Police-Voice blog ➤
Αστυνομικό σώμα διαθέτει έναν θλιβερό και δυστυχώς ατελείωτο κατάλογο με θύματα που σκοτώθηκαν την ώρα του καθήκοντος ή αργότερα ένεκα αυτού και φυσικά έναν ακόμα με τους τυχερούς που έζησαν, με τις όποιες σωματικές βλάβες "κέρδισαν".
Θύματα στο βωμό της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, απέσπασαν για
λίγο τη συμπάθεια κάποιων και μετά ξεχάστηκαν. Έμειναν μια πικρή ανάμνηση για τους οικείους τους και την υπηρεσιακή τους οικογένεια. Το έγκλημα δρα εξελισσόμενο και με αυξανόμενη βία. Οι πολιτικές επιθέσεις κλιμακώνονται οργανωμένα. Πολλές φορές οι θύτες τους καλυμμένοι πίσω από την ανωνυμία της κουκούλας ή του κράνους, προστατεύουν καλά τον πολιτικό τους χώρο και θέλουν να δείχνουν απλά ένα αγανακτισμένο πλήθος, που με αφορμή "κοινωνικές αδικίες" ή "ατυχήματα" ενεργούν ως αυτόκλητοι τιμωροί.
Η δικαιοσύνη αθωράκιστη σέρνεται πίσω από αθωωτικές αποφάσεις που εξοργίζουν όσους παλεύουν να περιορίσουν τα φαινόμενα βίας σε βάρος των ιδίων, αλλά προπάντων σε βάρος της ζωής και της περιουσίας των πολιτών. Η πολιτεία σιωπά ένοχα και μένει άπραγη, εξυπηρετώντας ακόμα κι έτσι όσους αγωνίζονται να επιβάλλουν την αναρχία. Και τα θύματα από την πλευρά της Αστυνομίας πολλαπλασιάζονται, βορά στις διαθέσεις οποιουδήποτε. Δεν ανησυχεί η Δημοκρατία μας. Η κοινωνία δεν ιδρώνει. Οι πολιτικοί δεν θα κρατήσουν ενός λεπτού σιγή στη Βουλή για κανένα τους, αφού δεν πλήττεται η Δημοκρατία από το θάνατο αστυνομικών.
Η παραβατικότητα των πολιτών αποδίδεται πολλές φορές στο νεαρό της ηλικίας. "Τα παιδιά" κρώζουν τα Μ.Μ.Ε.. Όμως και τα δικά μας θύματα είναι "παιδιά". Παιδιά που στήριξαν τις ελπίδες τους σ' ένα επάγγελμα που έμοιαζε ικανό να τους δώσει την ευκαιρία να προσφέρουν, αλλά και να ζήσουν αξιοπρεπώς. Να ζήσουν. Όμως δεν επιτρέπεται στα παιδιά της Αστυνομίας να "ζήσουν". Άλλωστε συνηθίζεται να χάνουν την παιδικότητά τους μόλις φορέσουν τη στολή. Οι άλλοι είναι παιδιά μέχρι τα 30. Ας είναι.....
Ο αφύσικος θάνατος δεν είναι αποδεκτός για κανέναν, ούτε πολίτη ούτε αστυνομικό. Το επάγγελμα του αστυνομικού είναι επιλογή. Ο θάνατος δεν είναι επιλογή. Οι βίαιοι θάνατοι πολιτών πουλάνε, κάνουν σκληρά πρωτοσέλιδα, γεμίζουν δελτία, δακρύβρεχτες εκπομπές. Οι άλλοι των αστυνομικών δεν πουλάνε το ίδιο, όμως δεν πονάνε λιγότερο. Στη δημοκρατία μας όμως η τιμή έχει κριτήρια κι είναι μόνο πολιτικά ή πολιτικής εκμετάλλευσης, όπως συνέβηκε πρόσφατα. Μόνοι απομείναμε. Ενός λεπτού σιγή λοιπόν στη μνήμη των συναδέλφων. Των δικών μας ανθρώπων. Κι ύστερα ενός λεπτού σιγή για τη Δημοκρατία που ψυχορραγεί.
Πηγή ➤ .bloko.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου