεκτο", καθώς δεν χειριζόταν όπλα ή εκρηκτικούς μηχανισμούς. Δήλωσε ότι αποσύρθηκε από την οργάνωση το 1992 αποκηρύσσοντας την ένοπλη βία.

Καταδικάστηκε σε 22 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε δολοφονία και ληστεία, με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.

Σωτήρης Κονδύλης, "Άρης"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1961 στη Βαλαώρα Ευρυτανίας. Εντάχθηκε στην οργάνωση το 1990 από τον Χριστόδουλο Ξηρό. Συνελήφθη στις 01/08/2002 έξω από το σπίτι του στο Βύρωνα Αττικής, έπειτα από αρκετές ημέρες παρακολούθησης. Αρχικά αρνήθηκε κάθε κατηγορία, ωστόσο ομολόγησε τελικώς την εμπλοκή του στην οργάνωση, η οποία προέκυψε από τις καταθέσεις των Χριστόδουλου Ξηρού και Κωνσταντίνου Τέλιου. Θεωρείται από την ΕΛΑΣ ως επιχειρησιακό στέλεχος δεύτερης γενιάς. Είχε υπάρξει υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στις δημοτικές εκλογές με το συνδυασμό της Αριστερής Πολιτικής Παρέμβασης.

Καταδικάστηκε σε 11 χρόνια και 3 μήνες κάθειρξη για συμμετοχή σε υπόθεση ληστείας και έκρηξη, με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας. Έχει αποφυλακιστεί.

Πάτροκλος Τσελέντης, "Αλέκος" ή "Ταινίας"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1960 Φισκάρδο Κεφαλλονιάς. Εντάχθηκε στην οργάνωση το 1983 από τον Δημήτρη Κουφοντίνα, με τον οποίον φοιτούσαν από κοινού στην ΑΣΟΕΕ. Εκτιμάται ότι είναι από τα πρώτα μέλη της 17Ν που εισχώρησαν στην οργάνωση περί τα τέλη της δεκαετίας του 1970, αποτελώντας μαζί με τον «Δημήτρη Κουφοντίνα το νέο αίμα της 17Ν. Περιγράφεται από τον Χριστόδουλο Ξηρό ως δεινός εκτελεστής. Προσήχθη στις 25/07/2002 από το σπίτι του στο Ελληνικό Αττικής με τη συμμετοχή των ΕΚΑΜ, καθώς εθεωρείτο ιδιαίτερα επικίνδυνος. Αν και τις πρώτες ώρες της ανάκρισης εμφανίστηκε αρνητικός, σύντομα ομολόγησε τη συμμετοχή του στην τρομοκρατική οργάνωση από το 1983 έως το 1988. Καταδίκασε τη δράση της και ζήτησε συγνώμη από όσους έβλαψε. Παράλληλα, έδωσε πληροφορίες για τη δομή και τα μέλη. Την ίδια στάση μεταμέλειας διατηρεί έως σήμερα. Θεωρήθηκε από τους συγκατηγορούμενούς του ότι συνεργάστηκε με τις Αρχές.

Κατηγορήθηκε για συμμετοχή στην οργάνωση, προμήθεια, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών, διακεκριμένη οπλοκατοχή, και για συνολικά 10 ενέργειες. Καταδικάστηκε σε 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε υποθέσεις δολοφονίας και σε ληστεία με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας. Έχει αποφυλακιστεί.

Διονύσης Γεωργιάδης, "Αλέξης"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1976 στη Θεσσαλονίκη. Πολύ στενός φίλος του μικρότερου γιου της οικογένειας Ξηρού, Νίκου (ο οποίος ουδέποτε είχε σχέση με την οργάνωση). Το 1998 μετακόμισε προς εύρεση εργασίας στην Αθήνα, όπου φιλοξενήθηκε στην κατοικία των Σάββα και Βασίλη Ξηρού. Ήταν το νεότερο μέλος της οργάνωσης Συνελήφθη στις 16/07/2002 στη Θεσσαλονίκη, απ' όπου μεταφέρθηκε με αεροπλάνο C-130 στη ΓΑΔΑ. Στις αρχικές του καταθέσεις αρνήθηκε τη συμμετοχή στην οργάνωση, αργότερα όμως δήλωσε ότι ουδέποτε υπήρξε συνειδητά μέλος και υποστήριξε ότι παρείχε προς τους αδελφούς Ξηρού ορισμένες εξυπηρετήσεις που κατά διαστήματα του ζητούσαν, χωρίς να του έχουν αναφέρει ότι ήταν μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης. Παράλληλα, αιτιολόγησε τις πράξεις του επικαλούμενος επιπολαιότητα και ανωριμότητα.

Καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη.

Νίκος Παπαναστασίου, "ιστορικός Νικήτας"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1952 στο Χουμνικό Νιγρίτας Σερρών, πολύ κοντά στην Τερπνή Σερρών όπου γεννήθηκε ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Συνελήφθη στις 26/07/2002 στα Λιόσια Αττικής. Αρνήθηκε τις κατηγορίες τόσο ενώπιον του εισαγγελέα όσο και κατά τη προανάκρισή του στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία. Οι μαρτυρίες του αποδίδουν ηγετικό ρόλο στην οργάνωση. Ο Κωνσταντίνος Τέλιος αναφέρει ότι όταν εξέφρασε αντιρρήσεις για τη συμμετοχή του στην οργάνωση, τον οδήγησαν στον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο και τον Νικόλαο Παπαναστασίου.

Κατηγορήθηκε για συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, διακεκριμένη οπλοκατοχή κατά συναυτουργία, απόπειρα ανθρωποκτονίας, ανθρωποκτονία από πρόθεση κατά συρροή και ληστεία μετά φόνου. Καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξη. Αθωώθηκε λόγω παραγραφής.

Λοιπά άτομα που σχετίζονται με την οργάνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γιάννης Σερίφης, "Σαρδανάπαλος"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1938. Στο παρελθόν είχε αναπτύξει έντονη αντιδικτατορική και συνδικαλιστική δράση. Αρνείται από την πρώτη στιγμή κάθε συμμετοχή ή ανάμιξη με τη 17Ν, επαναλαμβάνοντας ότι διαφωνεί ακόμα και ιδεολογικά. Ο Χριστόδουλος Ξηρός αναφέρει στην απολογία του ότι ο Γιάννης Σερίφης τον έφερε σε επαφή με τον Δημήτρη Κουφοντίνα το 1983. Επίσης έφερε σε επαφή τον ξάδελφό του Παύλο Σερίφη με τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο.

Κατηγορήθηκε για σύσταση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, και για διακεκριμένη οπλοκατοχή. Αθωώθηκε στη δίκη.

Ανέστης Παπαναστασίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείς το 1961 στο Χουμνικό Νιγρίτας Σερρών. Ξάδελφος του Νίκου Παπαναστασίου. Ήταν ο τελευταίος από τους συλληφθέντες. Θεωρήθηκε περιφερειακό μέλος της οργάνωσης. Τα εις βάρος του στοιχεία ήταν ένα χειρόγραφο σχεδιάγραμμα του στρατοπέδου των Σερρών και ένα χειρόγραφο σημείωμα με συνωμοτικούς κανόνες, που βρέθηκε στη γιάφκα της 17Ν, στην οδό Πάτμου. Για το σχεδιάγραμμα του στρατοπέδου παραδέχτηκε ότι το έφτιαξε ο ίδιος για λόγους ασφαλείας, όταν υπηρετούσε τη θητεία του εκεί, το 1984. Αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με την υπόθεση καθώς, όπως είπε στην απολογία του στον εφέτη ειδικό ανακριτή, η δράση της 17Ν την οποία χαρακτήρισε μιλιταριστική είναι αντίθετη με την ιδεολογία του.

Κατηγορήθηκε για συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση. Αθωώθηκε στη δίκη.

Αγγελική Σωτηροπούλου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννηθείσα το 1962 στην Αθήνα. Θεωρήθηκε ότι εντάχθηκε στην οργάνωση το 1986 από τον Χριστόδουλο Ξηρό. Πρώην σύζυγος του Σάββα Ξηρού και σύντροφος του Δημήτρη Κουφοντίνα, με τον οποίο παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο στις 11/12/2002 στις φυλακές Κορυδαλλού. Συνελήφθη στις 17/09/2002 στο γραφείο της δικηγόρου Ιωάννας Κούρτοβικ, η οποία διατέλεσε συνήγορός της στη δίκη. Η ίδια αρνήθηκε οποιαδήποτε ανάμειξή της στην οργάνωση και δηλώνει ότι ουδέποτε της είχαν κινήσει υποψίες οι δραστηριότητες του Σάββα και του Δημήτρη. Τον τελευταίο τονίζει ότι τον ήξερε μόνο ως Δημήτρη Λαμπρόπουλο και υποστηρίζει ότι ήταν εκείνη που τον γνώρισε στον Σάββα.

Κατηγορήθηκε για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, προμήθεια και κατοχή εκρηκτικών υλών κατά συναυτουργία και διακεκριμένη περίπτωση οπλοκατοχής κατά συναυτουργία. Αθωώθηκε στη δίκη.

Γιάννης Σκανδάλης, "Κόμης"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σκοτώθηκε σε τροχαίο τον Δεκέμβριο του 1994 στο Γύθειο και ο συγγενικός του κύκλος είχε αφήσει τότε υπονοούμενα ότι ήταν ενέργεια μυστικών υπηρεσιών. Ο Χριστόδουλος Ξηρός είχε καταθέσει ότι τον γνώριζε από τον Δημήτρη Κουφοντίνα.

Σύμφωνα με την Αστυνομία, ήταν υπαρχηγός του ΟΕΜ (Ουδετερόφιλο Ελλαδικό Μέτωπο) του γιατρού Γιάννη Τσιρώνη, με τον οποίο είχαν γνωριστεί κατά τη δράση τους στα χρόνια της δικτατορίας. Ο Τσιρώνης πέθανε το 1978, όταν δυνάμεις των ΕΚΑΜ προσπάθησαν να τον βγάλουν από το σπίτι του στο Παλαιό Φάληρο στο οποίο είχε ταμπουρωθεί. Λίγες ημέρες αργότερα ο Σκανδάλης συλλαμβάνεται αλλά αποφυλακίζεται ύστερα από απεργία πείνας. Γνωστός στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, όπως και στον αναρχικό χώρο, με ιδιαίτερες συμπάθειες. Ηταν γνωστός και ως «Τζο» στην περιοχή των Εξαρχείων. Οι μηνύσεις που είχε καταθέσει κατά των βασανιστών της χούντας, οι οποίοι σύμφωνα με συγκρατούμένους του τον είχαν βασανίσει χωρίς οίκτο, δεν εκδικάστηκαν ποτέ αφού μπήκαν όλες στο αρχείο.

Οζτούρκ Γιαβούζ (Ozturk Yavouz), "Αποστόλης" ή "Τούρκος"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εντάχθηκε στην οργάνωση πριν από το 1984. ο Χριστόδουλος Ξηρός ανέφερε ότι ήταν "οικονομικός πρόσφυγας και τορναδόρος". Έχει πεθάνει από έμφραγμα, αν και ορισμένες πηγές της Αστυνομίας αναφέρουν ότι βρίσκεται ακόμη εν ζωή.

Κανέλλος Ζαμπούφλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φίλος και συγκάτοικος του Χριστόδουλου Ξηρού, μέσω του οποίου γνωρίστηκε με τον Βασίλη Τζωρτζάτο. Πέθανε από πνευμονικό οίδημα σε ηλικία 33 ετών.

Δράση της οργάνωσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1970[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

• 23/12/1975 - Ψυχικό, οδός Βασιλίσσης Φρειδερίκης 5, δολοφονία του σταθμάρχη (αρχηγού) της CIA στην Αθήνα Ρίτσαρντ Γουέλς.
• 14/12/1976 - Παλαιό Φάληρο, δολοφονία του απότακτου αξιωματικού της Αστυνομίας Πόλεων, βασανιστή κατά τη Δικτατορία Ευάγγελου Μάλλιου.

1980[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

• 16/01/1980 - Παγκράτι, δολοφονία του υποδιοικητή των ΜΑΤ Παντελή Πέτρου και του σωματοφύλακα και οδηγού του Σωτήρη Σταμούλη.
• 08/11/1983 - Ψυχικό, απόπειρα δολοφονίας των χωροφυλάκων Αργυρόπουλου και Τατζημπίρου.
• 15/11/1983 - Ψυχικό, δολοφονία του Τζορτζ Τσάντες, πλοίαρχου του αμερικάνικου πολεμικού ναυτικού και του οδηγού του Νίκου Βελούτσου.
• 03/04/1984 - Ελληνικό, απόπειρα δολοφονίας του Αμερικάνου αρχιλοχία Ρόμπερτ Τζάντ.
• 24/12/1984 - Πετράλωνα, ληστεία στο υποκατάστημα της Εθνικής τράπεζας. Κατά την διάρκεια της ληστείας τα μέλη της 17Ν δολοφόνησαν τον αστυφύλακα Χρήστο Μάττη που ήταν σκοπός στην τράπεζα.^[5]

• 21/02/1985 - Κολωνάκι, δολοφονία του Νίκου Μομφεράτου, εκδότη της εφημερίδας Απογευματινή και του οδηγού του Παναγιώτη Ρουσσέτη.
• 26/12/1985 - Καισαριανή, οδός Ευφρονίου, ξενοδοχείο Ντιβάνι Κάραβελ, βομβιστική επίθεση σε κλούβα των ΜΑΤ με παγιδευμένο αυτοκίνητο, νεκρός ο αρχιφύλακας Νίκος Γεωργακόπουλος, Βαριά τραυματισμένος ο αστυνομικός Νίκος Λουρίδας και άλλοι 13 αστυνομικοί τραυματίες.
• 08/04/1986 - Κολωνάκι, οδός Κανάρη, δολοφονία του βιομηχάνου πρόεδρου του Δ.Σ. της Χαλυβουργικής Δημήτρη Αγγελόπουλου.
• 05/10/1986 - Αθήνα, ταυτόχρονη έκρηξη βόμβών στο Υπουργείο Συγκοινωνιών, στο δημόσιο ταμείο Καλαμακίου, στην εφορεία Αμαρουσίου και στην εφορία Νέας Φιλαδέλφειας.
• 01/03/1988 - Ψυχικό - Λεωφ. Κηφισίας - δολοφονία Αλέξανδρου Αθανασιάδη
• 10/01/1989 - Ζωγράφου, πυροβολείται στα πόδια ο εισαγγελέας Κωνσταντίνος Ανδρουλιδάκης που πεθαίνει στο νοσοκομείο λίγες μέρες αργότερα.
• 18/01/1989 - Χαλάνδρι, πυροβολείται στα πόδια ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Π. Ταρασουλέας.
• 22/02/1989 - Αθήνα, εκρήξεις σε τρία πολυτελή διαμερίσματα πολιτών (που ήταν προς ενοικίαση).
• 08/05/1989, Ψυχικό - Ψυχικό, απόπειρα δολοφονίας του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Πέτσου με βομβιστική επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο.
• 26/09/1989 - Κολωνάκι, δολοφονία του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Παύλου Μπακογιάννη με πιστόλι.
• 24/12/1989 - Συκούριο Λάρισας, επιδρομή στο στρατόπεδο Συκουρίου, αρπαγή όπλων, 60 ρουκετών, χειροβομβίδων και σφαιρών.

1990[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

• 03/02/1990 - Ευαγγελισμός, οδός Βασιλίσσης Σοφίας, αρπαγή 2 μπαζούκας από το πολεμικό μουσείο.
• 15/05/1990 - Εκάλη, βόμβα σε οικοδομή, εμπρησμοί σε οικόπεδα.
• 10/09/1990 - Μαρούσι, λεωφόρος Κηφισίας, ρουκέτα στην Procter & Gamble.
• 20/11/1990 - Νέα Ερυθραία, απόπειρα δολοφονίας του επιχειρηματία Βαρδή Βαρδινογιάννη με τρεις ρουκέτες.
• 16/12/1990 - Κολωνάκι, οδός Βασιλίσσης Σοφίας, εκτόξευση δυο ρουκετών στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• 25/01/1991 - Αθήνα, έκρηξη στα υποκαταστήματα της τράπεζας Citibank στο Χαλάνδρι, και την Αγία Παρασκευή, στην τράπεζα Barclay's στο Μαρούσι και στο γραφείο του Γάλλου στρατιωτικού ακολούθου.
• 28/01/1991 - Πανεπιστημίου, ρουκέτα στο κατάστημα της τράπεζας American Express.
• 29/01/1991 - Αμπελόκηποι. Λεωφόρος Κηφισίας, ρουκέτα κατά της εταιρίας BP.
• 10/03/1991 - Αθήνα, περιοχή Ακροπόλεως, μπαράζ βομβιστικών επιθέσεων σε τουριστικά λεωφορεία.
• 12/03/1991 - Γλυφάδα, νεκρός ο Αμερικανός στρατιώτης Ρόναλτ Στιούαρτ (Ronald O. Stewart) σε βομβιστική επίθεση.
• 31/03/1991 - Νέα Πεντέλη, περιοχή Κεφαλάρι, ρουκέτα κατά του ξενοδοχείου «Πεντελικόν».
• 26/04/1991, - Πειραιάς, έκρηξη σε ρυμουλκό πλοίο της εταιρίας Καραπιπέρη.
• 02/05/1991 - Άγιοι Ανάργυροι, ρουκέτα εναντίον των γραφείων της ΔΕΗ.
• 07/05/1991 - Μαρούσι, λεωφόρος Κηφισίας, δυο ρουκέτες εναντίον των γραφείων της Siemens.
• 16/05/1991 - Ασπρόπυργος, δυο ρουκέτες κατά της τσιμεντοβιομηχανίας Χάλυψ.
• 31/05/1991 - Αταλάντη, δυο ρουκέτες κατά της εταιρίας Löwenbrau.
• 16/07/1991 - Ψυχικό, απόπειρα δολοφονίας του Τούρκου επιχειρηματία και διπλωματικού υπαλλήλου Ντενίζ Μπουλούκμπαση.
• 07/10/1991 - Παγκράτι, δολοφονία του Τούρκου διπλωματικού υπαλλήλου Τσετίν Γκιοργκιού (Cetin Gorgu).
• 02/11/1991 - Εξάρχεια, οδός Χαριλάου Τρικούπη, νεκρός από εκτόξευση ρουκέτας σε λεωφορείο των ΜΑΤ ο αστυφύλακας Γιάννης Βαρής.
• 20/11/1991 - Σεπόλια, συμπλοκή μελών της 17Ν με αστυνομικούς.
• 08/12/1991 - Αμπελόκηποι, δυο ρουκέτες στη Βιοχάλκο.
• 23/03/1992 - Αμπελόκηποι, οδός Λουίζης Ριανκούρ, η αστυνομία έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με μέλη της 17Ν την ώρα που έκαναν πρόβα επίθεσης.
• 14/07/1992 - Σύνταγμα, εκτόξευση ρουκέτας με στόχο τον υπουργό οικονομικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη Γιάννη Παλαιοκρασσά. Τραυματίζεται θανάσιμα ο διερχόμενος 22χρονος Θάνος Αξαρλιάν.
• 28/11/1992 - Νέα Φιλαδέλφεια, ρουκέτα κατά του ΔΟΥ Φιλαδέλφειας.
• 03/12/1992 - Μαρούσι, έκρηξη στη ΔΟΥ Αμαρουσίου.
• 21/12/1992 - Μαρούσι, απόπειρα δολοφονίας του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Λευτέρη Παπαδημητρίου.
• 12/02/1993 - Μοσχάτο, έκρηξη στη ΔΟΥ Μοσχάτου.
• 23/02/1993 - Χαλάνδρι, έκρηξη στη ΔΟΥ Χαλανδρίου.
• 03/03/1993 - Περιστέρι, έκρηξη στη Β' ΔΟΥ Περιστερίου.
• 09/03/1993 - Πετρούπολη, έκρηξη στη ΔΟΥ Πετρούπολης.
• 26/03/1993 - Αθήνα, μπαράζ εκρήξεων σε αυτοκίνητα πολιτών.
• 02/04/1993 - Αθήνα, μπαράζ εκρήξεων σε αυτοκίνητα πολιτών.
• 24/01/1994 - Κολωνάκι, δολοφονία του πρώην διοικητή της Εθνικής Τράπεζας επί κυβέρνησης ΝΔ Μιχάλη Βρανόπουλου.
• 11/04/1994 - Χολαργός, έκρηξη στην εταιρία Miele.
• 18/05/1994 - Αμπελόκηποι, λεωφόρος Κηφισίας, ρουκέτα κατά του κτιρίου της εταιρείας IBM.
• 04/07/1994 - Παλαιό Φάληρο, δολοφονία του συμβούλου της τουρκικής πρεσβείας Ομέρ Σιπαχίογλου.
• 19/12/1994 - Χαλάνδρι, έκρηξη στην τράπεζα Citibank Χαλανδρίου.
• 15/03/1995 - Παιανία, δυο ρουκέτες κατά του Mega Channel.
• 03/10/1996 - Κυψέλη, έκρηξη ωρολογιακού μηχανισμού σε αυτοκίνητο του αξιωματικού της Πολεμικής Αεροπορίας Αντώνιου Ρούσσου
• 28/05/1997 - Πειραιάς, δολοφονία του ελληνο-βρετανού εφοπλιστή Κώστα Περρατικού.
• 03/02/1998 - Αθήνα, εκρήξεις βομβών σε δυο υποκαταστήματα McDonald's.
• 19/02/1998 - Αθήνα, εκρήξεις σε αντιπροσωπείες αυτοκινήτων.
• 09/12/1998 - Αμπελόκηποι, έκρηξη στην Εθνική Τράπεζα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
• 07/04/1998 - Κυψέλη, ρουκέτα στο υποκατάστημα της Citibank.
• 31/03/1999 - Εξάρχεια, ρουκέτα κατά των γραφείων του ΠΑΣΟΚ στην Χ. Τρικούπη.
• 03/04/1999 - Γαλάτσι, ρουκέτα κατά των γραφείων του ΠΑΣΟΚ.
• 16/05/1999 - Χαλάνδρι, ρουκέτα στο σπίτι του Γερμανού πρέσβη Άλμπερτ Κούνα.

2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

• 08/06/2000 - Ψυχικό, δολοφονείται ο Βρετανός στρατιωτικός ακόλουθος Στήβεν Σόντερς.^[1]

Η δίκη της 17 Νοέμβρη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κατηγορούμενοι ως μέλη της "17 Νοέμβρη" δικάστηκαν το 2003 σε μια πολύμηνη δίκη που προξένησε το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Δικάστηκαν ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων.

Η παραπομπή τους σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου προκάλεσε δημόσιες συζητήσεις για τη συνταγματικότητα της, καθώς το Σύνταγμα στο άρθρο 97 παρ. 1 προβλέπει ότι τα πολιτικά εγκλήματα δικάζονται μόνο από Μεικτά Ορκωτά Δικαστήρια, που αποτελούνται από τρεις τακτικούς δικαστές και τέσσερις ενόρκους. Ανέκυψε σχετικά το ερώτημα κατά πόσο τα εγκλήματα της ΕΟ 17Ν ήταν πολιτικά. Υποστηρίχθηκαν σχετικά δύο κυρίως απόψεις. Η μία απέρριπτε το χαρακτηρισμό των εγκλημάτων της Οργάνωσης ως πολιτικών με το επιχείρημα ότι εγκλήματα κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος δεν είναι πολιτικά και ότι η σχετική διάταξη του Συντάγματος σκοπό έχει να προστατεύσει αυτούς που αντιστέκονται σε δικτατορικά καθεστώτα. Η δεύτερη άποψη τασσόταν με το χαρακτηρισμό των εγκλημάτων ως πολιτικών με το επιχείρημα ότι το Σύνταγμα δε διακρίνει κατά ποιου πολιτεύματος στρέφονται τα εγκλήματα αλλά μόνο αν κίνητρό τους είναι η πολιτική ιδεολογία, αφού δεν ορίζει ευνοϊκή μεταχείριση γι' αυτά παρά μόνο την εκδίκασή τους από ενόρκους.

Τελικά το δικαστήριο δέχθηκε ότι τα εγκλήματα δεν είναι πολιτικά και ότι ορθώς παραπέμφθηκαν σε δίκη ενώπιόν του οι κατηγορούμενοι ως μέλη της 17Ν. Στη σχετική παρεμπίπτουσα απόφασή του δέχθηκε "ως πολιτικό έγκλημα εκείνο που απευθύνεται αμέσως κατά της πολιτείας και τείνει στην ανατροπή ή αλλοίωση της καθεστηκυίας τάξης που υπάρχει σύμφωνα με το ισχύον πολίτευμα. Κάθε άλλο έγκλημα δεν υπάγεται στην έννοια του πολιτικού εγκλήματος, έστω κι αν τελέστηκε από το δράστη με αφορμή τα πολιτικά του φρονήματα." Οι συλληφθέντες κατηγορούνταν για τη διάπραξη σωρείας εγκλημάτων, μεταξύ άλλων και σύστασης, συμμορίας, κατοχής εκρηκτικών υλών, ανθρωποκτονιών, ληστειών κ.λπ., τα οποία κατά την κρίση του δικαστηρίου δεν έτειναν στην ανατροπή του πολιτεύματος^[6]. Οι περισσότεροι καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης και βρίσκονται στις φυλακές Κορυδαλλού.

Το Δεκέμβριο του 2005 άρχισε στο Πενταμελές Εφετείο η δίκη σε δεύτερο βαθμό των μελών της οργάνωσης, η οποία ολοκληρώθηκε ενάμισι χρόνο και 250 συνεδριάσεις μετά, στις 14 Μαΐου 2007. Η απόφαση μείωσε ελαφρά -αν και όχι ουσιαστικά- τις πρωτόδικες ποινές των κατηγορουμένων. Δυο από τους κατηγορούμενους, ο Θωμάς Σερίφης και ο Σωτήρης Κονδύλης αποφυλακίστηκαν έχοντας συμπληρώσει τον προβλεπόμενο χρόνο κάθειρξης για την υποβολή αίτησης αποφυλάκισης.^[7]

Οι ποινές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ποινές που αποδόθηκαν είναι οι εξής:

• Αλέξανδρος Γιωτόπουλος:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 21 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή (ηθικός αυτουργός) σε 19 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις, συμμετοχή στη 17Ν.
  • Εφετειακή απόφαση: 17 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για ηθική αυτουργία σε 17 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στη 17Ν
• Δημήτρης Κουφοντίνας:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 13 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 11 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στη 17Ν.
  • Εφετειακή απόφαση: 11 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 11 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στη 17Ν.
• Χριστόδουλος Ξηρός:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 10 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 8 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στη 17Ν.
  • Εφετειακή απόφαση: 6 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 6 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στην οργάνωση.
• Σάββας Ξηρός:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 6 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 5 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στη 17Ν.
  • Εφετειακή απόφαση: 5 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 5 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στην οργάνωση.
• Βασίλης Τζωρτζάτος:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 3 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 5 δολοφονίες, εκρήξεις ληστείες και συμμετοχή σε 4 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στην οργάνωση.
  • Εφετειακή απόφαση:4 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 4 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στην οργάνωση.
• Βασίλης Ξηρός:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για συνέργεια σε ανθρωποκτονία, ληστείες, έκρηξη και συμμετοχή στην οργάνωση.
  • Εφετειακή απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για απλή συνέργεια σε δολοφονία, συμμετοχή σε ληστείες, έκρηξη και συμμετοχή στην οργάνωση.
• Ηρακλής Κωστάρης:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 1 φορά ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, ληστεία και συμμετοχή στην οργάνωση.
  • Εφετειακή απόφαση: 1 φορά ισόβια και 23 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, ληστεία και συμμετοχή στην οργάνωση.
• Θωμάς Σερίφης:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 17 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη με ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
  • Εφετειακή απόφαση: 8 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε μια ληστεία, αθώος για όλες τις άλλες πράξεις με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
• Κώστας Τέλιος:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε δολοφονία, ληστεία, και έξρηξη με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
  • Εφετειακή απόφαση: 22 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε δολοφονία και ληστεία, με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
• Κώστας Καρατσώλης:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη.
  • Εφετειακή απόφαση: 17 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη.
• Διονύσης Γεωργιάδης:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 9 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη.
  • Εφετειακή απόφαση: 8 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη.
• Πάτροκλος Τσελέντης:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε υποθέσεις δολοφονίας και ληστεία, με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
  • Εφετειακή απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε υποθέσεις δολοφονίας και σε ληστεία με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
• Σωτήρης Κονδύλης:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε ληστεία και έκρηξη με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
  • Εφετειακή απόφαση: 11 χρόνια και 3 μήνες κάθειρξη για συμμετοχή σε υπόθεση ληστείας και έκρηξη με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.
• Νίκος Παπαναστασίου:
  • Πρωτόδικη απόφαση: 8 χρόνια για συμμετοχή στην οργάνωση.
  • Εφετειακή απόφαση: Παύει η ποινική του δίωξη λόγω παραγραφής.
• Γιάννης Σερίφης:
  • Πρωτόδικη απόφαση: Αθώος, αλλά ασκήθηκε έφεση από τον εισαγγελέα.
• Αγγελική Σωτηροπούλου:
  • Πρωτόδικη απόφαση: Αθώα, ασκήθηκε έφεση από τον εισαγγελέα.
  • Εφετειακή απόφαση: Κρίνεται αθώα.
• Θεολόγος Ψαραδέλλης:
  • Πρωτόδικη απόφαση: Κρίνεται αθώος.
• Ανέστης Παπαναστασίου:
  • Πρωτόδικη απόφαση: Κρίνεται αθώος.
    ^[8]

Πηγή ➤http://el.wikipedia.org/ 
Πηγή ➤