Police-Voice blog ➤
Μόλις λίγες μέρες περάσανε Βαγγέλη από τότε που έφυγες από κοντά μας...
Αδερφέ μου Βαγγέλη τα πραγματα είναι διαφορετικά χωρίς εσένα. Με την άφιξη μας στην υπηρεσία όλοι κοιτάμε το μηχανάκι σου, ξέρεις εκείνο που του βαζαμε ταινίες για να μην κρεμάσει... και μετά το βλέμμα καρφωμένο στο στερέωμα.
Σκέψεις σκέψεις σκέψεις... στον νου μου οι συζητήσεις μας, για την υπηρεσία, για το πώς θα επιχειρούμε, για τα λάθη μας, αλλά και πέρα από αυτά, για τις οικογένειές μας και πώς θα βοηθήσουμε ο ένας συνάδελφος τον άλλο.
Συζητήσεις για την Νάουσα, τους παραδοσιακούς χορούς, για το Άγιον Ορος και τα λόγια του Αγίου Παϊσίου, ξέρεις εσύ...
Τριαντατριών χρόνων ο Κύριος, 33 κι εσύ αδερφέ μου... Παράπονο δεν είχες ποτέ... Τυπικός, σεβαστικός, αποτελεσματικός. Πάντα με χαμόγελο... Και ξερεις τι λένε: «άνθρωπος που γελάει είναι καλός άνθρωπος». Όπως ήσουν εσύ.
Βαγγέλη, η σωτηρία της ψυχής σου είναι σίγουρη. Επάξια έχεις λάβει τον στέφανο των μαρτύρων, καθώς για ακόμη μια φορά έσπευδες για να βοηθήσεις τον συνάνθρωπό σου. Όπως μου είχες πει, όταν λαμβάνουμε ένα σήμα είναι σαν να ζητάνε βοήθεια η μάνα μας, η γυναίκα μας, το παιδί μας.
Βαγγέλη, ειμαι σίγουρος πως από εκεί που είσαι θα συνεχίσεις να βοηθάς και να σκεπάζεις την οικογένεια σου και όλους εμάς, τους συναδέλφους σου, καθώς και κάθε άνθρωπο που χρειάζεται βοήθεια.
Δώσε μας δύναμη, φώτιση και ομόνοια... Ξέρεις εσύ. Με το κομποσχοίνι μας θα σε καλούμε... Καλή αντάμωση αδερφέ μου...
ΥΓ: Κείμενο συναδέλφου του άτυχου αστυνομικού της ΔΙ.ΑΣ που έχασε την ζωή του εν ώρα καθήκοντος στον Άγιο Κοσμά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου