Police-Voice blog ➤
Τετάρτη απόγευμα 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Αναμονή έξω από το γραφείο 126 των γιατρών της Α ´ Ορθοπεδικής Κλινικής για προσωπικούς λόγους.
Δίπλα μου κάθεται μια κοπέλα, Γεωργία το όνομα της, καθ'οτι γνωριστήκαμε. Μου απηύθυνε εκείνη απο ενδιαφέρον
Δίπλα μου κάθεται μια κοπέλα, Γεωργία το όνομα της, καθ'οτι γνωριστήκαμε. Μου απηύθυνε εκείνη απο ενδιαφέρον
πρώτη το λόγο, να με ρωτήσει γιατί βρισκόμουν εκεί.
Αντίστοιχα τη ρώτησα κι εγώ...Είχε έρθει να ενημερωθεί για την κατάσταση του αδερφού της που νοσηλευόταν με κάταγμα στον αστράγαλο. Χωρίς να το καταλάβω η συζήτηση εξελίχθηκε.
Μητέρα άνεργη-Πατέρας part time δουλειά οδηγός delivery σε σουβλατζίδικο που βγάζει δεν βγάζει 250 ευρώ το μήνα-αδερφός φαντάρος και η ίδια....ο στυλοβάτης της οικογένειας!
26 χρόνων απολύθηκε την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς από το κομμωτήριο που δούλευε ένεκα περικοπών, αλλα όπως μου είπε δεν μπορούσε να αφήσει όχι τόσο τον εαυτό της, όσο τους δικούς της ανθρώπους να "πεινάσουν". Τους ανθρώπους που μάτωσαν για να τη μεγαλώσουν, τον αδερφό της που, όπως κι εκείνη, ετσι κι αυτός κανει όνειρα για το μέλλον.
Την επόμενη των Φώτων είχε ήδη βρει δουλειά σε κομμωτήριο στο Περιστέρι ως βοηθός όμως, κι όχι ως κανονική τεχνίτρια ωστόσο θα πληρώνεται 420 ευρώ συν ό,τι βγάζει από τα tips.
Σε λιγότερο από 20 μέρες βρήκε και νυχτερινή δουλειά στην Ομόνοια σε αποθήκη γνωστής εταιρείας γυναικείων-ανδρικών ενδυμάτων και ειδών σπιτιού, όπου θα πρέπει να τοποθετεί τα ρούχα σε κρεμάστρες και μετά σε κούτες-να βλέπει παραγγελίες-να σημειώνει ελλείψεις. Χωρίς συγκεκριμένο αντικείμενο δηλαδή και θα παίρνει όπως της είπαν περίπου 550 ευρώ.
Ποσά χιλιόμετρα έκανε αυτή η κοπέλα για να βρει όπως όπως δυο δουλειές-πόση δύναμη έχει μέσα της για να πηγαίνει σε δυο δουλειές και μάλιστα η μια στην Ομόνοια με ωράριο 12 το βράδυ και θα σχολάει στις 7 το πρωί?!
Και πόσοι αναρωτιέμαι είναι ακόμα οι νέοι άνθρωποι που σκέφτονται τους γονείς τους, βοηθούν ουσιαστικά στο σπίτι και συμβάλλουν στο πενιχρό οικογενειακό εισόδημα, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τα νιάτα και την προσωπική τους ζωή?
Κι όμως, η Γεωργία παρά το τρέξιμο και τις δυσκολίες, είναι ευτυχισμένη γιατί νιώθει ότι προσφέρει και βλέπει χαμογελαστούς τους δικούς της! Και καταφέρνει μέσα σε όλα να έχει και δεσμό!
Αυτοί είναι οι ήρωες της ζωής που βλέποντας τους, μας διδάσκουν να μην το βάζουμε κάτω και να μην λυγίζουμε!
Αντίστοιχα τη ρώτησα κι εγώ...Είχε έρθει να ενημερωθεί για την κατάσταση του αδερφού της που νοσηλευόταν με κάταγμα στον αστράγαλο. Χωρίς να το καταλάβω η συζήτηση εξελίχθηκε.
Μητέρα άνεργη-Πατέρας part time δουλειά οδηγός delivery σε σουβλατζίδικο που βγάζει δεν βγάζει 250 ευρώ το μήνα-αδερφός φαντάρος και η ίδια....ο στυλοβάτης της οικογένειας!
26 χρόνων απολύθηκε την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς από το κομμωτήριο που δούλευε ένεκα περικοπών, αλλα όπως μου είπε δεν μπορούσε να αφήσει όχι τόσο τον εαυτό της, όσο τους δικούς της ανθρώπους να "πεινάσουν". Τους ανθρώπους που μάτωσαν για να τη μεγαλώσουν, τον αδερφό της που, όπως κι εκείνη, ετσι κι αυτός κανει όνειρα για το μέλλον.
Την επόμενη των Φώτων είχε ήδη βρει δουλειά σε κομμωτήριο στο Περιστέρι ως βοηθός όμως, κι όχι ως κανονική τεχνίτρια ωστόσο θα πληρώνεται 420 ευρώ συν ό,τι βγάζει από τα tips.
Σε λιγότερο από 20 μέρες βρήκε και νυχτερινή δουλειά στην Ομόνοια σε αποθήκη γνωστής εταιρείας γυναικείων-ανδρικών ενδυμάτων και ειδών σπιτιού, όπου θα πρέπει να τοποθετεί τα ρούχα σε κρεμάστρες και μετά σε κούτες-να βλέπει παραγγελίες-να σημειώνει ελλείψεις. Χωρίς συγκεκριμένο αντικείμενο δηλαδή και θα παίρνει όπως της είπαν περίπου 550 ευρώ.
Ποσά χιλιόμετρα έκανε αυτή η κοπέλα για να βρει όπως όπως δυο δουλειές-πόση δύναμη έχει μέσα της για να πηγαίνει σε δυο δουλειές και μάλιστα η μια στην Ομόνοια με ωράριο 12 το βράδυ και θα σχολάει στις 7 το πρωί?!
Και πόσοι αναρωτιέμαι είναι ακόμα οι νέοι άνθρωποι που σκέφτονται τους γονείς τους, βοηθούν ουσιαστικά στο σπίτι και συμβάλλουν στο πενιχρό οικογενειακό εισόδημα, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τα νιάτα και την προσωπική τους ζωή?
Κι όμως, η Γεωργία παρά το τρέξιμο και τις δυσκολίες, είναι ευτυχισμένη γιατί νιώθει ότι προσφέρει και βλέπει χαμογελαστούς τους δικούς της! Και καταφέρνει μέσα σε όλα να έχει και δεσμό!
Αυτοί είναι οι ήρωες της ζωής που βλέποντας τους, μας διδάσκουν να μην το βάζουμε κάτω και να μην λυγίζουμε!
της Χριστίνας Παπαδημητροπούλου
antenna.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου