Police-Voice blog ➤
Οι Έλληνες πιλότοι καθημερινά δοκιμάζουν τις αντοχές τους και αγγίζουν τα όριά τους σε συνθήκες που το παραμικρό λάθος είναι σε θέση να τους κοστίσει τη ζωή τους. Με τις εκπαιδευτικές πτήσεις και δραστηριότητες αποσκοπούν στη βελτίωση των επιχειρησιακών τους δυνατοτήτων και στο πεδίο μάχης, στις αερομαχίες του Αιγαίου, φροντίζουν να έχουν πάντα τον «εχθρό» μπροστά. Αποτελεί
μεγάλη ικανοποίηση, αν και γνωρίζουν πως οι όροι μπορεί να αντιστραφούν ανά πάσα στιγμή.
Από το 19/4 που οι Τούρκοι προκαλούν συνεχώς στο Αιγαίο γνωρίζουν οι Έλληνες χειριστές μαχητικών τους αντιπάλους Ξέρουν ηώς να τους αντιμετωπίσουν. είναι σε γνώση τους ότι κάποιες φορές θα υπάρξουν και απώλειες στον «ακήρυχτο πόλεμο» του Αιγαίου.
ΔΙΑ ΒΙΟΥ και σκληρή εκπαίδευση. Εικοσιτετράωρη επαγρύπνηση. Περιορισμοί στην προσωπική ζωή. Μα πάνω απ’ όλα ο κίνδυνος, ως modus vlvendi, είναι λίγες από τις φράσεις που μπορούν να περιγράψουν την καθημερινότητα ενός ιπτάμενου της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Ο Ι.Δ. μετρά περισσότερα από 20 χρόνια στον κλάδο. Μπήκε στη Σχολή Ικάρων αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο και την επιτυχή εξέταση σε ιατρικές, ψυχοτεχνικές και αθλητικές δοκιμασίες. Ανήκες επίσης, στο 50% των Ικάρων (δηλαδή 40-50 άτομα κάθε χρόνο) που καταφέρνουν να τελειώσουν τη σχολή και να περάσουν στο στάδιο του ανθυποσμηναγού και από κει -περνώντας από αδιάκοπους έλεγχους και αξιολογήσεις- να ανέβουν στην κλίμακα της Αεροπορίας
Ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια της δουλειάς του κιλότου είναι, σύμφωνα με τον Ι.Δ.. η συνεχής και έντονη επαφή με τον κίνδυνο. «Εγώ προσωπικά στα 20 χρόνια που είμαι στον κλάδο έχω δει να χάνονται περισσότεροι από 15 συνάδελφοι. Είναι γεγονός ότι τα ατυχήματα κατά τη διάρκεια πτήσης πολεμικού αεροσκάφους αποτελούν φύση του επαγγέλματός μας και έχουμε μάθει να τα περιμένουμε, να τα αντιμετωπίζουμε και να προσπαθούμε συνεχώς να τα μειώσουμε.
Ωστόσο, δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από την απώλεια ενός συναδέλφου. Το κόστος δυστυχώς σε κάποιες σειρές ιπταμένων φτάνει και τους έξι νεκρούς, ένα ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό, αν αναλογιστούμε ότι κάθε σειρά έχει 40-60 ιπταμένους», λέει ο 40χρονος σήμερα πιλότος και μας μεταφέρει την πιο τραγική στιγμή του επαγγέλματος: «Από την ώρα που ακούγεται η είδηση ενός ατυχήματος και μέχρι να ανακοινωθεί το όνομα του νεκρού, αν υπάρχει, χιλιάδες οικογένειες στην Ελλάδα αγωνιούν. Στην καριέρα μου δεν γνώρισα ποτέ γυναίκα ή μάνα ή παιδί συναδέλφου που μπορούσε να συμβιβαστεί έστω και θεωρητικά με την ιδέα ότι το αγαπημένο του πρόσωπο μπορεί να φύγει αύριο το πρωί για τη δουλειά και να μη γυρίσει ποτέ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου