Το συγκλονιστικό γράμμα ενός πατέρα στον γιο του ...

Police-Voice blog ➤

Ένας ηλικιωμένος 80 χρονών καθόταν στον καναπέ του σπιτιού του μαζί με τον 45χρονο πολύ καλά μορφωμένο γιο του.

Ξαφνικά, ένα σπουργίτι κάθησε στο παράθυρο. Ο πατέρας τότε ρώτησε τον γιο του " Τι είναι αυτό? " και ο γιος του του απάντησε " Ένα σπουργίτι"

Μετά από μερικά λεπτά, ο πατέρας ξαναρώτησε τον γιο του " Τι είναι αυτό ?" και ο γιος του του απάντησε "Πατέρα, μόλις τώρα σου είπα ότι είναι ένα σπουργίτι "

Μετά από λίγο, ο ηλικιωμένος άντρας ρώτησε για 3η φορά "Τι είναι αυτό? " .

Εκείνη τη στιγμή, ο γιος του του απάντησε εκνευρισμένος " Είναι ένα σπουργίτι, σπουρ-γί-τι. "
Λίγο αργότερα, ο πατέρας ρώτησε για 4η φορά τον γιο του " Τι είναι αυτό" και τότε ο γιος του του  φώναξε

" Γιατί με ρωτάς συνέχεια το ίδιο πράγμα ενώ σου έχω πει οτι ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ" και συνεχισε "Δεν μπορεις να το καταλάβεις αυτό ?"

Λίγο αργότερα ο πατέρας πήγε στο δωμάτιό του και έφερε ένα ημερολόγιο που είχε κρατημένο πολλά χρόνια από τη γέννηση του γιου του. Άνοιξε μια σελίδα και ζήτησε από τον γιο του να του την διαβάσει.

Ο γιος του διάβασε στο ημερολόγιο :

" Σήμερα, ο τριών ετών γιος μου καθόταν μαζί μου στον καναπέ όταν ένα σπουργίτι ακούμπησε στο παράθυρό μας και ο γιος μου με ρώτησε 23 φορές τι ήταν και του απάντησα και τις 23 φορές πως πρόκειται για ένα σπουργίτι. Και τον αγκάλιαζα με όλη μου την αγάπη όλες τις 23 φορές που με ρώτησε. Δεν αισθάνθηκα ούτε για μια στιγμή εκνευρισμό που με ρώτησε τόσες πολλές φορές αλλά αγάπη για το παιδάκι μου που είναι τόσο μικρό και αθώο" .

Και για όσους δεν κατάλαβαν...προσθέτουμε και ένα γράμμα ενός πατέρα προς το γιο του που κάνει τον γύρο του διαδικτύου τον τελευταίο καιρό..

«Εάν μια μέρα με δεις "γέρο"...  εάν λερώνομαι όταν τρώω και δεν μπορώ να ντυθώ... έχε υπομονή. Θυμήσου πόσο καιρό μου πήρε για να σου τα μάθω...

Εάν όταν μιλάω μαζί σου επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα, μην με διακόπτεις, άκουσε με. Oταν ήσουν μικρός κάθε μέρα σου διάβαζα το ίδιο παραμύθι μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.

Όταν δεν θέλω να πλυθώ μην με μαλώνεις και μην με κάνεις να αισθάνομαι ντροπή... Θυμήσου όταν έτρεχα από πίσω σου και έβρισκες δικαιολογίες όταν δεν ήθελες να πλυθείς. Όταν βλέπεις την άγνοιά μου στις νέες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο και μη με κοιτάς ειρωνικά, εγώ είχα όλη την υπομονή να σου μάθω το αλφάβητο.

 Οταν κάποιες φόρες δεν μπορώ να θυμηθώ ή χάνω τον συνειρμό των λέξεων, δώσε μου χρόνο για να θυμηθώ και εάν δεν τα καταφέρνω μην θυμώνεις... Το πιο σπουδαίο πράγμα δεν είναι εκείνο που λέω αλλά η ανάγκη που έχω να είμαι μαζί σου και κοντά σου και να με ακούς.

Όταν τα πόδια μου είναι κουρασμένα και δεν μου επιτρέπουν να βαδίσω μην μου συμπεριφέρεσαι σαν να ήμουν ένα "βάρος",  έλα κοντά μου με τα δυνατά σου μπράτσα,  όπως έκανα εγώ όταν ήσουν μικρός και έκανες τα πρώτα σου βήματα.

Όταν λέω πως θα ήθελα να "πεθάνω"... μη θυμώνεις, μια μέρα θα καταλάβεις τι είναι αυτό που με σπρώχνει να το πω. Προσπάθησε να καταλάβεις πως στην ηλικία μου δεν ζεις, επιβιώνεις. Μια μέρα θα ανακαλύψεις ότι παρόλα τα λάθη μου πάντοτε ήθελα το καλύτερο για σένα, για να σου ανοίξω τον δρόμο.
 Αφιέρωσε μου λίγο από τον χρόνο σου, δώσε μου λίγο από την υπομονή σου, δώσε μου έναν "ώμο" για να ακουμπήσω το κεφάλι, με τον ίδιο τρόπο που το έκανα και εγώ για σένα.

Βοήθησέ με να περπατήσω, βοήθησέ με να τελειώσω τις ημέρες μου με αγάπη και υπομονή.
Σε αντάλλαγμα θα σου δώσω ένα χαμόγελο και την απέραντη αγάπη που πάντα έτρεφα και είχα για σένα.

Σε αγαπώ παιδί μου...»

Πηγή ➤ .vres-agrinio.