Γιώργος Παπαμελετίου! Ένας ΗΡΩΑΣ Καταδρομέας! – Η Μοίρα του ΞΕΦΤΙΛΙΣΕ τους Τούρκους στη Λευκωσία! (ΦΩΤΟ&ΒΙΝΤΕΟ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ)

Police-Voice blog ➤

Ο Έλληνας Αξιωματικός που βλέπετε στην φωτογραφία δεν είναι ο μέσος καθημερινός άνθρωπος, παρ’ ότι μιλώντας μαζί του, άθελα του, θα σας ξεγελάσει. Είναι άλλο ένα από τα σπάνια αγέρωχα λιοντάρια της Πατρίδας.

Ο Γιώργος Παπαμελετίου είναι τέκνο του μεγάλου στρατοπέδου του Έθνους, της Αρβανιτιάς, με καταγωγή από τα Δερβενοχώρια.

Γεννήθηκε το 1931 και από το 1955, ως Ανθυπολοχαγός της ΣΣΕ, ως το 1983 που αποστρατεύτηκε ως Ταξίαρχος, ήταν μια ζωή Καταδρομέας.

Ήταν ο Διοικητής της Α’ Μοίρας Καταδρομών το 1974, ο επικεφαλής της αερομεταφερόμενης Επιχείρησης «Νίκη», μοναδικής στα παγκόσμια χρονικά.

Περίφημη η απάντηση του, όταν ο Μανουράς του διαβίβασε την εκτίμηση του πιλότου πως δεν μπορούν να προσγειωθούν στο Αεροδρόμιο Λευκωσίας, διότι δέχονταν σφοδρά αντιαεροπορικά πυρά από παντού. Ο Παπαμελετίου ρώτησε «Έχει προσγειωθεί άλλο αεροπλάνο;». Όταν πήρε θετική απάντηση, είπε «τότε πες του πως θα προσγειωθούμε κι εμείς, αφού οι άλλοι τα κατάφεραν, δεν μπορεί ο Διοικητής να κόβει βόλτες στον αέρα». Για δε την απώλεια των κομμάντος, η Διμοιρία του ΔΕΑ (ΠΖ) Τσαμκιράνη, που σκοτώθηκαν στην κατάρριψη ενός εκ των Νοράτλας από φίλια πυρά, είπε με πίκρα «Εγώ για να χάσω τόσα παιδιά θα έπρεπε να κάνω τρία χρόνια πόλεμο».

Κι είχε δίκιο. Η επιμονή κι ο υποδειγματικός επαγγελματισμός με τον οποίο είχε εκπαιδεύσει τους άνδρες του, μαζί με το παράδειγμα ηγεσίας του και τα εξαίρετα στελέχη του, ήταν η κύρια αιτία των μικρών απωλειών στην μάχη και των νικών που κατήγαγε η Μοίρα σε βάρος του προαιώνιου εχθρού. Ο Μπικάκης, που με Διμοιρίτη των Ανθγο Κοϊμτσόγλου διέλυσαν ολόκληρη μονάδα αρμάτων και πεζικού και σταμάτησαν την προέλαση των Τούρκων μέσα στην υπόλοιπη Λευκωσία στον δεύτερο Αττίλα, ήταν προϊόν αυτής της εκπαίδευσης.

Ο Παπαμελετίου κράτησε την Λευκωσία και το αεροδρόμιο, αφού το τμήμα της Μοίρας εξευτέλισε τους Τούρκους, παρά την ιταμή στάση της Ειρηνευτικής Δύναμης, με Διοικητή του τμήματος τον Ανωγειανό Βασίλη Μανουρά, αυτόν που όταν ο Λαγάκος τον πήρε τηλέφωνο «Εδώ πρέσβυς Λαγάκος…» απαιτώντας, λόγω της εκεχειρίας, να παραδώσει το αεροδρόμιο στους ειρηνευτές, που ήταν στην περίμετρο του διάσπαρτο από τα μεμέτια που σκότωσαν οι Λοκατζήδες του Μανουρά, του απάντησε «εδώ Ταγματάρχης Μανουράς των ΛΟΚ, το αεροδρόμιο δεν το δίνω», μαζί με κάτι «γαλλικά».

Πέρασα ώρες πριν λίγα χρόνια στην παραλία του Ασπροπύργου μιλώντας μαζί του για τότε, για να γράψω ένα μεγάλο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο ιστορικό ένθετο της «Δημοκρατίας», για τον νικητή της μάχης στην Σχολή Γρηγορίου, τότε Ανθυπολοχαγό κ. Κοϊμτσόγλου, λαμπρό παράδειγμα ανδρείας και στρατιωτικού ηγητορα, και τον αδικοχαμένο ήρωα Μανώλη Μπικάκη.

Λίγους ανθρώπους σέβομαι τόσο όσο αυτόν τον άνδρα που έκανε για το Έθνος σε μια ζωή όσα δεν θα μπορούσαν να κάνουν χίλιοι άλλοι σε δέκα ζωές.
Αυτός ο αρειμάνιος πολεμιστής, γεμάτος αξιοπρέπεια και σεμνότητα, είναι άλλος ένας από τους αληθινούς Ήρωες, που θα έπρεπε η Πολιτεία να στέλνει τα παιδιά να τους μιλήσουν, να τους δουν, να μάθουν πως είναι οι Έλληνες που έχουν φτιαχτεί από αυτό το σπάνιο μέταλλο της αλύγιστης ανδρείας.

Πάντα λίγοι και πάντα αυτοί που οδηγούν τους πολλούς και σώζουν την τιμή μας γράφοντας την αληθινή Ιστορία.

Ότι έχει γραφτεί στο διαδίκτυο, και ότι μου έχει πει φίλος και συμπατριώτης Γ. Παπαμελετίου για την αποστολή της Α΄ Μοίρας Καταδρομών στην Κύπρο.
(Μπουραντάς Π)

————

Οι Καταδρομείς της Α΄ Μοίρας Καταδρομών της επιχείρησης ΝΙΚΗ, το μοναδικό τμήμα ελληνικού στρατού που πήγε στην Κύπρο μετά την εισβολή, διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ελληνοκυπριακή ιστορία με την αντίσταση που προέταξαν στον Τούρκικό «Αττίλα». Το γεγονός ότι το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας Λευκωσίας δεν έπεσε στα χέρια των Τούρκων, ήταν καθοριστικό για την περαιτέρω εξέλιξη του εθνικού ζητήματος.

———-

…..Το ξημέρωμα της 23/07, κατά την διάρκεια της ανακωχής, ο Ταγματάρχης (ΠΖ) Καταδρομών Παπαμελετίου ήταν ζωσμένος από φίδια. Από τη μία είχε πληροφορηθεί για τον φρικτό θάνατο των 27 παλικαριών που επέβαιναν στο «Νίκη 4″. Όποιος υπηρέτησε στις Καταδρομές γνωρίζει πολύ καλά την ειδική ψυχολογική σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε αξιωματικό και στρατιώτη. Από την άλλη, ήξερε ότι δεν ήταν ακόμα ώρα για δάκρυα, αφού δεν έτρεφε ψευδαισθήσεις… Ήξερε καλά ότι οι Τούρκοι θα εκμεταλλευθούν την ανακωχή και θα επιχειρήσουν κατάληψη του αεροδρομίου.
Αυτός βλέπεις δεν ήταν ποτέ καλός στις δημόσιες σχέσεις. Διέθετε όμως πλήρη την επίγνωση της ευθύνης του, έναντι των στρατιωτών του και της Πατρίδας του. Γι αυτό συνήθιζε να προλαβαίνει ο ίδιος τις εξελίξεις προτού να τον προλάβουν αυτές……….
———-

…..»Μανουρά, όποιος και να με ζητήσει θα λες ότι δεν είμαι εδώ. Εγώ θα είμαι εδώ και θα ακούω, θα δίνεις εσύ λύσεις. Αν κάπου δυσκολεύεσαι θα λες -δεν είναι εδώ ο Διοικητής μου, θα τον ενημερώσω όταν τον συναντήσω. Τίποτα άλλο». Αυτό το έκανα για να μην δεσμευθώ σε κανέναν, γιατί απ’ ό,τι είχα ζήσει, είχα δει, αλλά και από την ενη-μέρωση που μου έκαναν οι Λοχαγοί μου και ο Μανουράς, κάτι δεν μου πήγαινε καλά. Είχα αρχίσει να αμφιβάλω για τις καλές προθέσεις των Ηνωμένων Εθνών. Κάπου διαισθάνθηκα ότι κάποιο παιχνίδι παιζόταν μπροστά στα μάτια μου, που δεν μου άρεσε…Γ.Παπαμελετίου
———–
…….Έρχεται στη συνέχεια ο Υπολοχαγός του ΟΗΕ, και μου λέει: «Έχει έρθει το Τάγμα του ΟΗΕ να παραλάβει το αεροδρόμιο, γι’ αυτό να φύγετε εσείς». Πιθανόν να πήρε εντολή από τον Διοικητή του Τάγματος. Η απάντηση μου ήταν αρνητική, και αυτό επειδή οι τουρκικές δυνάμεις, ενώ θα έπρεπε να είχαν απομακρυνθεί, μετά την κατά-παυση του πυρός, εξακολουθούσαν να είναι πολύ κοντά στο αεροδρόμιο, 100 μέτρα περίπου. Μόλις θα φεύγαμε εμείς, οι Τούρκοι θα έμπαιναν μέσα, πριν από το Τάγμα του ΟΗΕ. Κάτι, που ενδεχομένως να είχαν από κοινού σχεδιάσει. Χωρίς να είμαι βέβαιος γι’ αυτό. Ενισχύεται όμως από το γεγονός, ότι σταμάτησαν πολύ μακριά, παρότι γνώριζαν ότι οι Τούρκοι ήταν δίπλα από τα συρματοπλέγματα…… Γ.Παπαμελετίου

————

….Υπήρχε ένας Διοικητής ο Τχης Παπαμελετίου που ήξερε τι ήθελε από την Μονάδα του. Υπήρχε ένας Υδκτής ο αείμνηστος Αβραμίδης που συντόνιζε και ρύθμιζε τα πάντα. Υπήρχε ένας αξιωματικός επιχειρήσεων ο Βασίλης Μανουράς που σχεδίαζε με σύνεση και επαγγελματισμό. Υπήρχαν Αξκοί που πίστευαν στο ρόλο τους. Υπήρχαν καταδρομείς που ήταν ψυχωμένοι πατριώτες. Ήμασταν με απλές κουβέντες μια δεμένη και ψυχομένη οικογένεια. Αγαπούσαμε και σεβόμασταν ο ένας τον άλλο και γι΄ αυτό και σήμερα αν και πέρασαν τόσα χρόνια εξακολουθούμε να είμαστε αγαπημένοι. Εξακολουθούμε να σεβόμαστε και ν΄ αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Έφτασα Αρχηγός του Στρατού και ακόμη και σήμερα εξακολουθώ να προσφωνώ τον τότε Διοικητή της Α΄ Μοίρας Καταδρομών «Κύριε Διοικητά»……Αρχηγός ΓΕΣ Νικόλαος Ντούβας

ΒΙΝΤΕΟ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Η ομιλία του Γεώργιου Παπαμελετίου

«ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΜΕ (ΤΙΜΗΣΑΝ) ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΣΑΣ ΟΤΑΝ ΜΕ ΕΠΙΚΗΡΥΞΑΝ» !!!!!
Γ. Παπαμελετίου

Πηγή ➤