Δεύτε είδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός…

Police-Voice blog ➤
Δεύτε είδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός… (τροπάριο του όρθρου των Χριστουγέννων)

Το συγκεκριμένο τροπάριο αν το ακούσει κάποιος για πρώτη φορά θα νομίσει ότι αναφέρεται στο τόπο γέννησης του Χριστού. Αν το αναλύσει όμως κανείς σε βάθος θα πρέπει να αναρωτηθεί ή να αναρωτηθούμε όλοι μας, ο Χριστός γεννήθηκε μόνο στο ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ ή και μέσα στις καρδιές μας; 

Φτάσαμε μία μέρα πριν από τα Χριστούγεννα τα οποία περιμένουμε με λαχτάρα όπως και κάθε χρόνο. Πως θα τα εορτάσουμε όμως κοσμικά ή πνευματικά;

Για τους περισσότερους βέβαια Χριστούγεννα σημαίνουν, δώρα, πολύχρωμα στολίδια στους δρόμους και στις πλατείες, στολισμένες και φωταγωγημένες βιτρίνες των καταστημάτων, φωτάκια που αναβοσβήνουν στα μπαλκόνια, στολισμένα χριστουγεννιάτικα δένδρα στις πλατείες των πόλεων και των χωριών, πλούσια τραπέζια, προσκλήσεις σε ρεβεγιόν (σχεδόν ταυτόχρονα με την Ακολουθία του Όρθρου και τη Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων), συναγωνισμός των καναλιών για το ποιο θα ανεβάσει το καλύτερο εορταστικό πρόγραμμα και γενικά κοσμικές εκδηλώσεις.

Τα υλικά αγαθά με μέτρο και λογική δεν τα απορρίπτει κανείς, μας είναι απαραίτητα. Αλλά όταν αυτά είναι ο μοναδικός σκοπός και αν την εορτή των  Χριστουγέννων την έχουμε ταυτοποιήσει απόλυτα με αυτά, χωρίς να μας ενδιαφέρει ο πνευματικός εορτασμός τους ή να τον απορρίπτουμε, είναι σαν να μιλάμε για Χριστούγεννα χωρίς Χριστό.

Τα Χριστούγεννα όμως έχουν  βαθύτερο πνευματικό και αγιολογικό νόημα. Δεν είναι εθνική επέτειος ή κάποια επανάσταση. Η υμνογραφία της εκκλησίας αναφέρεται σε χρόνο ενεστώτα. Χριστός γεννάται δοξάσατε…, Η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει…. Τα Χριστούγεννα δεν εορτάζουμε ένα απλό γεγονός αλλά την ίδια την ενσάρκωση του Θεού. Αναφέρεται δε χαρακτηριστικά σε αυτό το γεγονός το Σύμβολο της Πίστεως «Κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα». Ενσαρκώθηκε δηλαδή ο ίδιος ο Θεός με θαυμαστό και μοναδικό τρόπο. «Μυστήριο ξένον, ορώ και παράδοξον». Τα Χριστούγεννα λοιπόν εορτάζουμε την εμφάνιση του Θεανθρώπου στην ιστορία. Την ένωση του κτιστού πλάσματος, με τον ίδιο τον Άκτιστο Πλάστη και Θεό. «Εν αρχή ήν ο λόγος και ο λόγος ήν προς τον Θεόν και Θεός ήν ο Λόγος». Ο σκοπός δε αυτής της Θεϊκής παρέμβασης, είναι η Θέωση του ίδιου του ανθρώπου.

Εορτάζοντας πνευματικά τα Χριστούγεννα δεν κάνουμε τίποτα άλλο τελικά, απ’ το να ζούμε την αναδημιουργία μας από την κατάσταση στην οποία μας οδήγησε η αμαρτία. 
Το μήνυμα των Χριστουγέννων, είναι και πρέπει να είναι πιο έντονο στις ημέρες μας που οι συνάνθρωποι μας έρχονται αντιμέτωποι με τα προβλήματα τα οποία δημιουργήθηκαν με την κρίση και τα οποία πληροφορούμαστε καθημερινά . Δεν μπορεί ένας που θέλει να λέγεται αληθινός Χριστιανός να σκέφτεται  ότι τα Χριστούγεννα είναι μόνο μια περίοδος διασκέδασης και κάθε είδους καλοπέρασης αλλά περισυλλογής και αναζήτησης των χαμένων αξιών. Οι συνάνθρωποι μας και ειδικά αυτοί που βιώνουν εντονότερα τη κρίση, αυτές τις ημέρες μας χρειάζονται. Και δεν είναι απαραίτητο να τους προσφέρουμε υλικά αγαθά ή κάθε είδους ελεημοσύνη. Μια ευχή, μια λέξη συμπόνιας και στοργής, ένα χαμόγελο τους κάνει να ξεχάσουν, έστω και για λίγο τα προβλήματα τους.

 Πρέπει λοιπόν να προετοιμαστούμε κατάλληλα, για να αισθανθούμε την ευφροσύνη και την ουράνια αγαλλίαση που τόσο έχουμε που  ανάγκη και τότε θα κατανοήσουμε ότι ο Χριστός δεν γεννήθηκε μόνο στο ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ αλλά και μέσα στις καρδιές μας.




Πηγή ➤ cretefocus
Πηγή ➤