Σελίδες

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Εορτή του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου Γιορτάζουμε σήμερα 2 Δεκεμβρίου,



Police-Voice blog ➤
Γιορτάζουμε σήμερα 2 Δεκεμβρίου, ημέρα μνήμης του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου.
Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 μ.Χ., στην Εύβοια, στο χωριό Άγιος Ιωάννης της επαρχίας Καρυστίας. Οι γονείς του, Λεωνίδας Μπαϊρακτάρης και Ελένη, το γένος Αντωνίου Λάμπρου, ήταν ευσεβείς και φιλόθεοι άνθρωποι. Ο πατέρας του, μάλιστα, ήταν ψάλτης στο χωριό και είχε γνωρίσει προσωπικά τον Άγιο Νεκτάριο. Η οικογένειά του ήταν πολυμελής και οι γονείς, φτωχοί γεωργοί, δυσκολεύονταν να τη συντηρήσουν.
Γι’ αυτό ο πατέρας υποχρεώθηκε να φύγει στην Αμερική, όπου δούλεψε στην κατασκευή της διώρυγας του Παναμά.
Ο μικρός Ευάγγελος ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας. Φύλαγε πρόβατα στο βουνό και είχε παρακολουθήσει μόνο την πρώτη τάξη του δημοτικού, όταν αναγκάστηκε και αυτός λόγω της μεγάλης φτώχειας να πάει στη Χαλκίδα για να δουλέψει. Ήταν μόλις επτά χρονών. Εργάστηκε δύο τρία χρόνια σ ἕνα κατάστημα.Μετά πήγε στον Πειραιά, όπου δούλεψε δύο χρόνια στο παντοπωλείο ενός συγγενούς.
Στα δώδεκά του χρόνια έφυγε κρυφά για το Άγιον Όρος, με τον πόθο να μιμηθεί τον Άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη, τον οποίο είχε ιδιαίτερα αγαπήσει, όταν παλαιότερα είχε διαβάσει το βίο του. Η χάρις του Θεού τον οδήγησε στην καλύβη του Αγίου Γεωργίου Καυσοκαλυβίων και στην υποταγή δύο Γερόντων, του Παντελεήμονος, ο οποίος ήταν και πνευματικός, και του Ιωαννικίου, αδελφών κατά σάρκα. Αφοσιώθηκε στους δύο Γέροντες, που κατά κοινή ομολογία ήταν ιδιαίτερα αυστηροί, με μεγάλη αγάπη και με πνεύμα απόλυτης υπακοής.
Έγινε μοναχός σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών και πήρε το όνομα Νικήτας. Μετά από δύο χρόνια έγινε μεγαλόσχημος. Λίγο αργότερα ο Θεός του δώρισε το διορατικό χάρισμα.
Στα δεκαεννέα του χρόνια ο Γέροντας αρρώστησε πολύ σοβαρά, γεγονός που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει οριστικά το Άγιον Όρος. Επέστρεψε τότε στην Εύβοια, όπου εγκαταβίωσε στη Μονή του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών. Ένα χρόνο αργότερα, το έτος 1926 μ.Χ., σε ηλικία είκοσι ετών, χειροτονήθηκε ιερέας στον Άγιο Χαράλαμπο Κύμης από τον Πορφύριο Γ’ , Αρχιεπίσκοπο Σινά, ο οποίος του έδωσε το όνομα Πορφύριος. Στα είκοσι δύο του έγινε πνευματικός-εξομολόγος και λίγο αργότερα αρχιμανδρίτης. Για ένα διάστημα εργάστηκε ως εφημέριος στους Τσακαίους, χωριό της Εύβοιας.
Στην Εύβοια, στην Ιερά Μονή Αγίου Χαραλάμπους, έζησε δώδεκα χρόνια, διακονώντας τους ανθρώπους ως πνευματικός και εξολόγος, και τρία χρόνια στην Άνω Βάθεια, στην εγκαταλελειμμένη Μονή του Αγίου Νικολάου.
Το 1940 μ.Χ., παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γέροντας Πορφύριος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ανέλαβε καθήκοντα εφημερίου και πνευματικού στην Πολυκλινική Αθηνών. Όπως ο ίδιος έλεγε, έζησε εκεί τριάντα τρία χρόνια σαν μία μέρα, ασκώντας ακαταπόνητα το πνευματικό έργο και ανακουφίζοντας τον πόνο και την ασθένεια των ανθρώπων.
Από το 1955 μ.Χ. είχε εγκατασταθεί στα Καλλίσια, όπου είχε μισθώσει από την Ιερά Μονή Πεντέλης το εκεί ευρισκόμενο μονύδριο του Αγίου Νικολάου με την αγροτική περιοχή που το περιέβαλλε, την οποία καλλιεργούσε με μεγάλη επιμέλεια. Εδώ, παράλληλα εξασκούσε το πλούσιο πνευματικό του έργο.
Το καλοκαίρι του 1979 μ.Χ., εγκαταστάθηκε στο Μήλεσι με το όνειρο να χτίσει μοναστήρι. Εκεί ζούσε στην αρχή σε ένα τροχόσπιτο κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες και μετά σε ένα απέριττο κελλάκι από τσιμεντόλιθους, όπου και υπέμενε αγόγγυστα τις πολλές δοκιμασίες της υγείας του. Το 1984 μ.Χ. μεταφέρθηκε σε κτίσμα του υπό ανέγερση μοναστηριού, για την ολοκλήρωση του οποίου ο Γέροντας, παρόλο που ήταν πολύ άρρωστος και τυφλός, εργαζόταν ακατάπαυστα και ακαταπόνητα. Με τη θεμελίωση του Καθολικού της Μονής Μεταμορφώσεως, στις 26 Φεβρουαρίου 1990 μ.Χ., αξιώθηκε να δει το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα.
Τα τελευταία χρόνια της επίγειας ζωής του άρχισε να προετοιμάζεται για την κοίμησή του. Επιθυμούσε να αποσυρθεί στο Άγιον Όρος, στα αγαπημένα του Καυσοκαλύβια, όπου μυστικά και αθόρυβα, όπως έζησε, θα έδιδε την ψυχή του στο Νυμφίο της. Πολλές φορές τον άκουσαν να λέει: «Επιδιώκω και τώρα που εγήρασα να πάω και να πεθάνω εκεί πάνω».
Πράγματι, τον Ιούνιο του 1991 μ.Χ., προαισθανόμενος το τέλος του, και μη θέλοντας να κηδευθεί με τιμές, αναχώρησε για το καλύβι του Αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου είχε καρεί μοναχός πριν από περίπου 70 χρόνια και στις 4:31΄ το πρωί της 2ας Δεκεμβρίου 1991 μ.Χ. παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο, που τόσο αγάπησε στη ζωή του.
Τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν από το στόμα του ήταν από την αρχιερατική προσευχή του Κυρίου, αυτά που τόσο αγαπούσε και πολύ συχνά επαναλάμβανε: «ίνα ώσιν έν».
Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά την συνεδρίαση της 27ης Νοεμβρίου 2013 μ.Χ., υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

2 Δεκεμβρίου: Η Ορθοδοξία τιμά τον τελευταίο Αγιο της, Πορφύριο καυσοκαλυβίτη




Του Γιώργου Θεοχάρη-Αφιέρωμα του ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ 
Χαρισματούχος, θεόσταλτος, γεμάτος αγάπη και στοργή για τον συνάνθρωπο.Κάπως έτσι ήταν ο γέροντας Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ή καλύτερα ο ΄΄επιστήμονας ΄΄ του Θεού, όπως μου είπε ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ισως για ορισμένους τα γραφόμενα μου για τον Αγιο Πορφύριο θεωρηθούν υπερβολικά και ακραία.Αντιθέτως,είναι μία κατάθεση ψυχής με πραγματικά γεγονότα που οφείλω να τα δημοσιοποιήσω για πρώτη φορά.
Είχαμε αποφασίσει στην εκπομπή ''ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ ΜΕGA'' να κάνουμε ένα αφιέρωμα για τον γέροντα Πορφύριο μετά από πρόταση μου για να προβληθεί την Μεγάλη Εβδομάδα του 2011. Οι μέρες περνούσαν και ανθρώπους να μου μιλήσουν δεν μπορούσα να βρω..Εισέπρατα αρνήσεις, ακόμα και απο το μοναστήρι του στο Μήλεσι Αττικής.
Είχα ...απογοητευτεί. Μπροστά μου είχα μόλις 10 μέρες. Είχα απευθυνθεί και στον Αρχιεπίσκοπο χωρίς να έχω καμία απάντηση. Αποφάσισα να ανακοινώνω την ακύρωση του. Το πρωϊ της ίδιας μέρας εντελώς ξαφνικά τηλεφωνεί στο κανάλι μία κυρία, ζήτησε τον ρεπόρτερ που έκανε το θέμα με τον γέροντα, δηλ εμένα, μου έδωσε ένα τηλέφωνο που ανήκε στην μικρή -τότε-Νεκταρία που έψαλλε στον γέορντα.
Από εκείνη την ώρα μέχρι το μεσημέρι, δηλ λίγη ώρα πριν ακυρώσω το ρεπορτάζ, εμφανίστηκαν πάνω από πέντε άνθρωποι ενώ δέχτηκαν ....ο Αρχιεπίσκοπος, ο καθηγητής Κρουσταλλάκης και άλλοι άνθρωποι που έζησαν τον Αγιο.Κατευθυνθήκαμε στην Πολυκλινική,στο πνευματικό στρατηγείο του γέροντα. Εκεί άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι και εμφανίστηκαν άνθρωποι που χρόνια είχαν να επισκεφθούν την πολυκλινική, όπως η συνταξιούχος νοσηλεύτρια, κ. Αδαμαντία  και ο π. Γεώργιος Αλευράς από τα καυσοκαλύβια του Αγίου Ορους.
Το συνεργείο, οπερατέρ και ηχολήπτης, είχαν πραγματικά εκπλαγεί  με αυτά που έβλεπαν να γίνονται ...
Αδαμαντία Ρέππα/ Νοσηλεύτρια στην Πολυκλινική:
΄΄Είδα τον γέροντα να ίπταται, πολλές φορές το είδα αυτό. Οι γιατροί της πολυκλινικής μίλαγαν για ανεξήγητο φαινόμενο. Ενώ ήταν τυφλός τα τελευταία χρόνια της ζωής του, διάβαζε τις εξετάσεις με 100% επιτυχία!΄΄
Αυτή ήταν η πιο συγκλονιστική μαρτυρία στο τηλεοπτικό αφιέρωμα που έκανα στο ΜEGA την Μεγάλη Εβδομάδα του 2011 αλλά αφαιρέθηκε από το βίντεο με παρέμβαση του καναλιού ώστε να μην θεωρηθεί ότι παρουσιάζουμε ακραία πράγματα....
Μα όταν μιλάς για Αγιο ΔΕΝ υπάρχουν όρια κι η λογική χάνεται....
Ενδιαφέρον έχει κι κατάθεση ψυχής από έναν άνθρωπο που βοήθησε ο Αγιος.
Τι ήταν για σένα ο γέροντας Πορφύριος;
Ρώτησα έναν  πλάνώδιο πωλητή,  ονόματι Γιάννης, που στεκότανε στο παρεκκλήσι του Αγίου Γερασίμου δίπλα στην Πολυκλινική Αθηνών στην Ομόνοια.
Με δάκρυα στα μάτια και κοιτάζοντας με μέσα στα μάτια μου είπε΄΄ Ενας πραγματικός πατέρας. Εγώ τότε έπαιρνα ναρκωτικά, κοιμόμουνα στα παγκάκια της πλατείας Ομονοίας, ο γέροντας μόλις τελείωνε τον εσπερινό μας συγκέντρωνε, εννοώ και τα άλλα παιδιά της πλατείας, μας έδινε φάγητο και ότι άλλο χρειαζότανε ο κάθενας μας. Βοήθησε πολλά παιδιά και φύγαμε από τον κόσμο των ναρκωτικών. Μας μίλησε για έναν άλλο κόσμο που εμείς δεν γνωρίσαμε. Κατάλαβα ότι, αυτός ο κόσμος με γεμίζει περισσότερο, μιλά στην καρδιά μου και αναπληρώνει ότι κάλυπταν μέχρι τώρα τα υποκατάστατα..... 
''Συγκλονιστική η μαρτυρία και του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου που μου εξηγεί το θαυμαστό γεγονός που έζησε μαζί του αναδεικνύοντας την διόρασή του...
Η διάρκεια του ραντεβού για τη συνέντευξη με τον μακαριώτατο ήταν ένα τέταρτο και εν τέλει κράτησε σαράντα ολόκληρα λεπτά.
Ο φειδωλός... Αρχιεπίσκοπος είχε να πει τόσα πολλά και ενδιαφέροντα για τον θεόπνευστο γέροντα που ο χρόνος πλέον δεν μέτραγε..
Συγκινητική ήταν η μαρτυρία και του αγαπημένου Καθηγητή του γέροντα, του Γιώργου Κροσταλλάκη. Καθηγητής Παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η παιδαγωγική του γέροντα ήταν τόσο βαθιά που εμείς οι επιστήμονες αδυνατούμε να προσεγγίσουμε, μου είπε με λιγμούς .... 
Υπογραμμίζω ότι πολλά ενδιαφέροντα κομμάτια του ρεπορτάζ δεν συμπεριλήφθησαν στο βίντεο για τους λόγους που εξηγώ παραπάνω.
Η διαδρομή του...
Ο μακαριστός Γέροντας Πορφύριος γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης Καρυστίας Ευβοίας, που είναι κοντά στο Αλιβέρι. Μεταξύ δώδεκα και δεκατεσσάρων ετών, πήρε την απόφαση να πάει στο Άγιο Όρος. Ο Γέροντας Πορφύριος κοιμήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1991 στο Κελί του στα Καυσοκαλύβια.
Πηγή ➤.agioritikovima.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου