Police-Voice blog ➤
Κι επισήμως δραπέτης λοιπόν ο Χριστόδουλος Ξηρός, καθώς δεν εμφανίστηκε στον Κορυδαλλό μεσάνυχτα παρά 1.
Αυτό είναι ένα αδιάψευστο δεδομένο. Όπως αδιάψευστο δεδομένο αποτελούν οι δηλώσεις του δικηγόρου Φραγκίσκου Ραγκούση που εκπροσωπεί ως νομικός παραστάτης τον Χριστόδουλο, αλλά και τη Συνωμοσία, πως
πρόκειται για μια πολιτική απόδραση με στόχο να δηλώσει παρόν στις διεργασίες του ένοπλου αντάρτικου πόλης. Τόμπολα. Ιδού το πάντρεμα και το ύψος της απειλής.
Από εδώ ακριβώς ξεκινούν οι φενάκες και οι μυθοπλασίες, πάνω στις οποίες ποντάρει με απροκάλυπτο γκεμπελισμό ο δένδιας και η αντιτρομοκρατική, προκειμένου να δημιουργήσουν το εποικοδόμημα στερέωσης νέων ανελεύθερων προϋποθέσεων επιβολής αντιδημοκρατικών και αντικοινωνικών μέτρων. Και το κάνουν άριστα, έχοντας ως εφαλτήριο το μηχανισμο προπαγάνδας του υπουργείο που μεταφέρει "πληροφορίες" και "εκτιμήσεις" προκάτ προς τα συνεργαζόμενα κι εξαρτώμενα ΜΜΕ και κυρίως τα τηλεοπτικά.
Όμως ποιος είναι ο Χριστόδουλος Ξηρός; Ποια η διαχρονική θέση του Μανώλη της 17Ν στον ιστορικό ρόλο της οργάνωσης, πλην αυτού του αναπληρωματικού πίσω από τον Κουφοντίνα εκτελεστή; Πάγια θέση και αρχή της οργάνωσης, όπως και όλων όσες ακολούθησαν, ήταν η οριζόντια "διοίκηση", δίχως εσωστρέφειες και primus inter pares αβανγκαρντιστές. Όμως το κοινωνικό προφίλ των μελών όταν εξαρθρώθηκε, άλλα απέδειξε και κατέδειξε.
Μάλιστα, αφήνοντας τρομερά έκθετο τον ή τους συντάκτες προκήρυξης της οργάνωσης για τη δολοφονία του πλοιάρχου Τζορτζ Τσάντες και του οδηγού του Νίκου Βελούτσου στις 15 Νοεμβρίου 1983, όταν μεταξύ άλλων έγραφαν για κάποιους θαμώνες των Εξαρχείων. " Έτσι αντίθετα απ' ο,τι υποστηρίζουν ορισμένοι καραγκιόζηδες των Εξαρχείων για να δικαιολογήσουν την απραξία τους, ότι τάχα δε γίνεται τίποτε με μια εκτέλεση γιατί ο ιμπεριαλισμός τον αντικαθιστά αμέσως...". Οι "τσαρλατάνοι" όμως, στους οποίους απευθυνόταν, όταν ανακρίθηκαν ή κατέθεσαν σε δίκες, το έκαναν με λόγο και στρουκτούρα κατά πολύ ανώτερο από αυτό που θα μπορούσαν να αρθρώσουν η πλειοψηφία των μελών της στρογγυλής (!) τράπεζας της 17Ν.
Η διεύρυνση της οργάνωσης το 1983, όταν άνοιξε το δεύτερο κύκλο δράσης με νέα μέλη, μεταξύ των οποίων ο Χριστόδουλος, την όπλισε με πιστόλια, αλλά δεν την ενίσχυσε ή την "φόρτισε" ιδεολογικά. Αρχηγός υπήρξε, ήταν ένας και φυσικά όχι ο Κουφοντίνας, ο οποίος πήρε τα κλειδιά κάπου στο 1995 όταν ο μέντορας όλων "κουράστηκε" και είδε οτι η ένοπλη πάλη προσέκρουσε στο -με τους δικούς του όρους- αδιέξοδο της απάθειας και της ευμάρειας. Απλώς -ο αρχηγός- είχε την ευφυία και τη απαράμιλλη τέχνη να υποδεικνύει ή και να του προτείνονται στόχοι, τους οποίους "έντυνε" με το ιδεολογικό αίτιο και αιτιατό, επιδιώκοντας και την εσωτερική και την εξωτερική αποδοχή. Κάτι που ειδικά για την 17Ν υπήρξε φετίχ.
Πως λοιπόν ο Χριστόδουλος μπορεί να εμπνεύσει ή να δρομολογήσει εξελίξεις στο σύγχρονο αντάρτικο πόλης, στη μορφή και στη διάσταση που έχει λάβει, καθώς έξω από το δεδομένο χαρακτήρα του μέλους της 17Ν, είναι ένα πουκάμισο αδειανό;
Πως ένας 56χρονος, ο οποίος στο καιρό του δεν μπορούσε και δεν είχε τα φόντα να καθορίσει παρά μόνο να εκτελέσει θα το κάνει σήμερα, όταν αυτοί με τους οποίους εμφανίζεται πως θα ηγηθεί υπολείπεται παρασάγγες σε ιδεαλιστικό- ρεαλιστικο- μορφωτικό επίπεδο; Για ιδεολογικό δε, δεν συζητάμε, καθώς ο Χριστόδουλος ουδέποτε διαμόρφωσε πολιτική θέση μέσα στην 17Ν. Μια ιδεολογική θέση που σε σύγκριση με αυτή της Συνωμοσίας, διαχωρίζεται και κατακρημνίζεται ανάμεσα σε χαοτικά αβαθή κυβικά επίπεδα.
Με τη σύλληψη του ο Κουφοντίνας είχε δηλώσει το τέλος εποχής της 17Ν. Αυτός ήταν ο δεύτερος μετά τον ιστορικό αρχηγό, ηγέτης της οργάνωσης, αυτός έχει το σαρανταπεντάρι και την ιστορική υποχρέωση να μανιπουλάρει στο μέτρο που μπορεί και στο βαθμό που του αναλογεί, τις όποιες σύγχρονες εξελίξεις. Και γι αυτό το λόγο, αν και κάτι θα πρέπει να περιμένουμε με ειλικρινή αδημονία, είναι η δική του τοποθέτηση.
Για το νόημα και το πνεύμα της απόδρασης Χριστόδουλου, όπως όμως και κυρίως για το που θα προσανατολιστεί η νέα εποχή στη διαχρονική διαλεκτική της τρομοκρατίας. Και στο όπλο της κριτικής και στη κριτική των όπλων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου