H άμεση δράση σε σημείο καμπής...ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ .! ΑΞΙΖΕΙ .! ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ! ! ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τόλιας
Police-Voice blog ➤

Το κείμενο που ακολουθούν και οι απόψεις που περιέχονται, του κ. Κωνσταντίνου Τόλιου για το defencenews.gr...

"Πριν λίγες εβδομάδες είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε την Διεύθυνση Άμεσης Δράσης Αττικής από την οποία και ενημερωθήκαμε για όλα τα τρέχοντα ζητήματα και παρακολουθήσαμε σκηνές από την καθημερινότητα των

πληρωμάτων των περιπολικών αλλά και των μοτοσυκλειστών της "ΖΗΤΑ" και της "ΔΙΑΣ". Στις επόμενες γραμμές πάντα καλοπροαίρετα εκθέτουμε τις σκέψεις μας και τους προβληματισμούς μας για την θρυλική Άμεση Δράση, την λεγόμενη μάχιμη αστυνόμευση. Η Άμεση Δράση αποτελεί μια από τις πλέον νευραλγικές υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. Είναι αυτή που φθάνει πάντα πρώτη στο χώρο του συμβάτος και καλείται να δώσει λύση σε οριακές καταστάσεις. Η δράση της γνωστή, όπως και οι επιτυχίες της στην καταπολέμηση του εγκλήματος. Δεν θα ήταν υπερβολή αν την χαρακτηρίζαμε την “αιχμή του δόρατος” της εποχούμενης αστυνόμευσης.Η υπηρεσία όμως αυτή πάσχει από τις γνωστές παθογένειες που χαρακτηρίζουν το σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας στο σύνολο του.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τόλιας

Τα προβλήματα αυτά θα επιχειρήσουμε να σκιαγραφήσουμε εν συντομία, κοινοποιώντας τα στο ευρύ κοινό, με σεβασμό πάντα στην έννοια του απορρήτου, ώστε να συνδράμουμε στην επίλυση τους .Δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί πως τα πάντα ξεκινάνε από το στάδιο της επιλογής προσωπικού. Αν και δεν είναι αυτό το αντικείμενο που πραγματεύεται το παρόν άρθρο αναφέρεται καθότι επηρεάζει άμεσα την εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας. Ολοένα και λιγότεροι νέοι αστυνομικοί δηλώνουν πρόθυμοι να ενταχθούν στην δύναμη της Άμεσης Δράσης και γενικά στις μάχιμες υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. Αυτό επηρεάζει τελικά το επίπεδο προσωπικού που καταλήγει στην υπηρεσία με ευνόητες παρενέργειες σε επιχειρησιακό επίπεδο.Από ‘κει και πέρα προβλήματα υπάρχουν με την διάθεση προσωπικού λόγω της προαναφερθείσας αιτίας και του γενικότερου ανορθολογικού καταμερισμού προσωπικού στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ. Η υπηρεσία έχει αποστερηθεί του προσωπικού που διέθετε κάποτε με άμεσες επιπτώσεις στην επιχειρησιακή της επάρκεια.Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι από τα περίπου 90 περιπολικά οχήματα που διατίθοταν σε κάθε βάρδια στις αρχές της δεκαετίας του ’90, πέσαμε σε μη αποδεκτά επίπεδα το έτος 2014.

Δεν είναι στις προθέσεις μας να αποκαλύψουμε διαβαθμισμένες πληροφορίες και γι’αυτό σταματάμε εδώ. Αρκούμαστε στο να πούμε πως το πρόβλημα είναι οξύ και αναγνωρίζεται από την ηγεσία η οποία καλείται να δώσει λύση.Προβλήματα παρουσιάζονται επίσης στην διαθεσιμότητα των οχημάτων λόγω ελλιπούς συντήρησης αλλά κυρίως λόγω παλαιότητας του στόλου. Αν και σύμφωνα με τα διεθνώς αποδεκτά πρότυπα, που έχει υιοθετήσει και η ΕΛ.ΑΣ, αλλαγή ενός περιπολικού οχήματος λαμβάνει χώρα κάθε τρία χρόνια, στην πράξη ο χρόνος αυτός επιμηκύνεται λόγω αδυναμίας αντικατάστασης του οχήματος. Ακόμα πιεστικότερη είναι η ανάγκη για την αντικατάσταση των μοτοσυκλετών μεγάλου κυβισμού που χρησιμοποιούν οι δικυκλιστές της Άμεσης Δράσης, η γνωστή “Ομάδα ΖΗΤΑ” καθώς, για όσους γνωρίζουν, οι μοτοσυκλέτες απαξιώνονται λειτουργικά ταχύτερα σε σχέση με τα αυτοκίνητα.

Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να συναντά κανείς στην “Ομάδα ΖΗΤΑ” μηχανές με ηλικία τα 17 έτη!!!Και μιας ο λόγος για την “ΖΗΤΑ” δεν μπορούμε παρά να κάνουμε την θλιβερή διαπίστωση πως η εν λόγω υπηρεσία, με μακρά και σημαντική συνδρομή στην πάταξη της εγκληματικότητας, τελεί σήμερα υπό διάλυση. Οι λόγοι έχουν να κάνουν με τον απαξιωτικό τρόπο που αντιμετωπίζει η ηγεσία την συγκεκριμένη υπηρεσία, βλέποντας της μόνο ως δεξαμενή άντλησης προσωπικού προκειμένου να υπηρετηθούν παράπλευροι επικοινωνιακοί και μικρής επιχειρησιακής σκοπιμότητας στόχοι. Έτσι, πέραν της αριθμητικής απομείωσης που έχει υποστεί, χρησιμοποιείται για μια πλειάδα αλλότριων προς την αποστολή της στόχων, όπως η φύλαξη σταθερών στόχων, η συνοδεία πολιτικών και άλλων επιφανών στελεχών του δημόσιο βίου κτλ. Χωρίς και πάλι να έχουμε την διάθεση να προβούμε στην αποκάλυψη διαβαθμισμένων πληροφοριών, απλώς να αναφέρουμε πως για το λεκανοπέδιο Αττικής αντιστοιχούν όσα ζεύγη “ΖΗΤΑδων” αντιστοιχούν για την μικρότερη και υποπολλαπλάσιας αριθμητικής πυκνότητας πόλη της Θεσσαλονίκης! Από ‘κει και πέρα,η καθαρά για λόγους εντυπωσιασμού ίδρυση της “Ομάδας ΔΙΑΣ”, αποψίλωσε την “ΖΗΤΑ” από προσωπικό και την καθέστησε αδύναμη να ανταποκριθεί στην αποστολή της.

Δίχως υπερβολή, η ίδρυση της “ΔΙΑΣ” προέκυψε από την ανάγκη της πολιτικής ηγεσίας να παρουσιάσει προς την κοινή γνώμη μια εικόνα δραστηριοποίησης στην μάχη για την καταπολέμηση του εγκλήματος, μια καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα δηλαδή ανάγκη,άσχετη με τις πραγματικές ανάγκες της αστυνομίας. Σύμφωνα με τη γνώμη ειδικών σε θέματα αυτοκίνησης, η «δικάβαλη» αστυνόμευση ενέχει σοβαρούς περιορισμούς, ενώ εγκυμονεί κινδύνους για την ίδια την ασφάλεια των δικυκλυστών. Και αυτό γιατί η μοτοσυκλέτα είναι σχεδιασμένη για έναν αναβάτη, η παρουσία και δεύτερου δεν ενδείκνυται καθώς μεταβάλλει το κέντρο βάρους της, με πιθανά αρνητικές συνέπειες για το επιβαίνων προσωπικό, αλλά και δεν τους επιτρέπει να αναπτύξουν και μεγάλη ταχύτητα π.χ σε καταδίωξη. Γνώμη μας είναι πως η εν λόγω υπηρεσία, αν και ιδιαίτερα προβεβλημένη, προσφέρει δυσανάλογα μικρό για το αριθμητικό της μέγεθος έργο και θα έπρεπε να καταργηθεί. Με το προσωπικό που θα απελευθερωθεί θα μπορούσε να ενισχυθεί η Άμεση Δράση καθώς και τα αστυνομικά τμήματα που έχουν στην κυριολεξία αποσκελετωθεί από πλευράς προσωπικού και δεν είναι δυνατόν να καλύψουν τον τομέα ευθύνης τους. Για του λόγου του αληθές, στο λεκανοπέδιο Αττικής αντιστοιχεί ένα περιπολικό τάξης για κάθε τρία τμήματα λόγω έλλειψης οχημάτων και κυρίως προσωπικού!

Σε περίπτωση που επιλεγεί ωστόσο η διατήτηση της “ΔΙΑΣ”( όπερ και το πιθανότερο) θα πρέπει να επεκταθεί το ωράριο λειτουργίας ώστε να καλύπτει όλο το 24ωρο και να μην σταματά στις 02.00 μέχρι τις 06.00 ωσάν οι εγκληματίες να διακόπτουν την δραστηριότητα τους εκείνες τις ώρες… Αντιθέτως μάλιστα έχει παρατηρηθεί πως αυτές ακριβώς οι ώρες είναι οι ώρες αιχμής του εγκλήματος.Μιλήσαμε και προηγουμένως για το θέμα της επιλογής του προσωπικού για την στελέχωση της Άμεσης Δράσης. Γνώμη μας είναι πως το θέμα είναι γενικό, δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένες υπηρεσίες και ξεκινά από τον τρόπο της εισαγωγής στις παραγωγικές σχολές της αστυνομίας. Δίχως υπερβολή το παρόν σύστημα εισαγωγής στις παραγωγικές σχολές της αστυνομίας είναι χρεωκοπημένο, καθώς εφοδιάζει μεν το σώμα της αστυνομίας με ανώτερου μορφωτικού και πνευματικού επιπέδου προσωπικό, παράγοντας οπωσδήποτε σημαντικός, δεν κάνει όμως το ίδιο στον τομέα της κατοχής ψυχοσωματικών προσόντων, που είναι ίσως σημαντικότερα όταν ένας αστυνομικός βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με έναν σκληρό εγκληματία. Αν και δεν φιλοδοξούμε από τις γραμμές αυτού του άρθρου να προτείνουμε αλλαγές, πρέπει να τονίσουμε το προφανές:ότι επιβάλλεται αλλαγή των προτεραιοτήτων όσον αφορά τα πρότυπα και μεγαλύτερη έμφαση στα στοιχεία εκείνα τα οποία θα επιτρέψουν στον αστυνομικό να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της αστυνομικής καθημερινότητας.

Όσον αφορά το θέμα της εκπαίδευσης είναι απαραίτητη η θέσπιση μηνιαίας διάρκειας σχολείου για την σωστή προετοιμασία του προσωπικού που επιθυμεί να ενταχθεί στην Άμεση Δράση. Στον μαθησιακό κύκλο του σχολείου δύναται να περιληφθούν ενδεικτικά αντικείμενα όπως ταχεία οδήγηση, έλεγχος οχήματος, τακτικές κίνησης σε αστικό περιβάλλον, παροχή πρώτων βοηθειών, αντιμετώπισης οχλοκρατικών καταστάσεων για λόγους αυτοάμυνας, βολές CQB με πιστόλι, υποπολυβόλο και αραβίδα. Από ‘κει και πέρα επιβάλλεται η ανά τακτά χρονικά διαστήματα αξιόλογηση του προσωπικού. Για παράδειγμα θα μπορούσε κάθε έξι μήνες το προσωπικό της Αμεσης Δράσης να περνά ένα τριήμερο ταχύρρυθμο σχολείο πάνω σε ήδη διδακθέντα αντικείμενα προκεικένου να διαπιστωθεί η επιχειρησιακή του κατάσταση και ετοιμότητα. Το προσωπικό που αδυνατεί να ανταποκριθεί θα υποχρεούται να το ξαναπερνάει και σε περίπτωση νέας αποτυχίας θα απομακρύνεται από την υπηρεσία.

Εξίσου σημαντική παράμετρος είναι η ανανέωση, ο εκσυγχρονισμός και ο εμπλουτισμός της υλικοτεχνικής υποδομής. Όσον αφορά τα οχήματα, πρέπει να γίνει προσπάθεια να εξασφαλιστεί ομοιοτυπία, καθώς ο σημερινός στόλος οχημάτων χαρακτηρίζεται από ανομοιογένεια και πανσπερμία υλικού. Τα οχήματα πρέπει να ανανεώνονται κάθε τρία χρόνια, ενώ οι διαδικασίες απόκτησης τους δύνανται να εκσυγχρονιστούν με την εισαγωγή της μεθόδου της ενοικίασης (leasing). Στην επιλογή ενός τύπου του πρέπει να λαμβάνονται υπόψην τρεις παράγοντες:οι επιδόσεις του προσφερόμενου οχήματος, το κόστος κτήσης καθώς και το κόστος κύκλου ζωής(κόστος χρήσης). Τα ίδια τα οχήματα πρέπει να προσφέρονται σε «αστυνομική» έκδοση, να μην είναι δηλαδή απλά οχήματα με την προσθήκη ενός φάρου και ενός ασυρμάτου. Στο εξωτερικό παράγονται οχήματα σε αστυνομική διαμόρφωση, δηλαδή εφοδιασμένα με ενισχυμένο προφυλακτήρα, οπλοβαστό, διαχωριστικό ανάμεσα στις μπροστά και στις πίσω θέσεις, κάμερες καθώς -και το σημαντικότερο- αντιβαλλιστική προστασία σε επιλεγμένα σημεία του αμαξώματος, όπως στις θύρες και στους υαλοπίνακες, οι οποίοι φέρουν επίσης αντιθραυσματική μεμβράνη.Όσον αφορά τον οπλισμό είναι ανάγκη να ενισχυθεί ο οπλισμός με νέα πιστόλια στο διαμέτρημα, είτε των 0.45in, είτε των 0.40in, καθώς τα υπάρχοντα “εννιάρια” κρίνονται ανεπαρκή απέναντι σε κακοποιούς που φέρουν προστασία θώρακος( αλεξίσφαιρα ). Από ΄κει και πέρα επείγει η προμήθεια νέων υποπολυβόλων στο αυτό διαμέτρημα με τα πιστόλια( προτείνεται το UMP-45/UMP-40 της H&K που συνδυάζει ικανοποιητική ισχύ πυρός, ταχυβολία και ευκολία χειρισμού ), υποαραβίδων( G-36C ) και αραβίδων( είτε G-36K είτε HK-416 ).Το σύνολο των όπλων πρέπει να φέρει προθραυσματοποιούμενες βολίδες προς αποφυγή παράπλευρων απωλειών ανάμεσα σε άμαχους πολίτες.

Επίσης η διάθεση σε κάθε περιπολικό λειόκαννου όπλου για χρήση κυρίως πλαστικών σφαιρών ενδείκνυται για καταστάσεις αντιμετώπισης όχλου.Ευρεία πρέπει να είναι και η χρήση μη-φονικών όπλων όπως σπρέϊ πιπεριού, όπλων taser και πλαστικών σφαιρών τα οποία δύνανται να δώσουν λύσεις σε σύνθετες και λεπτές καταστάσεις. Τα τελευταία μάλιστα μπορεί να άρουν μερικώς το μειονέκτημα που αντιμετωπίζουν οι αστυνομικοί, όταν καλούνται να αντιμετωπίσουν πιο σωματώδεις κακοποιούς.Απαραίτητη είναι βέβαια η αριθμητική ενίσχυση της υπηρεσίας που μπορεί να προκύψει από διάλυση υπηρεσιών όπως η “ΔΙΑΣ”, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, την εσωτερική ανακατανομή προσωπικού και την κατάργηση περιττών, διοικητικών κατά βάση υπηρεσιών. Ειδικά για την ομάδα “Ζ”, αν μας επιτρέποταν να καταθέσουμε μια πρόταση, θα ήταν να προικοδοτηθεί με προσωπικό ώστε να μπορεί να διαθέτει 30-40 ζεύγη μοτοσυκλετιστών ανά βάρδια, με δράση βέβαια όλο το 24ωρο, εκτός από τους χειμερινούς μήνες, οπότε για ευνόητους λόγους δεν μπορεί να επιχειρεί πέραν μιας συγκεκριμένης ώρας.

Τέλος είναι αναγκαίο η Άμεση Δράση και η ΕΛ.ΑΣ γενικότερα να μπούνε στην ψηφιακή εποχή, μέσω της λειτουργίας ενός σύγχρονου κέντρου διοίκησης και ελέγχου, που θα επιτρέπει την, σε πραγματικό χρόνο, επίγνωση της τακτικής κατάστασης και την επιχειρησιακή λειτουργία σε συνθήκες κορεσμού, καθώς είναι δυνατόν να ξεσπάσουν πολλές εστίες αναταραχής ταυτόχρονα, στα πλαίσια οργανωμένου σχεδίου, για να θυμηθούμε λίγο και τον ρόλο των σωμάτων ασφαλείας εν καιρώ κρίσης ή πολέμου. Βέβαια το δίκτυο θα πρέπει να είναι ανθεκτικό σε απόπειρα παρεμβολής και υπονόμευσης, καθώς κατά τη διάρκεια της κρίσης του Μαρτίου του 1987 είχε σημειωθεί «πτώση» και παύση της λειτουργίας του τότε αναλογικού συστήματος, προφανώς ως αποτέλεσμα σκόπιμης ενέργειας.Κλείνοντας να πούμε πως στις παραπάνω γραμμές, προσπαθήσαμε να θίξουμε κάποια ζητήματα που άπτονται της επιχειρησιακής λειτουργίας της Άμεσης Δράσης, με σεβασμό πάντα στην έννοια του απορρήτου, προτείνοντας από πλευράς μας κάποιες λύσεις. Προφανώς δεν διεκδικούμε το αλάθητο και σίγουρα οι καθ’ ύλην αρμόδιοι γνωρίζουν καλύτερα από εμάς το τι πρέπει να γίνει. Εμείς από την πλευρά μας, απλώς να ευχηθούμε τα όποια προβλήματα υπάρχουνν να επιλυθούν και η Άμεση Δράση να ξανααποκτήσει την “άιγλη” που είχε κάποτε.

Πηγή ➤http://defencenews.gr/